Caixeiro automático

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Caixeiro automático.

Un caixeiro automático é unha máquina expendedora usada para extraer diñeiro utilizando unha tarxeta magnética (tarxeta de crédito por exemplo), sen necesidade de persoal do banco.

Adoitan ter unha pequena impresora matricial ou térmica para imprimir os resgardos da operación e os cadernos de aforros.

Tipos de operacións[editar | editar a fonte]

Unha lista de operacións posibles nun caixeiro sería:

O uso do caixeiro automático supón un aforro para o banco, porque aforra en persoal que non ten que atender aos cliente para ofrecer servizos básicos. Por este motivo, moita xente ve abusivo que os bancos cobren unha cota anual pola tarxeta do caixeiro.

Tipos de caixeiros automáticos[editar | editar a fonte]

Os caixeiros automáticos varían dependendo da necesidade de cada banco. Principalmente divídense en dous tipos: Full e Cash.

Os caixeiros automáticos Full son aqueles que permiten extraer diñeiro como así tamén realizar depósitos (mediante sobres comunmente). Estes caixeiros adoitan estar dentro dos bancos xa sexa só ou con algún máis que pode ser Full ou Cash, pero este adoita ser o caixeiro principal da sucursal.

Os caixeiros automáticos Cash non permiten a opción de depósito e adoitan ser caixeiros secundarios en sucursais (acompañados por un Full) ou o que se chama caixeiro extrabancario, como os que se poden ver en supermercados, estacións de servizo etc.

Caixeiros automáticos en países de fala hispana[editar | editar a fonte]

Usuario utilizando un caixeiro automático en Buenos Aires, Arxentina.

Arxentina[editar | editar a fonte]

Na Arxentina, as redes utilizadas principalmente son Banelco e Rede Link, e a forma de comunicar os caixeiros automáticos con devanditas redes é co protocolo de capa 2, X.25 (salvo algunhas excepcións, por exemplo o Credicoop que utiliza un protocolo de capa 3, o TCP/IP).

Chile[editar | editar a fonte]

En Chile existen 2 redes: Redf (pertencente a banco Falabella) e Redbanc, fundada en 1987, na cal están a maioría dos bancos e algunhas casas comerciais (Ripley Corp. S.A. e París). O BancoEstado tivo un sistema independente (chamado Globalred) ata a incorporación da súa rede a Redbanc no 2003. En todas as transaccións cóbrase un imposto de beneficio fiscal (imposto de timbres e selos).

México[editar | editar a fonte]

En México a maioría dos bancos outorgan un número de transaccións gratuítas, con todo ao superar esta cantidade efectúase un cobro por cada transacción adicional; ademais, se se utiliza un caixeiro dun banco distinto ao que expediu o cartón, un ou ambos os bancos cobran unha comisión polo uso de recursos alleos.

España[editar | editar a fonte]

En España, os caixeiros automáticos non adoitan cobrar comisións por efectuar as operacións habituais nos caixeiros do banco do cal se é cliente; nos demais caixeiros das diferentes redes cóbrase unha comisión que varía en función da rede que emprega do cal se é cliente. En España existen tres redes de caixeiros Servired, Rede 4B e Euro 6000.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]