Augsburgo
Coordenadas: 48°22′N 10°54′L / 48.367, -10.900
| Augsburgo | ||
|---|---|---|
| Augsburg | ||
| ||
 | ||
| Vista da casa do concello e dos edificios históricos da cidade | ||
| Localización | ||
  Augsburgo | ||
| País |  Alemaña | |
| Estado | Baviera | |
| Regierungsbezirk | Suabia | |
| Distrito | Distrito urbano | |
| Xeografía | ||
| Altitude | 495 msnm | |
| Superficie | 146,93 km² | |
| Demografía | ||
| Poboación | 295.830 hab. (31 de decembro de 2020) | |
| Densidade | 2.013 hab/km² | |
| Outros datos | ||
| Código postal | 86150–86199 | |
| Alcalde | Kurt Gribl (USCB) | |
| Páxina oficial de Augsburgo | ||
Augsburgo[1][2] (en alemán: Augsburg; en latín: Augusta Vindelicorum) é unha cidade no sur do estado alemán da Baviera, Alemaña situada na confluencia dos ríos Wertach e Lech e capital e sede de administración da Suabia. Ten 295.830 habitantes (31 dec.2020) dese modo é a terceira maior cidade da Baviera, despois de Múnic e Nuremberg, na súa área metropolitana ten uns 885.000 habitantes.[3]
Augsburgo é unha cidade independente (Kreisfreie Städte) ou distrito urbano (Stadtkreis), ou sexa, posúe estatuto de distrito (kreis).
Despois de Neuss, Tréveris, Colonia e Xanten, Augsburgo é unha das cidades máis antigas de Alemaña, fundada no 15 a.C. polos romanos como Augusta Vindelicorum, recibe o nome do emperador romano Augusto. Foi unha Cidade Imperial Libre de 1276 a 1803 e o fogar das familias patricias Fugger e Welser que dominaron a banca europea no século XVI. A cidade xogou un papel principal na Reforma como lugar da Confesión de Augsburgo de 1530 e Paz de Augsburgo de 1555. O Fuggerei, o complexo de vivendas sociais máis antigo do mundo, fundouno en 1513 Jakob Fugger. aluvial En 2019, a UNESCO recoñeceu o Sistema de Xestión da Auga de Augsburgo como Patrimonio da Humanidade.[4]
Xeografía[editar | editar a fonte]
Augsburgo atópase na converxencia dos ríos Alpinos Lech e Wertach e do Singold. A parte máis antiga da cidade e os barrios do sur atópanse na estribación norte dun socalco alto, que xurdiu entre o bordo empinado dos outeiros de Friedberg no leste e os outeiros altos do oeste. No sur esténdese o Lechfeld, unha chaira aluvial da post idade do xeo entre os ríos Lech e Wertach, onde se conservaron paisaxes primixenias raras. O bosque da cidade de Augsburgo e os breixos do val de Lech están hoxe entre os hábitats de Europa central máis ricos en especies.[5]
Augsburg limita co parque natural dos bosques occidentais de Augsburgo - un gran bosque. A propia cidade tamén é moi verde. Como resultado, en 1997 Augsburgo foi a primeira cidade alemá en gañar o concurso europeo Entente Florale pola cidade máis verde e habitable de Europa.
Historia[editar | editar a fonte]
A cidade foi fundada en 15 a.C. no reinado do emperador romano Augusto, como colonia co nome de Augusta Vindelicorum. Foi tomada polos hunos o século V, por Carlos Magno o século VIII, e por Welf de Baviera o século XI. No ano 1276 converteuse en Cidade Libre do Sacro Imperio Romano-Xermánico e foi a base dende a que operaba a familia de banqueiros Fugger. Carlos V xuntou nela varias dietas, a máis famosa delas, a Dieta de 1530 na que os protestantes presentaron a Confesión de Augsburgo. Medrou sempre en importancia e prosperidade, excepto durante a Guerra dos Trinta Anos e durante a Segunda Guerra Mundial. Foi tamén o berce dun dos primeiros xornais impresos, o "Relation oder Zeitung", en 1609 o mesmo ano, foi creado o xornal "Ordinarii Avisa" en Estrasburgo.
En 1686 a cidade foi a sede da Liga de Augsburgo, coalición de boa parte dos estados de Europa contra Luís XIV de Francia. En 1805, Augsburgo perdeu a súa independencia, pasando a formar parte do reino de Baviera. Na Segunda Guerra Mundial a cidade foi moi danada polos bombardeos dos norteamericanos. Foi escenario das probas de canoa dos Xogos Olímpicos de 1972.
Sistema de xestión da auga[editar | editar a fonte]
| Sistema de xestión da auga de Augsburgo | |
|---|---|
 Sistema de xestión da auga en Meitingen | |
Augsburgo | |
| Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
| País |  Alemaña |
| Tipo | Natural |
| Criterios | II, IV |
| Inscrición | 2019 (43ª Sesión) |
| Rexión da UNESCO | Europa e América do Norte |
| Identificador | 1580 |
Os sistemas de auga de Augsburgo construíronse entre o século XIV e hoxe. Unha rede de canles, torres de auga, equipos de bombeo e centrais hidroeléctricas proporcionaron auga potable e enerxía á cidade durante séculos.[6]
O 6 de xullo de 2019, o Sistema de Xestión da Auga de Augsburgo designouse como Patrimonio da Humanidade da UNESCO.[7]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ «Ruswick, paz de» e «Reforma». Diciopedia do século 21 3. Isaac Díaz Pardo, Víctor F. Freixanes, Antón Mascato (edición). Do Cumio, Galaxia e do Castro. 2007. pp. 1770 e 1846. ISBN 9788482893600.
- ↑ Outros exemplos de uso en: Max Weber (2006). USC, ed. A ética protestante e o "espírito" do capitalismo. Clásicos do pensamento universal 9. Traducido por Xosé Manuel García. ISBN 9788497506137.; Xosé Carlos Caneiro (1997). Xerais de Galicia, ed. Un xogo de apócrifos. ISBN 9788483021293.
- ↑ "Und-wieder-5000-Menschen-mehr-Augsburg-waechst-und-waechst". www.augsburger-allgemeine.de. 17 de febreiro de 2015.
- ↑ ""Great honor": Augsburg water management system recognized as a World Heritage". tellerreport.com. 6 de xullo de 2019.
- ↑ John G. Kelcey; Norbert Müller (7 de xuño de 2011). Plants and Hábitats das cidades europeas. Springer Science & Business Media. ISBN 978-0-387-89684-7.
- ↑ James Douet (2018). "The Water Industry as World Heritage" (PDF). The International Committee for the Conservation of the Industrial Heritage (TICCIH). p. 32.
- ↑ "Seven more cultural sites added to UNESCO's World Heritage List". UNESCO. 6 July 2019.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Augsburgo  |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
|
Este artigo sobre xeografía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |