Bartholomäus Spranger

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Bartholomäus Spranger
Bartholomäus Spranger, , Kunsthistorisches Museum Wien, Gemäldegalerie - Selbstbildnis - GG 1137 - Kunsthistorisches Museum.jpg
Nacemento21 de marzo de 1546 e 31 de marzo de 1546
Lugar de nacementoAntuerpen
Falecementoagosto de 1611
Lugar de falecementoPraga
NacionalidadePaíses Baixos dos Habsburgo
EtniaPobo flamengo
Ocupaciónpintor, gravador, debuxante, augafortista e escultor
PaiJoachim Spranger
CónxuxeChristine Spranger
Coñecido porVenus and Adonis e Venus e Adonis
editar datos en Wikidata ]
Anxélica e Medoro.

Bartholomäus Spranger, nado en Antuerpen o 21 de marzo de 1546 e finado en Praga en agosto de 1611, foi un pintor e gravador flamengo, representante do estilo maneirista.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Discípulo de Jan Mandyn e de Cornelis van Dalem, viaxou a Italia (Milán e Parma) e a Francia, o que o levou a incorporar o seu estilo á corrente maneirista, que se estaba a desenvolver nesas datas.

Viviu durante unha tempada en Roma, traballando para grandes comitentes, comos os Farnese e os Caprarola, e chegando mesmo a ser nomeado pintor papal no ano 1570. Algo máis tarde pasou a traballar como pintor da corte en Viena e en Praga, entre os anos 1575 e 1611.

Spranger non produciu moitas obras de tema sacro, preferindo case sempre o ámbito mitolóxico. O seu maneirismo, moi elaborado e sólido, é reputado como un dos mellores entre os artistas de fóra de Italia.

Obras[editar | editar a fonte]

Obras da primeira época[editar | editar a fonte]

Período romano[editar | editar a fonte]

Período centroeuropeo[editar | editar a fonte]

  • Resurrección de Cristo (ca. 1576) - Praga Narodni Galerie.
  • Anxèlica e Medoro (ca. 1580) - Múnic, Alte Pinakothek.
  • Salmacis e Hermafrodita (ca. 1580) - Kunsthistorisches Museum, Viena.
  • Glauco e Escila (ca. 1580-82) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
  • Hèrcules i Dejanira (ca. 1582) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
  • Hermes e Atenea (fresco, ca. 1584-85) - Castelo de Praga.
  • Hércules e Omfalia (ca. 1585) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
  • Vulcano e Maia (ca. 1585) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
  • Venus e Adonis (ca.1586) - Ámsterdam, Rijksmuseum.
  • "Sine Cerere et Baccho friget Venus" (Sen Ceres e Baco arrefece Venus) (1590) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
  • Epitafio de Nikolaus Müller (ca. 1592) - Praga, Narodni Galerie.
  • Triunfo da sabedoría sobre a ignorancia (ca. 1592) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
  • Adoración dos Reis Magos (ca. 1595) - Londres, National Gallery.
  • Venus e Adonis (ca. 1596) - Viena, Kunsthistorisches Museum.
  • Alegoría da Xustíza e da Prudencia (ca. 1599-1600) - París, Museo do Louvre.
  • San Sebastiàn (ca. 1602) - Praga, igrexa de San Tomé.
  • Venus na fragua de Vulcano (ca. 1607-1610) - Viena, Kunsthistorisches Museum.