Castelo de San Carlos (Fisterra)

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Castelo de San Carlos.

Castelo de San Carlos
Tipo	fortaleza
Localización
42°54′16″N 9°15′39″O
Estado	España
Comunidade autónoma	Galicia
Provincia	provincia da Coruña
Concello	Fisterra
Parroquia	Fisterra
Datas
Fundación	século XVIII
Acontecementos
século XVIII	construción
1809	destrución
século XIX	reconstrución
2006	inauguración museo
[ Wikidata ]

O castelo de San Carlos é unha fortificación defensiva construída no século XVIII durante o reinado de Carlos III de España para defender a costa galega dos ataques de barcos estranxeiros, xunto co castelo do Príncipe e o castelo do Cardeal.

Historia

As constantes invasións e incursións marítimas da costa galega nos séculos XVII e XVIII por parte de corsarios ingleses e franceses propiciaron a construción dunha serie de bastións defensivos ao longo das Rías Altas, cuxo principal obxectivo era garantir a seguridade da poboación e dos recursos da terra. Unha destas fortalezas foi o castelo de San Carlos, construído na vila de Fisterra. Outras fortalezas defensivas foron o castelo do Príncipe en Cee, o castelo do Cardeal en Corcubión e o castelo do Soberano, que xa non existe, en Camariñas.

A súa construción comezou baixo a dirección dos enxeñeiros Demaur e Exaccha a mediados do século XVIII, porén só se realizou a proxección xeral, a nivelación do xacemento, a cimentación en rocha a base de pedra e barro e un tramo de muro. Mantívose así ata que unha Real Orde de Carlos III de España ordenou a súa finalización.^[cando?] En 1809, durante a Guerra da Independencia de España, as tropas francesas saquearon e incendiaron o castelo.

Tempo despois reconstruíuse e en 1892 o Estado vendeullo en poxa pública a Plácido Castro Rivas, industrial natural da vila. En 1948 o seu fillo Plácido Castro del Río, doou o inmoble ao Concello para crear un museo. En 2006 inaugurouse o Museo da Pesca, da man da Confraría de Pescadores e maila Consellaría de Pesca da Xunta de Galicia. O museo expón a evolución da pesca ao longo do tempo en canto a embarcacións e artes, os costumes da xente do mar, e os naufraxios acontecidos nesta costa.

Arquitectura

A súa forma é irregular para adaptarse ás esixencias do terreo rochoso xa que está situado na beira do mar. Tiña unha nave central para as tropas formada por 28 soldados de infantería, a polvoreira e tres troneiras. Apuntando á ría, 11 canóns preparáronse para unha posible invasión.