Andrea Nunes Brións
| Andrea Nunes Brións | |
|---|---|
 | |
| Nome completo | Andrea Nunes Brións |
| Nacemento | 13 de abril de 1984 |
| Marín | |
| Nacionalidade | España |
| Ocupación | poetisa |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Andrea Núñez Briones, coñecida tamén como Andrea Nunes Brións[1], nada en Marín o 13 de abril de 1984, é unha escritora galega.
Índice
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Licenciouse en Filoloxía Hispánica pola Universidade de Santiago de Compostela no ano 2009. É unha activista política e feminista. A súa obra céntrase no xénero poético, está escrita na súa maior parte en lingua galega e é de carácter marcadamente feminista. Colabora de maneira activa en publicacións e proxectos relacionados co xénero e a lingua. Pertence ao grupo As Candongas do Quirombo. O seu primeiro poemario Corrente do esquecemento apareceu en 2007 editado por Aturuxo (Federación Galega de Asociacións Lésbicas, Gais, Bisexuais e Transexuais).
A súa última obra Todas as mulleres que fun, publicada en 2011, é un poemario ilustrado por Annet Borrás de temática erótica e de crítica contra o capitalismo, o patriarcado e a falta de consciencia ecolóxica.
Obra[editar | editar a fonte]
Poesía[editar | editar a fonte]
- Corrente do esquecemento. Santiago de Compostela: Aturuxo, 2007.
- Todas as mulleres que fun. Santiago de Compostela: Corsárias, 2011.
Obras colectivas[editar | editar a fonte]
- XXV Festival da Poesia no Condado. Sem as mulheres nom há revoluçom. Salvaterra de Miño: S. C. D. Condado, 2011.
- A cidade na poesía galega do século XXI. Noia: Toxosoutos, 2012.
- Versus cianuro. Poemas contra a mina de ouro de Corcoesto. Malpica de Bergantiños: A. C. Caldeirón, 2013.
- 150 Cantares para Rosalía de Castro, 2015, libro electrónico.
En colaboración coas Candongas do Quirombo[editar | editar a fonte]
- Agora ti. (video-poema)
- A memoria da lingua. (documental)
- Todas as mulleres que fun. (video-poema)
- E derivados. (poema da autora musicado)
Premios[editar | editar a fonte]
- Gañadora con María Rosendo do premio de Poesía Erótica Illas Sisargas non 2017, por Diáspora de amor balea[2].
