Ana Margarida de Carvalho

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAna Margarida de Carvalho

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento1969 Editar o valor em Wikidata (54/55 anos)
Lisboa, Portugal Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadePortugal Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade de Lisboa Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoLiteratura, xornalismo e dereito Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónxornalista , escritora Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua portuguesa Editar o valor em Wikidata
Familia
PaiMário de Carvalho Editar o valor em Wikidata
Premios

Ana Margarida Taborda Duarte Martins de Carvalho, coñecida como Ana Margarida de Carvalho, nada en Lisboa en 1969, é unha escritora e xornalista portuguesa.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

É filla do escritor Mário de Carvalho.[1] Nada en Lisboa en 1969, licenciouse en Dereito pola Facultade de Dereito da Universidade de Lisboa[2]. Ten 2 fillos.

En 2017, foille atribuída unha bolsa anual de creación literaria pola Dirección Xeral do Libro, Arquivos e Bibliotecas (DGLAB).[3]

Realizou varios obradoiros e workshops na área da literatura e da escrita creativa.[4][5]

Xornalista, foi distinguida con 7 premios de reportaxe. Traballou durante 25 anos na Revista Visão, onde foi editora e grande Reporteira. Colaborou con diversas publicacións: Jornal de Letras, Revista Ler, Marie Claire, Egoísta, Colóquio Letras así como coa canle televisiva SIC.[6]

Fixo crítica cinematográfica no blog Final Cut[7] (do cal foi fundadora) e na Revista Visão. Integrou, en diversos anos, o panel de xurado do ICA (Instituto do Cinema e do Audiovisual) para asignación de subsidios nos concursos de produción de longametraxes, documentais e desenvolvemento de guión. Durante dous anos, asinou a crónica semanal «Conversas de Ascensor», no sitio web da Revista Visão.[8]

Tres dos seus guións cinematográficos (documental e ficción) quedaron clasificados nos primeiros lugares en concursos do ICA, obtendo o respectivo financiamento.[9]

Estreouse na novela co seu primeiro libro en 2013, Que Importa a Furia do Mar[10][11], ao que seguiu en 2016 Não se Pode Morar nos Olhos de Um Gato [12][13] que foi editada, no Brasil, a primeira edición en 2018.[14][15]. Publicou en 2017 o seu primeiro libro de contos, Pequenos Delírios Domésticos.

É autora do prefacio de Alexandra Alpha, de José Cardoso Pires, nunha reedição da Reloxo D'Auga, en 2015.

Única a recibir sucesivamente o gran Premio da Asociación Portuguesa de Escritores (APE/DGLB) por cada unha das súas tres obras de ficción (dúas novelas e un libro de contos).[16]

Obras[editar | editar a fonte]

Capa do Libro de Contos Pequenos Delirios Domésticos
  • Que Importa a Fúria do Mar (2013). En 2016 ed. de Editorial Teorema, 240 páxs. En 2019 ed. de BIS. Novela invulgar que coloca, fronte a fronte, dúas geracións dun Portugal onde, às veces, parece que pouco mudou.
    • Grande Prémio de Romance e Novela APE/DGLAB – 2013
    • Finalista do Prémio Leya[17]
    • Finalista do Prémio Fernando Namora[18]
    • Finalista do Prémio PEN[19]
  • A Arca do É (ou a Versión Vegetariana da Arca do Noé) (2015). Co ilustrador Sérgio Marques. Editorial Teorema. 48 páxs. Infantil.
  • Não Se Pode Morar nos Olhos de Um Gato (2016). Editorial Teorema. 352 páxs. Novela na que un puñado de personaxes estancadas, primeiro nun navío negreiro á marxe da lei e dos ventos e, despois, nunha beira de praia.
    • Grande Prémio de Romance e Novela APE/DGLAB – 2016 e
    • Prémio Manuel de Boaventura 2017 (CM Esposende).
    • Finalista do Oceanos-Prêmio de Literatura em Língua Portuguesa.
    • Finalista do Prémio Fernando Namora.
    • Nomeado para melhor livro do ano 2017 pola Sociedade Portuguesa de Autores.
  • Pequenos Delírios Domésticos (2017). Relógio D'Água. 144 páxs. Relatos. O título está tomado dunha canción de Séergio Godinho.
    • Grande Prémio de Conto Camilo Castelo Branco APE/CM Vila Nova de Famalicão.
    • Finalista Prémio PEN[20]
  • Julgamentos que Mudaram a História. As condenações trágicas de monarcas, filósofos, revolucionários, criminosos e heróis (2017). Desassossego. 288 páxs. Crónica histórica.
  • O Gesto que Fazemos para Proteger a Cabeça (2019). Relógio D'Água. Novela.

Libros colectivos[editar | editar a fonte]

Uma Terra Prometida. Contos Sobre Refugiados (2016). Filomena Marona Beja, Carlos Vale Ferraz, Cristina Carvalho, Sérgio Luís de Carvalho, José Fanha, Afonso Cruz, Nuno Camarneiro, Ana Margarida de Carvalho e Miguel Real. IN. 192 páxs.

Premios de Xornalismo[editar | editar a fonte]

  • Prémio Revelação Gazeta – 1994, Clube de Jornalistas de Lisboa[21]
  • Prémio Nacional Abel Salazar – 1995, Clube de Jornalistas do Porto
  • Prémio Nacional Alexandre Herculano – 1995, Clube de Jornalistas do Porto
  • Prémio Cidade de Lisboa, menção honrosa – 1997, Câmara Municipal de Lisboa
  • Prémio Orlando Gonçalves – 1998, Câmara Municipal da Amadora
  • Prémio Maria Lamas – 2000, Comissão da Igualdade e Direitos da Mulher
  • Prémio Reportagem Norberto Lopes – 2001, Casa da Imprensa

Notas[editar | editar a fonte]

  1. ↑ "Uma questão de ADN - Mário de Carvalho e Ana Margarida de Carvalho - Desta vez pai e filha são as personagens principais". TSF Rádio Notícias (en portugués). 2015-11-19. Consultado o 2020-04-09. 
  2. ↑ "Ana Margarida de Carvalho". www.epdlp.com (en castelán). Consultado o 2020-04-09. 
  3. ↑ "Regresso das Bolsas de Criação Literária abrange 12 autores, quatro na área da ficção - DN". www.dn.pt (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 27 de maio de 2020. Consultado o 2020-04-09. 
  4. ↑ Fidelizarte. "Ana Margarida de Carvalho". Portal da Literatura (en portugués). Consultado o 2020-04-09. 
  5. ↑ "Todos os Autores". EC.ON // Escrita Criativa Online // Escola de Escritas (en portugués). 2013-12-29. Consultado o 2020-04-09. 
  6. ↑ "Ana Margarida de Carvalho afastada da revista Visão de forma "humilhante"". ionline (en portugués). Consultado o 2020-04-09. 
  7. ↑ "Visão. Final Cut". Visão (en portugués). Consultado o 2020-04-09. 
  8. ↑ "Visão. Conversa de Elevador". Visão (en portugués). Consultado o 2020-04-09. 
  9. ↑ "/www.ica-ip.pt" (PDF). Curriculum Vitae. 
  10. ↑ Lucas, Isabel. "A memória de um condenado". PÚBLICO (en portugués). Consultado o 2020-04-09. 
  11. ↑ "Visão. Que Importa a Fúria do Mar O Poder Devorador da Palavra". Visão (en portugués). 2014-03-06. Consultado o 2020-04-09. 
  12. ↑ Lusa, Agência. "Escritora madeirense entre os dez finalistas do prémio Oceanos". www.dnoticias.pt (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 28 de marzo de 2019. Consultado o 2020-04-09. 
  13. ↑ "Sociedade Portuguesa de Autores". www.spautores.pt. Consultado o 2020-04-09. 
  14. ↑ "Não se pode morar nos olhos de um gato. Livros. Dublinense". www.dublinense.com.br (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 04 de agosto de 2020. Consultado o 2020-04-09. 
  15. ↑ "Romance de portuguesa sobre naufrágio foi finalista do Oceanos; leia". Folha de S.Paulo (en portugués). 2018-05-27. Consultado o 2020-04-09. 
  16. ↑ Lusa. "Ana Margarida de Carvalho vence Grande Prémio de Conto Camilo Castelo Branco". PÚBLICO (en portugués). Consultado o 2020-04-09. 
  17. ↑ "LEYA » Notícias". www.leya.com (en portugués). Arquivado dende o orixinal o 5 de decembro de 2018. Consultado o 2020-04-09. 
  18. ↑ "Seis escritores são finalistas do Prémio Literário Fernando Namora - DN". www.dn.pt (en portugués). Consultado o 2020-04-09. 
  19. ↑ "P.E.N. Clube anuncia finalistas dos Prémios de Poesia, Ensaio e Narrativa". Porto Canal (en portugués). Consultado o 2020-04-09. 
  20. ↑ Lusa. "Foram divulgados os seis finalistas do Prémio PEN Clube". PÚBLICO (en portugués). Consultado o 2020-04-09. 
  21. ↑ AbrilAbril. "Ana Margarida de Carvalho afastada da Visão". AbrilAbril (en portugués). Consultado o 2020-04-09. 
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ana_Margarida_de_Carvalho&oldid=6638460»