Calidris
| Calidris | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Calidris alba | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Especie tipo | |||||||||||||||
| Calidris canutus (Linnaeus, 1758) | |||||||||||||||
| Especies | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Sinonimia | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
Calidris é un xénero de aves caradriformes da familia dos escolopácidos.
Taxonomía[editar | editar a fonte]
Descrición[editar | editar a fonte]
O xénero foi descrito en 1804 polo naturalista e zoólogo alemán, especialista en ornitoloxía e herpetoloxía, Blasius Merrem.[1][2]
Etimoloxía[editar | editar a fonte]
O nome científico Calidris está tirado do grego antigo καλυδρίς calydrís, termo empregado por Aristóteles para designar algunhas aves acuáticas de cor gris.[3]
Sinónimos[editar | editar a fonte]
Ademais de polo nome actualmante válido, o xénero coñeceuse tamén polos sinónimos:[2]
- Acrolia Vieillot in Temminck, 1830
- Actidromas Giebel, 1872
- Actodromas Kaup, 1829
- Ancylocheilus Kaup, 1829
- Ancylochilus Agassiz, 1846
- Anteliotringa Mathews, 1913
- Aphriza Audubon, 1839
- Canutus Brisson, 1760
- Canutus Merrem, 1804
- Crocethia Billberg, 1828
Especies[editar | editar a fonte]
No xénero recoñécense as seguintes 24 especies:[1][2]
- Calidris acuminata (Horsfield, 1821)
- Calidris alba (Pallas, 1764)
- Calidris alpina (Linnaeus, 1758)
- Calidris bairdii (Coues, 1861)
- Calidris canutus (Linnaeus, 1758)
- Calidris falcinellus (Pontoppidan, 1763)
- Calidris ferruginea (Pontoppidan, 1763)
- Calidris fuscicollis (Vieillot, 1819)
- Calidris himantopus (Bonaparte, 1826)
- Calidris maritima (Brünnich, 1764)
- Calidris mauri (Cabanis, 1857)
- Calidris melanotos (Vieillot, 1819)
- Calidris minuta (Leisler, 1812)
- Calidris minutilla (Vieillot, 1819)
- Calidris ptilocnemis (Coues, 1873)
- Calidris pugnax (Linnaeus, 1758)
- Calidris pusilla (Linnaeus, 1766)
- Calidris pygmaea (Linnaeus, 1758)
- Calidris ruficollis (Pallas, 1776)
- Calidris subminuta (Middendorff, 1853)
- Calidris subruficollis (Vieillot, 1819)
- Calidris temminckii (Leisler, 1812)
- Calidris tenuirostris (Horsfield, 1821)
- Calidris virgata (Gmelin, JF, 1789)
Características[editar | editar a fonte]
Estas aves forman grandes bandadas mixtas nas costas e nos estuarios en inverno. Son os típicos "pilros",[4] de tamaño de pequeno a mediano, ás longas e bico relativamente curto.[5]
Os seus bicos tienen puntas moi sensibles que conteñen numerosos corpúsculo de Herbst, o que permite que estas aves localicen presas enterradas na lama, que normalmente buscan con inquietas carreiras e sondaxes.[5]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ 1,0 1,1 Calidris Merrem, 1804 no GBIF. Consultado o 1 de setembro de 2021.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Calidris Merrem, 1804 na BioLib. Consultada o 1 de setembro de 2021.
- ↑ Jobling, James A (2010): The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. Londres: Christopher Helm. ISBN 978-1-4081-2501-4, p. 84.
- ↑ pirlo, 1ª acep. Arquivado 20 de decembro de 2016 en Wayback Machine. no DiGalego.
- ↑ 5,0 5,1 Nebel, S.; Jackson, D. L.; Elner, R. W. (2005): "Functional association of bill morphology and foraging behaviour in calidrid sandpipers". Animal Biology 55 (3): 235–243.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Calidris |
 |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Calidris |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- del Hoyo J., Elliott A. & Sargatal J. (1996): Handbook of the Birds of the World. Volume 3. Hoatzin to Auks. BirdLife International, Cambridge, Reino Unido e Lynx Edicions, Barcelona. España. ISBN 978-8487-334-20-7.
- Richad (2006): A Complete Guide to Arctic Wildlife. Londres: Christopher Helm. ISBN 0-7136-7039-8.
- Taylor D. (2006): Guide des limicoles d'Europe, d'Asie et d'Amérique du Nord. París: Delachaux & Niestlé. ISBN 978-2-6030-1408-0.
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Calidris na Enciclopedia Británica.
- Calidris en ADW.
- Calidris Merrem 1804 na EOL.
