Bentopeláxico

O cazón (Galeorhinus galeus), un exemplo de peixe batipeláxico.

O termo bantopeláxico é un adxectivo, formado pola raíz bento-, de bentos (do grego antigo βένθος bénthos, "o fondo mariño", "profundidade"), e o adxectivo peláxico, "o que nada en augas libres", que se aplica aos animais, especialmente aos peixes, que habitan nas augas mariñas xusto por riba do fondo, alimentánadose de organismos bentónicos e de zooplancton. Os máis dos peixes demersais son bentopeláxicos.

Tipos de peixes bentopeláxicos

Todos os peixes teleósteos bentopeláxicos teñen vexiga natatoria.

As especies dominantes, macroúridos e ofidíidos, teñen unha considerable biomasa. Outras especies inclúen os móridos e os notacantiformes.

Os tiburóns bentopeláxicos, como os escualiformes, logran a súa flotabilidade grazas ao aceite do seu fígado Os tiburóns adáptanse ben a presións moi altas. A miúdo encóntranse en profundidades de até os 2.000 m, buscando alimento en restos caídos doutros animais mortos, como baleas. Porén, as demanda de enerxía dos tiburóns é alta, xa que teñen que nadar constantemente e gastar unha gran cantidade de aceite para asegurar a súa flotabilidade. Estas grandes necesidades de enerxía non poden cumprirse nas condicións extremas oligotróficas que ocorren a grandes profundidades.

Véxase tamén

Bibliografía

• Bone, Q e Moore, R. H. (2008): Biology of Fishes. Taylor & Francis Group. ISBN 978-0-415-37562-7.
• Merrett N. R. e Haedrich R. L. (1997): Deep-sea demersal fish and fisheries. Chapman and Hall. ISBN 978-0-412-39410-2.
• Moyle, P. B. e Cech, J. J. (2004): Fishes, An Introduction to Ichthyology. Quinta edición, Benjamin Cummings. ISBN 978-0-13-100847-2.

Outros artigos

• Demersal

Ligazóns externas

• Demersal fisheries Arquivado 07 de xullo de 2015 en Wayback Machine., en Fishery Research Services, Marine & Fisheries. Goberno de Escocia.
• Deep water demersal fisheries Arquivado 07 de xullo de 2015 en Wayback Machine. Joint Nature Conservation Committee.