Cemiterio de Adina

Coordenadas: 42°44′44″N 8°39′19″O / 42.74555556, -8.65527778

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Adina.

O cemiterio de Adina é un camposanto situado en Iria Flavia. En 1975 foi declarada Ben de Interese Cultural a igrexa de Santa María de Iria Flavia e o seu contorno, do que o cemiterio de Adina forma parte.^[1]^[2]

Historia[editar | editar a fonte]

II

O simiterio da Adina
n’hai duda de que é encantador,
cos seus olivos escuros
de vella recordazón;
co seu chan de herbas e frores
lindas, cal n’outras dou Dios;
cos seus canónegos vellos
que nel se sentan ó sol;
cos meniños que alí xogan
contentos e rebuldós;
cas lousas brancas que o cruben,
e cos húmedos montós
de terra, onde algunha probe
ó amañecer se enterrou.

Moito te quixen un tempo,
simiterio encantador,
cos teus olivos escuros,
máis vellos que os meus avós;
cos teus cregos venerables,
que se iban sentar ó sol,
mentras cantaban os páxaros
as matutinas cancións,
e co teu osario humilde
que tanto respeto impón
cando da luz que nel arde
ve un de noite o resprandor.
Moito te quixen, e quérote,
eso ben o sabe Dios;
mas hoxe ó pensar en ti
núbraseme o corazón:
que a terra está removida,
negra e sin frols…

—Rosalía de Castro:
"¡Padron! ... ¡Padron!" de Follas novas.^[3]

Encóntranse en Adina sartegos datados entre os séculos VI e X que conforman unha necrópole cristiá^[4] de época romana tardía e sueva.^[1]^[5]^[6]

Rosalía de Castro dispuxo ser soterrada neste cemiterio trala súa morte en 1885,^[7] non obstante os seus restos foron exhumados en 1891 para ser trasladados ó Panteón de Galegos Ilustres.^[8] No camposanto de Adina foi tamén soterrado o mestre e filántropo José María Vidal Cepeda.^[9] No cemiterio quixo Camilo José Cela ser enterrado o pé dunha oliveira e a carón dos seus devanceiros,^[10] entre os que se atopan John Trulock e Camilo Bertorini.^[11]

O 23 de agosto de 1975 foi declarada Ben de Interese Cultural a igrexa de Santa María de Iria Flavia e o seu contorno, do que forman parte o cemiterio de Adina e a casa dos cóengos, ó ser un conxunto arqueolóxico, histórico e artístico singular.^[1]^[2] As oliveiras centenarias de Adina están consideradas árbores senlleiras de Galicia.^[12]