Arquitectura gótica en Galicia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Arquitectura de Galicia
Prehistoria
Imperio Romano
Prerrománico
Románico
Gótico
Renacemento
Barroco
Neoclasicismo
Século XIX
Século XX
Século XXI

A arquitectura gótica en Galicia correspóndese coas infraestruturas e construcións, na súa maioría templos -a maioría conventos e catedrais- dos séculos XIV e XV que supoñen a evolución natural das primeiras igrexas románicas do século XIII.

Ademais da arte rural, sobresae pola súa calidade a arquitectura das ordes mendicantes: Dominicos e Franciscanos.

Exemplos de arquitectura gótica en Galicia son algunhas partes do Convento de San Domingos de Bonaval, do Convento de San Francisco de Ourense e de San Domingos de Pontevedra.

Historia e características[editar | editar a fonte]

Implantouse maioritariamente nas cidades por mor da chegada das ordes mendicantes (dominicos e franciscanos) a Galicia no século XIII.

As construcións góticas en Galicia caracterízanse polo rexeitamento ás esveltas torres con pináculos, ás vidreiras coloreadas e á profusión de naturalistas esculturas, pero empregaron amplamente os elementos góticos máis esenciais como as bóvedas de cruzaría e o arco apuntado.

A mestura entre a arquitectura románica e a gótica tivo as súas primeiras manifestacións nos mosteiros do Císter, como os de Armenteira, Acibeiro, Oia (Pontevedra), Monfero (A Coruña), Meira (Lugo), Oseira e Melón (Ourense).

Galería de imaxes[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]