BeiDou

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Órbitas dos satélites BeiDou 3.

BeiDou ou máis completamente BeiDou Navigation Satellite System (BDS) é un sistema de navegación por satélite da República Popular da China.[1][2]

Características[editar | editar a fonte]

BeiDou comezou a desenvolverse en 1994 cos satélites BeiDou 1, lanzados entre 2000 e 2003 á órbita xeoestacionaria e adicados a demostrar a viabilidade do sistema de navegación chinés. Entre 2004 e 2012 lanzáronse 14 satélites do sistema BeiDou xa en produción (denominado BDS-2) para dar servizo a usuarios da rexión de Asia-Pacífico. O terceiro paso, o lanzamento dos satélites BDS-3 para dar cobertura global, comezou en 2009, acadándose a cobertura global en 2020[1][3][4].

A constelación de satélites BeiDou está composta polos seguintes tipos de satélites:[2]

BeiDou 1A, 1B, 1C e 1D[editar | editar a fonte]

Os catro primeiros satélites BeiDou foron lanzados exclusivamente á órbita xeoestacionaria. Están baseados no bus DFH-3 e foron lanzados entre 2000 e 2007 mediante foguetes CZ-3A. Cada un ten unha masa dunhs 2200 kg. O último satélite fallou ao pouco do lanzamento pero puido ser recuperado máis tarde.[5]

BeiDou 2G[editar | editar a fonte]

Os oito satélites BeiDou-2 G son parte da segunda fase de despregue do sistema BeiDou e foron lanzados entre 2010 e 2019 mediante foguetes CZ-3C. Tamén están na órbita xeoestacionaria e usan o bus DFH-3. A bordo levan unha antena de aliñación de fase para enviar os sinais de navegación, un retrorreflector láser, unha antena parabólica para as bandas S e L e unha antena de corno para a banda C. O primeiro satélite da serie fallou un tempo despois de entrar en órbita.[6]

BeiDou 2M e BeiDou 2I[editar | editar a fonte]

Os BeiDou 2M e BeiDou 2I son compoñentes da segunda fase inxectados en órbitas medias, duns 21.000 km de altura (os BeiDou 2M) e inclinadas (BeiDou 2I). Lanzáronse doce, sete do tipo 2I e cinco 2M. Usan o bus DFH-3 e levan a bordo unha antena de aliñación de fase e un retrorreflector láser.[7]

BeiDou 3G[editar | editar a fonte]

Os BeiDou 3G son o compoñente xeoestacionario da fase 3 do sistema BeiDou. Usan o bus DHF-3B, cunha antena de aliñación de fase, un retrorreflector láser e antenas despregables para as bandas S, L e C.[8]

BeiDou 3I[editar | editar a fonte]

Os BeiDou 3I lánzanse a órbitas xeoestacionarias inclinadas e son parte da fase 3 de despregue de BeiDou. Teñen masas de arredor de 4 toneladas.[9][10]

BeiDou 3M[editar | editar a fonte]

Os BeiDou 3M sitúanse en órbita de preto de 21.000 km de altura e forman parte da fase 3 do sistema BeiDou. Lanzáronse 14, todos mediante foguetes CZ-3B.[11][12]

Historial de lanzamentos[editar | editar a fonte]

Misión[5][6][7][8][9][10][11] Data de lanzamento[5][6][7][8][9][10][11] Foguete lanzador[5][6][7][8][9][10][11] Notas[5][6][7][8][9][10][11]
BeiDou 1A 30 de outubro de 2000 CZ-3A Éxito
BeiDou 1B 20 de decembro de 2000 CZ-3A Éxito
BeiDou 1C 24 de maio de 2003 CZ-3A Éxito
BeiDou 1D 2 de febreiro de 2007 CZ-3A Éxito
BeiDou 2M 1 13 de abril de 2007 CZ-3A Éxito
BeiDou 2G 2 14 de abril de 2009 CZ-3C Éxito
BeiDou 2G 1 16 de xaneiro de 2010 CZ-3C Éxito
BeiDou 2G 3 2 de xuño de 2010 CZ-3C Éxito
BeiDou 2I 1 31 de xullo de 2010 CZ-3A Éxito
BeiDou 2G 4 31 de outubro de 2010 CZ-3C Éxito
BeiDou 2I 2 17 de decembro de 2010 CZ-3A Éxito
BeiDou 2I 3 9 de abril de 2011 CZ-3A Éxito
BeiDou 2I 4 26 de xullo de 2011 CZ-3A Éxito
BeiDou 2I 5 1 de decembro de 2011 CZ-3A Éxito
BeiDou 2G 5 24 de febreiro de 2012 CZ-3C Éxito
BeiDou 2M 3 29 de abril de 2012 CZ-3B/G1 Éxito
BeiDou 2M 4 29 de abril de 2012 CZ-3B/G1 Éxito
BeiDou 2M 2 18 de setembro de 2012 CZ-3B/G1 Éxito
BeiDou 2M 5 18 de setembro de 2012 CZ-3B/G1 Éxito
BeiDou 2G 6 25 de outubro de 2012 CZ-3C Éxito
BeiDou 3I 1-S 30 de marzo de 2015 CZ-3C/G3Z Éxito
BeiDou 3M 1-S 25 de xullo de 2015 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 2-S 25 de xullo de 2015 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3I 2-S 29 de setembro de 2015 CZ-3B/G2 Éxito
BeiDou 3M 3-S 1 de febreiro de 2016 CZ-3C/G3Z Éxito
BeiDou 2I 6 29 de marzo de 2016 CZ-3A Éxito
BeiDou 2G 7 12 de xuño de 2016 CZ-3C/G2 Éxito
BeiDou 3M 1 5 de novembro de 2017 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 2 5 de novembro de 2017 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 7 11 de xaneiro de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 8 11 de xaneiro de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 3 12 de febreiro de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 4 12 de febreiro de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 9 29 de marzo de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 10 29 de marzo de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 2I 7 9 de xullo de 2018 CZ-3A Éxito
BeiDou 3M 5 29 de xullo de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 6 29 de xullo de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 11 24 de agosto de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 12 24 de agosto de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 13 19 de setembro de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 14 19 de setembro de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 15 15 de outubro de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 16 15 de outubro de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3G 1Q 1 de novembro de 2018 CZ-3B/G3 Éxito
BeiDou 3M 17 18 de novembro de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 18 18 de novembro de 2018 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3I 1 20 de abril de 2019 CZ-3B/G3 Éxito
BeiDou 2G 8 20 de abril de 2015 CZ-3C/G2 Éxito
BeiDou 3I 2 24 de xuño de 2019 CZ-3B/G3 Éxito
BeiDou 3M 23 22 de setembro de 2019 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 24 22 de setembro de 2019 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3I 3 4 de novembro de 2019 CZ-3B/G3 Éxito
BeiDou 3M 21 23 de novembro de 2019 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 22 23 de novembro de 2019 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 19 16 de decembro de 2019 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3M 20 16 de decembro de 2019 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3G 2Q 9 de marzo de 2020 CZ-3C/G3 Éxito
BeiDou 3G 17 de maio de 2023 CZ-3B/G3 Éxito
BeiDou 3 M21 23 de novembro de 2023 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3 M22 23 de novembro de 2023 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3 M19 16 de decembro de 2023 CZ-3B/G3Z Éxito
BeiDou 3 M20 16 de decembro de 2023 CZ-3B/G3Z Éxito

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ 1,0 1,1 The State Council Information Office of the People’s Republic of China, ed. (xuño de 2016). "China’s BeiDou Navigation Satellite System" (PDF) (en inglés). Consultado o 1 de setembro de 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Gunter Dirk Krebs (2022). Gunter's Space Page, ed. "Beidou" (en inglés). Consultado o 1 de setembro de 2022. 
  3. ↑ Jun Lu, Xia Guo, Chengeng Su (31 de agosto de 2020). SpringerOpen, ed. "Global capabilities of BeiDou Navigation Satellite System" (en inglés). Consultado o 1 de setembro de 2022. 
  4. ↑ David H. Millner, Stephen Maksim e Marissa Huhmann (14 de abril de 2022). National Defense University Press, ed. "BeiDou: China’s GPS Challenger Takes Its Place on the World Stage" (en inglés). Consultado o 1 de setembro de 2022. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 Gunter Dirk Krebs (2022). Gunter's Space Page, ed. "BD 1A, 1B, 1C, 1D" (en inglés). Consultado o 2 de setembro de 2022. 
  6. ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 6,4 Gunter Dirk Krebs (2022). Gunter's Space Page, ed. "BD-2 G" (en inglés). Consultado o 2 de setembro de 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 Gunter Dirk Krebs (2022). Gunter's Space Page, ed. "BD-2 M / BD-2 I" (en inglés). Consultado o 2 de setembro de 2022. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Gunter Dirk Krebs (2022). Gunter's Space Page, ed. "BD-3 G" (en inglés). Consultado o 2 de setembro de 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 9,3 9,4 Gunter Dirk Krebs (2022). Gunter's Space Page, ed. "BD-3 I (Type 1)" (en inglés). Consultado o 2 de setembro de 2022. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 Gunter Dirk Krebs (2022). Gunter's Space Page, ed. "BD-3 I (Type 2)" (en inglés). Consultado o 2 de setembro de 2022. 
  11. ↑ 11,0 11,1 11,2 11,3 11,4 Gunter Dirk Krebs (2022). Gunter's Space Page, ed. "BD-3 M (Type 1)" (en inglés). Consultado o 2 de setembro de 2022. 
  12. ↑ Gunter Dirk Krebs (2022). Gunter's Space Page, ed. "BD-3 M (Type 2)" (en inglés). Consultado o 2 de setembro de 2022. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=BeiDou&oldid=6602093»