Avelino Abuín de Tembra

Avelino Abuín de Tembra
Nome completo	Avelino Abuín González
Nacemento	1931
	Dodro
Falecemento	2 de marzo de 2009
	Santiago de Compostela
Nacionalidade	España
Alma máter	Universidade de Santiago de Compostela
Ocupación	escritor
Fillos	Ángel Abuín González
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Avelino Abuín González, chamado Abuín de Tembra, nado en Imo (Dodro) en 1931 e finado en Santiago de Compostela o 2 de marzo de 2009^[1], foi un escritor galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou Filosofía e Letras na Universidade de Santiago de Compostela e licenciouse en Filoloxía Románica.^[2] Foi catedrático de ensino medio e Técnico Superior de Relacións Públicas. Comprometido coa cultura e coa lingua galegas foi un gran dinamizador cultural.

Foi redactor xefe de La Voz de Breogán de Lisboa entre 1957 e 1958. Foi o creador e impulsor dos Xogos Florais do Ensino Medio de Galicia (1963), antecesores dos premios Minerva-Peleteiro, e dos Cursos Monográficos Manuel Peleteiro (1966)^[3], no colexio Manuel Peleteiro de Santiago, onde impartía clases de literatura española.

Fundador, xunto con outros intelectuais do Padroado do Pedrón de Ouro en 1964, que viría a ser distinguida posteriormente coma Fundación de Interese Galego, ostentando o cargo de presidente no ano 1996.

Foi secretario xeral da Fundación Rosalía de Castro e membro da súa Comisión de Cultura desde 1965. Promoveu o premio de poesía Eusebio Lorenzo Baleirón, que leva o nome do poeta de Dodro. Fundou a revista electrónica Galicia Viva (1999) da asociación cultural epónima. Creou e promoveu a Ruta Rosaliana^[1]^[4].

Colaborou en numerosas publicacións xornalísticas galegas e na Radio Galega onde durante moitos anos dirixiu e presentou un programa dedicado ás bandas de música, que despois dirixiu e presentou en Radio Obradoiro.

Foi o pai do crítico literario Anxo Abuín.

Obras[editar | editar a fonte]

Poesía[editar | editar a fonte]

Camiños, 1961, Atlas, Santiago de Compostela.
Home ao pairo, 1974, Abrente, Santiago de Compostela.
Roldas de Compostela, 1983, Ediciós do Castro.

Ensaio[editar | editar a fonte]

Ruta Rosaliana, 1984.
Rosalía, biografía do centenario, 1985.
Rosalía, 1987, Padroádego Rosalía de Castro.

Edicións[editar | editar a fonte]

En las orillas del Sar de Rosalía, 1984, Padroádego Rosalía de Castro.
Obras completas de Rosalía, 1992.
Luís Aguirre. Poesía completa, 2007, 3C3.
Na frente unha estrela, no bico un cantar, 2007, Fundación Rosalía de Castro.

Prólogos[editar | editar a fonte]

E segues a tirarme das entrañas, de Miguel Anxo Mouriño, 1997.

Obras colectivas[editar | editar a fonte]

Grandeza e decadencia do Palacio de Lestrove, 2012, Pousadas de Compostela.

Premios[editar | editar a fonte]

Premio Ciudad de Carballo (1979).
Premio Galicia de Poesía (1981).
Premio Celso Emilio Ferreiro do Concello de Santiago (1981), por Roldas de Compostela.