Saltar ao contido

Campanula glomerata

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Campanula glomerata

Campanula glomerata
Clasificación científica
Reino: Plantae
División: Magnoliophyta
Clase: Magnoliopsida
Orde: Campanulales
Familia: Campanulaceae
Xénero: 'Campanula'
Especie: ''C. glomerata''
Nome binomial
'Campanula glomerata'
L.

Campanula glomerata é unha planta da familia das campanuláceas.

Descrición

[editar | editar a fonte]

Planta vivaz de até 60 cm, cortamente pubescente, con talos angulosos, xeralmente simples. Follas oval-lanceoladas con dentes obtusos. As da base son pecioladas e acorazonadas. As do talo, sentadas, semiabrazadoras e máis estreitas. Flores de cor azul vivo, sentadas en acios terminais ou situados nas axilas das follas superiores, rodeadas dun involucro de brácteas. Cáliz con lóbulos lanceolados, sen apéndices entre os seus sépalos. Corola acampanada e pubescente. 3 estigmas e 3 cavidades no froito. Florece durante case todo o verán.[1]

Planta no seu hábitat.

Zonas calcarias e pobres, en marxes de camiños, bosques e pradarías.

Inflorescencia.

Distribución

[editar | editar a fonte]

Gran parte de Europa, excepto o extremo norte e gran parte das illas.[2]

Ilustración.

Taxonomía

[editar | editar a fonte]

Campanula glomerata foi descrita por Carl von Linne e publicada en Species Plantarum 1: 166–167. 1753.[3]

Sinonimia
  • Campanula cephalotes Nakai
  • Campanula hirsuta Mart.
  • Gentiana collina With.
  • Syncodon glomeratum (L.) Fourr.
  • Weitenwebera glomerata (L.) Opiz[4][5]
subsp. caucasica (Trautv.) Ogan.
  • Campanula ruprechtii Grossh.
  • Campanula trautvetteri Grossh. ex Fed.[6]
subsp. cervicarioides (Schult.) Arcang.
  • Campanula cervicarioides Schult.[7]
subsp. elliptica (Kit. ex Schult.) Kirschl.
subsp. farinosa (Rochel ex Besser) Kirschl.
  • Campanula desertorum Weinm.
  • Campanula farinosa (Rochel ex Besser) Andrz. ex Besser
  • Campanula glaucophylla Schloss. & Vuk.
  • Campanula polessica O.D.Wissjul.
subsp. glomerata
  • Campanula aggregata Willd.
  • Campanula barbata Spreng.
  • Campanula betonicifolia Gilib.
  • Campanula cephalantha Fisch. ex A.DC.
  • Campanula congesta Vest ex Schult.
  • Campanula conglomerata Gueldenst.
  • Campanula ortleppi H.Lév.
  • Campanula petraea All.
  • Campanula tubiflora Tausch ex Ledeb.
  • Campanula vlachovae Orph. ex Boiss.
  • Marianthemum aggregatum (Willd.) Schrank
  • Weitenwebera glomerata var. mollis (Tausch) Opiz
  • Weitenwebera glomerata var. nana Opiz
  • Weitenwebera glomerata var. salviifolia (Wallr.) Opiz[9]
subsp. hispida (Witasek) Hayek
  • Campanula asperifolia Hayek ex Rech.f.
  • Campanula eocervicaria Nábelek
  • Campanula lamioides Witasek
  • Campanula maleevii Fed.[10]
subsp. oblongifolia (K.Koch) Fed.
  • Campanula nicaeensis Schult.
  • Campanula oblongifolia (K.Koch) Kharadze[11]
subsp. oblongifolioides (Galushko) Ogan.
  • Campanula oblongifolioides Galushko[12]
  • Campanula oblongifolioides Galushko
  • subsp. panjutinii (Kolak.) Victorov
  • Campanula panjutinii Kolak.[13]
subsp. serotina (Wettst.) O.Schwarz
  • Campanula serotina Wettst.[14]
subsp. speciosa (Hornem. ex Spreng.) Domin
  • Campanula cephalotes Fisch. ex Schrank
  • Campanula cephalotes f. alba Nakai
  • Campanula cephalotes var. canescens Nakai
  • Campanula speciosa Hornem.[15]
subsp. subcapitata (Popov) Fed.
  • Campanula subcapitata Popov
subsp. symphytifolia (Albov) Ogan.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Fernald, M. 1950. Manual (ed. 8) i–lxiv, 1–1632. American Book Co., Nova York.
  • Flora of China Editorial Committee. 2011. Fl. China 19: 1–884. Science Press & Missouri Botanical Garden Press, Beijing & St. Louis.
  • Gleason, H. A. 1968. The Sympetalous Dicotyledoneae. vol. 3. 596 pp. In H. A. Gleason Ill. Fl. N. U.S. (ed. 3). New York Botanical Garden, Nova York.
  • Gleason, H. A. & A. J. Cronquist. 1991. Man. Vasc. Pl. N.E. U.S. (ed. 2) i–910. New York Botanical Garden, Bronx.
  • Lammers, T. G. 1994. Prodromus Monographiae Campanuloidearum.
  • Scoggan, H. J. 1979. Dicotyledoneae (Loasaceae to Compositae). Part 4. 1117–1711 pp. In Fl. Canada. National Museums of Canada, Ottawa.
  • Voss, E. G. 1996. Michigan Flora, Part III: Dicots (Pyrolaceae-Compositae). Cranbrook Inst. of Science, Ann Arbor.