Ana Diosdado

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAna Diosdado
Biografía
Nacemento21 de maio de 1938 Editar o valor em Wikidata
Buenos Aires, Arxentina Editar o valor em Wikidata
Morte5 de outubro de 2015 Editar o valor em Wikidata (77 anos)
Madrid, España Editar o valor em Wikidata
Causa da morteMorte natural Editar o valor em Wikidata (Infarto agudo de miocardio Editar o valor em Wikidata)
Datos persoais
País de nacionalidadeArxentina
España Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónactriz , director teatral , escritora , guionista Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1965 Editar o valor em Wikidata -
Membro de
Xénero artísticoDramaturxia Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
CónxuxeCarlos Larrañaga
PaiEnrique Diosdado (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Premios

IMDB: nm0228062 Editar o valor em Wikidata

Ana Isabel Álvarez-Diosdado Gisbert, máis coñecida como Ana Diosdado, nada en Buenos Aires o 21 de maio de 1938 e finada en Madrid o 5 de outubro de 2015, foi unha dramaturga, guionista e actriz con dobre nacionalidade, española e arxentina.

Obras[editar | editar a fonte]

Teatro[editar | editar a fonte]

  • Olvida los tambores. 1970.
  • El okapi. 1972.
  • Usted también podrá disfrutar de ella. 1973.
  • Los comuneros (Si hubiese buen señor). 1974.
  • Y de Cachemira chales. 1976.
  • Cuplé. 1986.
  • Los ochenta son nuestros. 1988.
  • Camino de plata. 1988.
  • 321, 322. 1991.
  • En la corteza del árbol. 1991.
  • Cristal de Bohemia. 1994.
  • Decíamos ayer. 1997.
  • La imagen del espejo. 1998.
  • La última aventura. 1999.
  • Harira. 2005.

Adaptacións teatrais[editar | editar a fonte]

  • A mitad de camino de Peter Ustinov. 1970.
  • Knack de Ann Jellicoe. 1973.
  • Casa de muñecas de Henrik Ibsen. 1983.
  • La gata sobre el tejado de zinc de Tennessee Williams. 1979.
  • La importancia de llamarse Wilde. 1993.

Guións de televisión[editar | editar a fonte]

  • Juan y Manuela. 1974.
  • Anillos de Oro. 1983.3
  • Segunda Enseñanza. 1986.
  • Yo, la juez.
  • Las llaves de la independencia. 2004.

Guións de radio[editar | editar a fonte]

  • La imagen del espejo. 1976.

Novela[editar | editar a fonte]

  • En cualquier lugar, no importa cuando. 1965.
  • Campanas que aturden. 1969.
  • Los ochenta son nuestros. 1986.
  • Igual que aquel príncipe. 1994.

Premios[editar | editar a fonte]

Praza de Ana Diosdado en Madrid.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Javier Huerta, Emilio Peral, Héctor Urzaiz, Teatro español de la A a la Z, Madrid: Espasa-Calpe, 2005.