Tiburón gris

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Carcharhinus plumbeus»)
Tiburón gris
(Carcharhinius plumbeus)
Estado de conservación
Vulnerable
Vulnerable
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Subfilo: Vertebrata
Clase: Chondrichthyes
Subclase: Elasmobranchii
Superorde: Selachimorpha
Orde: Carcharhiniformes
Familia: Carcharhinidae
Xénero: Carcharhinus
Especie: C. plumbeus
Nome binomial
Carcharhinus plumbeus
(Nardo, 1827)
Distribución do tiburón gris
Distribución do tiburón gris

Distribución do tiburón gris
Sinonimia
  • Carcharhinus bleekeri (Duméril, 1865)
  • Carcharhinus japonicus (Temminck & Schlegel, 1850)
  • Carcharhinus milberti (Müller & Henle, 1839)
  • Carcharhinus platyodon (Poey, 1860)
  • Carcharias ceruleus (DeKay, 1842)
  • Carcharias japonicus (Temminck & Schlegel, 1850)
  • Carcharias latistomus (Fang & Wang, 1932)
  • Carcharias milberti (Müller & Henle, 1839)
  • Carcharias obtusirostris (Moreau, 1881)
  • Carcharias stevensi (Ogilby, 1911]])

O tiburón gris ou tiburón lobo,[1] Carcharhinus plumbeus, é unha especie de tiburón da familia dos carcarrínidos (Carcharhinidae) que vive nos océanos Atlántico (incluíndo o mar Mediterráneo), Índico e Pacífico.

Distínguese pola súa aleta dorsal que é máis alta que a doutros tiburóns.[2]

Características[editar | editar a fonte]

Tiburón gis pescado no Atlántico.

O tiburón gris, ou tiburón lobo, é un dos máis grandes tiburóns costeiros do mundo. As femias poden chegar aos 2-2,5 m de lonxitude, e os machos até 1,8 m. Ten o fociño arredondado, e máis curto que a media noutros tiburóns. Os dentes superiores teñen en xeral as cúspides irregulares, con bordos afiados. A primeira aleta dorsal é moi alta, e de forma triangular. A segunda aleta dorsal e anal están moi próximas unha doutra. A súa cor pode variar, nas partes superiores, desde un azulado a un gris apardazado con tonalidades de bronce; as inferiores son de cor branca ou amarela pálida.

Historia natural[editar | editar a fonte]

Hábitat[editar | editar a fonte]

Os tiburóns grises nadan sos ou ben reunidos en grupos de tamaño variábel, separados por sexos.

Encóntranse comunmente sobre fondos lamentos ou areosos en augas costeiras pouco profundas, tales como baías, esteiros e até en portos, pero tamén nadan en augas máis profundas (200 m ou máis).

Viven en augas tropicais e temperadas de todo o mundo, ao oeste do Atlántico, desde Massachusetts até o Brasil; os xuvenís, son comúns e abundantes na parte baixa da baía de Chesapeake (Virxinia), e as zonas de cría se encontran desde a baía de Delaware até Carolina do Sur. Outras zonas de cría coñecidas son Marmaris e Muğla, en Turquía.[3]

Alimentación[editar | editar a fonte]

Mostran preferencia pola captura de presas pequenas de hábitos bentónicos. Comen peixes planos (curuxos, linguados etc.) corvinas (esciénidos), anguías, muxos, robalizas, polbos e lagostas.

Reprodución[editar | editar a fonte]

Debuxo dun tiburón gris.

O tiburón gris é unha especie ovovivípara, con camadas de 15 a 20 crías.

Estado de conservación[editar | editar a fonte]

Segundo a IUCN, o status do tiburón touro en 2012 era de VU (especie vulnerábel).[4]

En Galicia[editar | editar a fonte]

Segundo Rodríguez Villanueva et al. (1992), o tiburón touro é visitante ocasional das augas galegas.[5]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Lahuerta e Vázquez (2000), p. 182.
  2. Ferrari, Andrea e Antonella Ferrari (2002): Sharks. New York: Firefly Books. ISBN 1-55209-629-7
  3. "Turkish Environmental Protection Agency for Special Areas" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 20 de marzo de 2012. Consultado o 18 de decembro de 2012. 
  4. Carcherhinus plumbeus na Lista vermella da IUCN. Versión febreiro de 2012.
  5. Rodríguez Vi9llanueva et al. (1992), p. 91.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Compagno, Leonard; Marc Dando & Sarah Fowler (2005): Sharks of the World. New Jersey: Princeton University Press. ISBN 0-691-12072-2.
  • Lahuerta Mouriño, F. e Vázquez Álvarez, F. X. (2000): Vocabulario multilingüe de organismos acuáticos. Santiago de Compostela: Xunta de Galicia. ISBN 84-453-2913-8.
  • Rodríguez Villanueva, X. L. e Xavier Vázquez (1992): Peixes do mar de Galicia. (I) Lampreas raias e tiburóns. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. ISBN 84-7507-654-8.

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]