Saltar ao contido

Antonio Sant'Elia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaAntonio Sant'Elia

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento30 de abril de 1888 Editar o valor en Wikidata
Como, Italia Editar o valor en Wikidata
Morte10 de outubro de 1916 Editar o valor en Wikidata (28 anos)
Monfalcone, Italia (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Causa da mortemorto en combate Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturacemetery of Como (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
EducaciónAccademia di belle arti (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
Actividade
Campo de traballoArquitectura Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónarquitecto, compositor Editar o valor en Wikidata
Período de actividade1905 Editar o valor en Wikidata - 1916 Editar o valor en Wikidata
MovementoFuturismo Editar o valor en Wikidata
Carreira militar
ConflitoPrimeira Guerra Mundial Editar o valor en Wikidata
Obra
Obras destacables
Premios
Descrito pola fonteGrande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Сант-Элиа Антонио) Editar o valor en Wikidata
BNE: XX1632564 Find a Grave: 13688211 Editar o valor en Wikidata

Antonio Sant'Elia, nado o 30 de abril de 1888 en Como, Lombardía e finado o 10 de outubro de 1916, foi un arquitecto italiano e un membro clave do movemento futurista en arquitectura. Non deixou case ningunha obra de arquitectura rematada e é lembrado principalmente polos seus atrevidos bosquexos e a súa influencia na arquitectura moderna.[1]

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Primeiros anos

[editar | editar a fonte]

Construtor de formación, estudou na Academia de Brera en Milán con Giuseppe Mentessi, e despois na Universidade de Boloña, onde se licenciou en arquitectura en 1912.[2] O mesmo ano, abriu unha oficina de deseño en Milán e involucrouse co movemento futurista tras reunirse con Filippo Tommaso Marinetti.

Escrita

[editar | editar a fonte]

O Manifesto da Arquitectura Futurista publicouse en Lacerba en agosto de 1914. Atribuíuse a Sant'Elia, aínda que algúns historiadores o cuestionan.[3] Nela, o autor afirma que “O valor decorativo da arquitectura futurista depende unicamente do uso e a disposición orixinal de materiais en bruto ou espidos ou de cores violentas”.[4] A visión de Sant'Elia consistía nunha cidade industrializada e mecanizada do futuro, que non vía como un conglomerado de edificios individuais, senón como unha ampla conurbación urbana, multinivel, interconectada e integrada, deseñada arredor da "vida" da cidade.

Traballo

[editar | editar a fonte]

Entre 1912 e 1914, influenciada pola paisaxe urbana dos Estados Unidos así como por arquitectos como Otto Wagner,[5] Adolf Loos e Renzo Picasso, Sant'Elia comezou a traballar nunha serie de bosquexos para unha "Città Nuova" ("Cidade Nova") futurista deseñada para simbolizar unha nova era. Moitos dos seus debuxos expuxéronse na única mostra do grupo Nuove Tendenze (do que era membro) en maio-xuño de 1914 na galería Famiglia Artistica de Milán. Hoxe, preto de 170 das súas obras en papel están en exposición permanente como parte da colección da Pinacoteca Civica di Palazzo Volpi.[6] O traballo de Sant'Elia contou con vastos edificios monolíticos de rañaceos con terrazas, pontes e pasarelas aéreas que encarnaban a emoción da arquitectura e tecnoloxía modernas. O seu monumentalismo, con todo, tamén foi influenciado polo arquitecto modernista Giuseppe Sommaruga.[7]

Nacionalista e irredentista, Sant'Elia, xunto con outros futuristas como Mario Sironi, Umberto Boccioni e Marinetti, uniuse ao exército italiano cando Italia entraba na Primeira guerra mundial en 1915. Sant'Elia morreu durante a oitava batalla do Isonzo, preto de Gorizia, en 1916.

Legado

[editar | editar a fonte]

Sant'Elia deixou moi poucos exemplos da súa obra arquitectónica. Entre eles están Villa Elisi en San Maurizio (hoxe unha subdivisión de Brunate), e un Memorial de Guerra en Como. Este último foi rematado por Giuseppe Terragni en 1933.[8] Aínda que a maioría dos deseños de Sant'Elia nunca se realizaron, a súa visión utópica resultou ser bastante influente para as xeracións vindeiras. Sant'Elia é frecuentemente citada como precursora de arquitectos como John Portman e Helmut Jahn.[1] O deseño de produción de películas distópicas como Metropolis de 1927 de Fritz Lang e Blade Runner de 1982 de Ridley Scott tamén está en débeda coas ideas de Sant'Elia. [9]

Obras

[editar | editar a fonte]
  • La Città Nuova, 1914

Galería de imaxes

[editar | editar a fonte]
  • Power station (1914)
    Central eléctrica (1914)
  • House with external elevators (1914)
    Casa con ascensores exteriores (1914)
  • Drawing (1914)
    Debuxo (1914)
  • Drawing (1914)
    Debuxo (1914)
  • Perspective drawing from La Città Nuova, 1914
    Debuxo en perspectiva de La Città Nuova, 1914

Notas

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ 1,0 1,1 "The New York Times". 2024-03-20. 
  2. ↑ "Sant'Elìa, Antonio - Enciclopedia". Treccani (en italiano). Consultado o 2025-03-11. 
  3. ↑ "Antonio Sant’Elia: Manifesto of Futurist Architecture". design manifestos .org (en inglés). 2020-05-01. Consultado o 2025-03-11. 
  4. ↑ "Manifesto of Futurist Architecture". www.unknown.nu. Consultado o 2025-03-11. 
  5. ↑ Mallgrave, Harry (1996). Otto Wagner: Reflections on the Raiment of Modernity. Getty Publications. p. 145. ISBN 9780892362585. 
  6. ↑ "The Futurist world of architect Antonio Sant’Elia". The Irish Times (en inglés). Consultado o 2025-03-11. 
  7. ↑ Futurist architecture and Angiolo Mazzoni’s manifesto of aerial architecture, publicado en VV.AA. Angiolo Mazzoni e l'Architettura Futurista - p.11
  8. ↑ "Sant'Elia architetto visionario". ELLE Decor (en italiano). 2018-03-25. Consultado o 2025-03-11. 
  9. ↑ "Irish Arts Review — Green energy". www.irishartsreview.com. Consultado o 2025-03-11. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • (en inglés e italiano) VV.AA. Angiolo Mazzoni e l'Architettura Futurista, Suplemento de CE.S.A.R. Setembro/decembro de 2008 ("Quaderni". cesar-eur.it. )
  • Riccardo Rosati, ‘Antonio Sant’Elia e il contributo del futurismo italiano in Metropolis e Akira’, Manga Academica, 13, 9-34, 2020. 

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Antonio_Sant%27Elia&oldid=6998548»