Baldrich

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaBaldrich
Biografía
Nacemento(es) Roberto Martínez-Anido Baldrich Editar o valor em Wikidata
6 de xaneiro de 1895 Editar o valor em Wikidata
Tarragona, España Editar o valor em Wikidata
Morte6 de agosto de 1959 Editar o valor em Wikidata (64 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
Outros nomesBaldrich Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónilustrador , deseñador de moda Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
PaiSeveriano Martínez Anido Editar o valor em Wikidata
IrmánsRafael Martínez-Anido Baldrich (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Cartel publicitario en cerámica de Baldrich de 1924, situado na estación de Sevilla (Metro de Madrid).

Roberto Martínez-Anido Baldrich, chamado Baldrich, nado o 6 de xaneiro de 1895 en Tarragona e finado en Madrid o 6 de agosto de 1959, foi un debuxante español, fillo do xeneral galego Severiano Martínez Anido.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Militar de formación, comezou a gañar sona como debuxante e ilustrador. Foi secretario particular do seu pai en 1923, cando Severiano Martínez Anido ocupou o cargo de ministro da Gobernación, pero axiña deixou a política para dedicarse á ilustración. Os seus debuxos foron publicados por Vogue, o que acabou facendo que se trasladase a vivir a Nova York en 1928, onde ademais de para Vogue ilustrou para Smart Set e Harper's Bazaar. Despois de volver a España, marchou ao exilio a Francia co seu pai logo da caída de Miguel Primo de Rivera, onde comezou a dedicarse de pleno á pintura, igual có seu pai e tamén ao cartelismo. Nesa década, e dende Francia, colaborou coa revista Blanco y Negro, o buque insignia do xornal ABC.

Ao estourar a Guerra civil española Baldrich permaneceu en Francia, onde se dedicou a tarefas de información e espionaxe a prol do bando franquista. A segunda guerra mundial fixo que se establecese en Donostia, onde se dedicou plenamente á pintura e á ilustración para xornais. Viviu longas tempadas en Buenos Aires, onde se encargou de ilustrar todas as portadas da revista mensual arxentina Atlántida entre 1953 e 1959, e Madrid, onde faleceu dunha doenza hepática[1].

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Adios a Baldrich, 8/8/1959.