Antoine François de Fourcroy

Antoine François de Fourcroy
	; Antoine-François Fourcroy,; retratado por Anicet Lemonnier,; París, Musée d'histoire de la médecine
Biografía
Nacemento	15 de xuño de 1755 ; París, Francia
Morte	16 de decembro de 1809 (54 anos); París, Francia
Causa da morte	infarto agudo de miocardio
Lugar de sepultura	Cemiterio do Père-Lachaise, 11 48°51′37″N 2°23′35″L / 48.860283, 2.392995; Grave of Fourcroy (en)
Director of the Muséum National d'Histoire Naturelle (en)
	1804 – 1805
Diretor-geral (pt) ensino público (pt)
	14 de setembro de 1802 – 31 de decembro de 1808 ; ← Pierre-Louis Roederer (pt) – Louis de Fontanes (pt) →
Director of the Muséum National d'Histoire Naturelle (en)
	1800 – 1801
Councillor of State (en)
	1799 – 1809
Member of parliament for the Seine (en)
	25 de xullo de 1793 – 26 de outubro de 1795
Datos persoais
Educación	collège d’Harcourt (en) ; Paris Medical Faculty (en) ; Universidade de París
Director de tese	Jean-Baptiste-Michel Bucquet (pt) e Antoine Lavoisier
Q89547790	Codescubridor do iridio, cofundador da moderna nomenclatura química
Actividade
Ocupación	químico, entomólogo, político, Enciclopedista
Empregador	Royal garden of medical plants (en) , profesor de educación superior (1784–) ; Encyclopédie Méthodique (en)
Membro de	Accademia delle Scienze di Torino (1801–); Academia francesa das ciencias (1787–); Academia de Agricultura da França (pt) (1783–); Real Academia de Artes e Ciencias dos Países Baixos ; Academia de Ciencias de Baviera ; Société linnéenne de Paris (en) ; Sociedade Filomática de Paris (pt) ; Academia das Ciencias de San Petersburgo ; Academia de Ciencias de Rusia ; Real Academia das Ciencias de Suecia ; Académie de Stanislas (en)
Profesores	Jean-Baptiste-Michel Bucquet (pt)
Alumnos	Bernard Courtois (pt)
Influencias	Geneviève Thiroux d'Arconville
Obra
Doutorando	Louis Nicolas Vauquelin (pt) e Bernard Courtois (pt)
Abreviatura do autor en zooloxía	Fourcroy
Outro
Título	Count of the Empire (en) (1808–)
Premios
	comandante da Lexión de Honra ;
Descrito pola fonte	Nordisk familjebok; Enciclopedia soviética armenia; Meyers Konversations-Lexikon, 4ª edición (1885–1890)

Antoine François de Fourcroy, nado o 15 de xuño de 1755 en París e finado o 16 de decembro de 1809 na mesma cidade, foi un químico, entomólogo e político francés. Foi deputado na Convención Nacional da Revolución Francesa, e conde imperial desde 1808.

Traxectoria

Procedente dunha rama dunha antiga familia boloñesa (de Boulogne-sur-Mer) que perdeu a súa calidade de nobreza cando o seu antepasado converteuse nun comerciante de comestíbeis, era fillo dun boticario do duque de Orleáns, estudos no Collège d'Harcourt da Universidade de París. As dificultades financeiras no negocio do seu pai obrigárono a abandonar a Universidade en Harcourt en 1770, traballando como "raspador de papel" para un secretario do Selo e aprendeu a escribir aos nenos. Estudou medicina co anatomista Félix Vicq d’Azir. En 1780 obtivo o título de doutor pola Facultade de Medicina. A súa atención volcouse especialmente na química pola acción de Jean-Baptiste Bucquet, o seu profesor de química na Escola Médica de París, e en 1784 foi escollido por Pierre-Joseph Macquer como disertante en química no "Colexio do Xardín do Rei", onde os seus relatorios alcanzaron a gran popularidade.

Foi un dos primeiros en apoiar a Antoine Lavoisier, axudándoo a editar voluminosos escritos, pero aínda que o seu nome aparece entre os grandes químicos e nas memorias fisiolóxicas e patolóxicas, só ou con outros, era un mestre e un organizador e investigador orixinal. Foi membro dos comités para a instrución pública e a seguridade pública, e despois, durante o reinado de Napoleón Bonaparte, Director Xeral de Instrución, tomando parte no establecemento de escolas primarias e secundarias.

Pola súa conduta como membro da Convención acusárono de contribuír á morte de Lavoisier. O barón Cuvier no seu Eloge de Fourcroy rexeitou o cargo.

O Catálogo da Sociedade Real de Papeis Científicos enumera 59 memorias de Fourcroy, e 58 escritos en coautoría, segundo L. N. Vauquelin.

En 1785 publicou Entomologia Parisiensis, sive, Catalogus insectorum quae in agro Parisiensi reperiuntur..., en coautoría con Étienne Louis Geoffroy, que foi unha importante achega á entomoloxía.

En 1787 publicou, xunto a Louis-Bernard Guyton de Morveau, Antoine Lavoisier e Claude Louis Berthollet o Méthode de nomenclature chimique, base da moderna nomenclatura química.^[1]

Sociedades científicas das que foi membro

Sociedade Filomática de París
Sociedade Linneana de Par's
Academia Bávara das Ciencias
Academia das Ciencias de Turín
Academia das Ciencias de Rusia
Academia Real Neerlandesa das Artes e as Ciencias
Academia das Ciencias de San Petersburgo
Academia Real das Ciencias de Suecia
Academia de Agricultura de Francia
Academia das Ciencias de Francia

Abreviatura

A abreviatura Fourcroy emprégase para recoñeces a Antoine François de Fourcroy como autoridade na descrición e taxonomía en zooloxía.

Galería

Retrato de A. F. de Fourcroy, por F. S. Delpech
Litografía do conde de Fourcroy
Ilustración de Histoire des Sciences. No centro, cun papel na man, de Fourcroy
Escudo de armas de Antoine François de Fourcroy
Portada de Philosophie chimique de Fourcroy (1792)
Portada de Système des connaissances chimiques (Ano IX)

Notas

↑ Guyton de Morveau, Louis-Bernard; Lavoisier, Antoine; Berthollet, Claude-Louis e Fourcroy, Antoine François de (1787): Méthode de nomenclature chimique. Chez Cuchet, 314 pp. (Consultado el o 28 de xuño de 2020).

Véxase tamén

Bibliografía

"Antoine-François Fourcroy", en Adolphe Robert e Gaston Cougny, Dictionnaire des parlementaires français (1789-1889).
"Antoine-François Fourcroy", na Encyclopædia Britannica, 1911.
Kersaint, G. (1966): Mémoires du Muséum National d'Histoire Naturelle, Antoine François de Fourcroy, sa vie et son oeuvre. Ed. Muséum, Centre National de la Recherche Scientifique, p. 59.
Smeaton, W. (1962): "Fourcroy, 1755 -1809". Cambridge: Heffer & Sons, p. 58.

[1] Guyton de Morveau, Louis-Bernard; Lavoisier, Antoine; Berthollet, Claude-Louis e Fourcroy, Antoine François de (1787): Méthode de nomenclature chimique. Chez Cuchet, 314 pp. (Consultado el o 28 de xuño de 2020).

[1]