Batólito

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Mapa do Batólito cornubiano de Cornualla (Reino Unido). Aprécianse os principais afloramentos de granito. Os trazos descontinuos de 20 mGal de anomalía de Bouguer indican a situación das anomalias de gravidade negativas asociadas a intrusións ígneas na codia continental.
O Half Dome (Media Cúpula) no Parque Nacional Yosemite forma parte do Batólito de Nevada.

Un batólito (do grego, bathos e lithos que significan profundo e pedra, respectivamente) é unha masa extensa de granitoides[1] que se estende por centos de quilómetros[2] e cobre máis de 100 quilómetros cadrados[3][4] na codia terrestre. Os batólitos están compostos por múltiples plutóns individuais os cales poden solaparse ou intersecarse.[1][2] Os grandes volumes dos batólitos débense a unha cuantiosa e repetida produción de magma durante períodos de oroxénese.[2]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 Pitcher, Wallace. 1993. The Nature and Orogin of Granite. Blackie Academic & Professional. Páxinas: 193-217
  2. 2,0 2,1 2,2 Hall, Antony. 1987. Igneous Petrology. LongmanScientific & Technical. Páxinas: 91-93
  3. USGS BATHOLITHS and LACCOLITHS, PLUTONS and STOCKS DIKES and SILLS Arquivado 18 de outubro de 2011 en Wayback Machine.
  4. Batholith (geology), Brittannica Academic Edition.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]