Bertel Tingström
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 27 de xuño de 1912 Gotemburgo, Suecia  |
| Morte | 24 de xaneiro 2004 (91 anos) Uppsala. Condado de Uppsala. Suecia |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Sueca. |
| Educación | Universidade de Uppsala. |
| Coñecido por | Estudos de moeda sueca. |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Numismática e museoloxía. |
| Ocupación | numismático |
| Lingua | Lingua sueca |
| Premios | |
| - (1981): Medalla ao Mérito (SNF). - (1994): Medalla Elias Brenner (SNF). - (1997): Medalla Örnhjelm (SNY). - (1998): Medalla Pro Numismatica (SNY). - (1999) Medalla Gunnar Holst. | |
Bertel Tingström, nado o 27 de xuño de 1912 en Gotemburgo, e finado o 27 de xaneiro de 2004 en Uppsala, foi un numismático sueco, especializado nas moedas-placa de cobre suecas e moi coñecido como divulgador do coñecemento numismático a través dos medios de comunicación de masas do seu país.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Formación e carreira profesional[editar | editar a fonte]
Tingström naceu en Gotemburgo aínda que, aos seus seis anos, a súa familia fixou a súa residencia en Malmö. Nesa cidade recibiu a educación primaria e en 1930 matriculouse na Escola Xeral Superior (Högre Allmänna Läroverket) para cursar o ensino secundario, que completou na Escola de Secundaria de Comercio (Handelsgymnasium), tamén de Malmö.[2]
No curso 1931-1932 ingresou na Escola de Artillaría e en 1933 na Academia Militar de Karlberg, en Solna, onde en 1934 acadou o rango de alférez do exército sueco. Como militar participou na segunda guerra mundial e en 1945 ascendeu a capitán.[2]
No mundo civil, desenvolveu a súa actividade profesional no sector dos seguros, no que se mantivo desde 1935 ata a súa xubilación en maio de 1977. No exercicio da súa profesión residiu en diversas cidades suecas, entre elas Malmö e Halmstad. Entre 1948 e 1953 estivo destinado en Estocolmo e ese último ano trasladouse a Uppsala, onde ocupou o posto de director rexional da compañía na que traballaba.[2]
Tingström numismático[editar | editar a fonte]
A afección de Tingström pola numismática comezou como coleccionista na súa infancia e o interese polo coñecemento nesta materia acompañouno durante toda a súa vida. Durante a súa estadía en Malmö formou parte da Sociedade Numismática de Escania e ao chegar a Estocolmo en 1948 ingresou na Sociedade Numismática Sueca, na que ocupou diversos postos directivos durante os 55 anos que permaneceu nela e da que chegou a ser nomeado membro honorario en 2002.[3] Como membro desta sociedade foi o seu representante na Fundación Numismática Sven Svensson e na Unión Numismática Nórdica.[2]
Entre outras entidades, Tingström foi tamén socio fundador do Club Numismático de Uppsala en 1969, entidade que presidiu durante varios anos.[2][4]
Logo da súa xubilación en 1977, en setembro dese mesmo ano matriculouse na Universidade de Uppsala, dotada dun recoñecido gabinete numismático, onde acadou a súa graduación en Historia e Historia Económica. En 1984 logrou o seu doutoramento coa defensa dunha tese acerca dun tema no que foi especialista: o papel das moedas-placa de cobre suecas como medio de pagamento nos séculos XVII e XVIII.[5][6]
Tingström acadou un sólido coñecemento da numismática sueca e fíxose moi popular como divulgador a partir da súa participación en 1961 nun coñecido programa da televisión do seu país.[2] Á parte das súas obras en forma de artigos e monografías, Tingström foi o responsable en materia numismática da Enciclopedia Nacional Sueca (Nationalencyklopedin) e a el débenselle numerosas contribucións nesta publicación enciclopédica. Por outra banda, Tingström foi o creador do Museo da Moeda de Avesta en 1983, institución que dirixiu ata 1996, cando foi sucedido por Ian Wiséhn.[7] Ademais, a el encomendóuselle a catalogación do importante achado de moedas-placa de cobre suecas resultado do naufraxio do buque Nicobar, nas costas de Suráfrica.[6][8]
Bertel Tingström faleceu en Uppsala o 27 de xaneiro de 2004 e foi soterrado en Visingsö.[6] Na súa memoria, a Sociedade Numismática Sueca emitiu en 2010 unha medalla conmemorativa en bronce.[9]
Recoñecementos[editar | editar a fonte]
- (1981): Medalla ao Mérito da Sociedade Numismática Sueca.[6][10]
- (1994): Medalla Elias Brenner, da Sociedade Numismática Sueca.[6][11]
- (1997): Medalla Örnhjelm, da Asociación Numismática Finlandesa.[12]
- (1998): Medalla Pro Numismatica, da Asociación Numismática Finlandesa.[6][13]
- (1999): Medalla Gunnar Holst, da Fundación Numismática Gunnar Holst, de Gotemburgo, Suecia.[6][14]
Publicacións[editar | editar a fonte]
Monografías[editar | editar a fonte]
Esta é unha escolma das monografías máis significativas da carreira numismática de Bertel Tingström:[15]
- (1963). Svensk numismatisk uppslagsbok: mynt i ord och bild 1521-1962. M. C. Hirsh, Estocolmo.
- (1969). Swedish coins: an illustrated reference book of Swedish numismatics 1521-1968. Numismatiska bokförlaget, Estocolmo.
- (1984). Sveriges plåtmynt 1644-1776: En undersökning av plåtmyntens roll som betalningsmedel. Acta Universitatis Upsaliensis, Uppsala. ISBN 978-9155415174
- (1986). Plate Money. The World's Largest Currency. Kungliga Myntkabinettet, Estocolmo. ISBN 978-9171926746
- (1995). Avesta Myntmuseum. Svenska Numismatiska Föreningen, Estocolmo. ISBN 9789185204151
- (1999). The Plate Money Treasure of Nicobar (con Herbert, J.). Royal Coin Cabinet, Estocolmo. ISBN 9789189256033
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Lagerqvist, Lars O.; Wiséhn, I. (2004).
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 Lagerqvist, Lars O.; Wiséhn, I. (2004). Páxina 66.
- ↑ "SNF:s hedersledamöter". Svenska Numismatiska Föreningen.
- ↑ Olsson, S-E. "Numismatiska Klubben i Uppsala 1969 - 1999". Numismatiska Klubben i Uppsala.
- ↑ Véxase (1984) en "Publicacións".
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 6,5 6,6 Lagerqvist, Lars O.; Wiséhn, I. (2004). Páxina 67.
- ↑ Véxase (1995) en "Bibliografía".
- ↑ Véxase (1999) en "Bibliogr afía".
- ↑ "Medalj från SNF till minne av Bertel Tingström". Svenska Numismatiska Föreningen.
- ↑ "SNF:s förtjänstmedalj". Svenska Numismatiska Föreningen.
- ↑ "SNF:s Elias Brenner-medalj för förtjänsterinom numismatiken". Svenska Numismatiska Föreningen.
- ↑ SNY Yhteenveto 1914-2020. Suomen Numismaattinen Yhdistys ry. 2020. Páxina 16.
- ↑ "Bertel Tingström hedrad". En Svensk Numismatisk Tidskrift. 5. Setembro de 1998. Páxina 125.
- ↑ "Gunnar Holstspriset till Bertel Tingström". En Svensk Numismatisk Tidskrift. 8. Decembro de 1999. Páxina 186.
- ↑ "Tingström, Bertel 1912-2004". WorldCat Identities.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Lagerqvist, Lars O.; Wiséhn, I. (2004). "Bertel Tingström 1912 2004". En Svensk Numismatisk Tidskrift. 3. Abril. Svenska Numismatiska Föreningen. Páxinas 66-67.
