Caneleira branca

Canella winterana, de nome común caneleira branca, é a única especie do xénero monotípico Canella, da familia Canellaceae. Utilízase a súa casca, a canela branca, como condimento ou planta medicinal. É orixinaria das Antillas.

Detalle da planta

Froito

Descrición

É un arbusto de gran tamaño que pode alcanzar o tamaño dunha pequena árbore de 4 a 15 m de altura, de cortiza agrisada. Toda a planta é aromática e lembra ao cheiro da grosella negra, mais non debe confundirse coa canela verdadeira (Cinnamomum).

As follas son alternas, obovadas ou oblanceoladas, coriáceas, de cor verde escura salpicada de glándulas translúcidas. A superficie superior é escura e a superficie inferior de cor verde brillante, máis lixeira e mate. As inflorescencias son xeralmente panículas terminais, ás veces axilares.

A flor ten 3 sépalos de 2-3 mm de grosor e 5 pétalos obovados, de 5-6 mm, de cor brillante vermella, cunha base de cor amarelada, 10 estames con filamentos unidos nun tubo estaminal de 3-4 mm e anteras de cor amarela a laranxa, e un estilo curto, pero máis grande. A floración dura de xuño a setembro. O froito é unha baga globosa de cor verde e vermellón, e, finalmente, case negra, de 7-10 mm de diámetro. Contén até 5 sementes de cor negra, brillante, oblongas, de 5-6 mm. Aínda que as flores son hermafroditas, compórtanse como flores unisexuais.

Taxonomía

Canella winterana foi descrita por L. Gaertn. e publicada en De Fructibus et Seminibus Plantarum. . . . 1: 373, t. 77, f. 2. 1788.

Sinonimia

• Canella alba Murray
• Canella canella (L.) H.Karst.
• Canella laurifolia Sweet
• Canella obtusifolia Miers
• Laurus winterana L. basónimo
• Winterana canella L.
• Winterana obtusifolia (Miers) Warb.