Alexandre del Valle

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAlexandre del Valle
Biografía
Nacemento(fr) Marc d'Anna Editar o valor em Wikidata
4 de setembro de 1968 Editar o valor em Wikidata (55 anos)
Marsella (Francia) Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeFrancia Editar o valor em Wikidata
EducaciónPaul-Valéry-Montpellier University (en) Traducir - doctorate (en) Traducir (–2015)
Universidade de Milán (–1993)
Institut d'études politiques d'Aix-en-Provence (pt) Traducir (–1992)
Aix-en-Proven Université d'Aix--Marseille III (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Director de teseCarol Iancu (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoXeopolítica e Islamismo Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónensaísta , historiador , politicólogo Editar o valor em Wikidata
Partido políticoLa Droite libre (en) Traducir (2002–2012)
Unión por un Movemento Popular (2002–2012)
Rally for France (en) Traducir (1999–2002)
Reagrupamento para a República (pt) Traducir (–1999, 2002) Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua francesa Editar o valor em Wikidata

Páxina webalexandredelvalle.com Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm3327843 Facebook: alexandredelvalleofficiel Twitter: alexdelvalle3 LinkedIn: alexandre-del-valle-1 Editar o valor em Wikidata

Alexandre del Valle, nado en Marsella o 6 de setembro de 1969, é un politicólogo, xornalista político e ensaísta francés, interesado no islamismo, o terrorismo e a xeopolítica do mundo musulmán[1].

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Obtivo o grao de licenciado no Instituto de Estudos Políticos de Aix-en-Provence, na Universidade Paul-Valéry Montpellier 3 e no Instituto de Ciencias Políticas de Milán. Formouse en Seguridade, Defensa Nacional e Historia das Doutrinas Políticas.

Na Universidade Paul-Valéry Montpellier 3 defendeu unha tese de doutoramento en historia contemporánea que leva por título L’Occident face à la seconde décolonisation portée par les idéologies islamistes et indigénistes, de la guerre froide à nos jours (O Occidente fronte á segunda descolonización da man das ideoloxías islamistas e indixenistas, da Guerra fría ata os nosos días)[2]. Actualmente é profesor de xeopolítica e relacións internacionais da Escola de negocios - ESC La Rochelle (Francia)[3].

E o autor de sete libros. No seu primeiro libro, Islamisme et Etats-Unis, une alliance contre l'europe (Islamismo e os Estados Unidos, unha alianza contra Europa") estuda a instrumentalización polos EUA dos Mujahideen de Afganistán na súa loita contra a Unión Soviética[4]. No último libro, que leva por título Le chaos syrien (O caos sirio), examina as causas profundas do conflito sirio[5].

Publicacións[editar | editar a fonte]

  • Islamisme et États-Unis, une alliance contre l'Europe, L'Âge d'Homme, 1997 (ISBN 2-8251-1060-4). versions italienne et serbo-croate.
  • Guerres contre l'Europe : Bosnie, Kosovo, Tchétchénie, Les Syrtes, 2001 (ISBN 2-84545-045-1).
  • Quel avenir pour les Balkans après la guerre du Kosovo, Paneuropa/L'Âge d'Homme, 2000.
  • Le Totalitarisme islamiste à l'assaut des démocraties, Les Syrtes, 2002.
  • La Turquie dans l'Europe : un cheval de Troie islamiste ?, Les Syrtes, 2004 (ISBN 2-84545-093-1).
  • Le Dilemme turc, ou les vrais enjeux de la candidature d'Ankara avec Emmanuel Razavi, Les Syrtes (ISBN 2-84545-116-4).
  • Frères musulmans. Dans l'ombre d'Al Qaeda, Jean-Cyrille Godefroy, 2005 (ISBN 2-86553-179-1), prólogo de Emmanuel Razavi.
  • Perché la Turchia non può entrare nell'Unione europea, Guerini ed Associati, Milán, 2009, prólogo de Roberto de Mattei.
  • I Rossi, Neri, Verdi: la convergenza degli Estremi opposti, Lindau, 2009, Turin, prólogo de Magdi Allam.
  • Pourquoi on tue des chrétiens dans le monde aujourd'hui ? : La nouvelle christianophobie, Maxima Laurent du Mesnil 2011, prólogo de Denis Tillinac.
  • Le complexe occidental : Petit traité de déculpabilisation, L'artilleur, Toucan Essais, 2014.
  • Le Chaos syrien, printemps arabes et minorités face à l'islamisme, Dhow, 2014.

Notas[editar | editar a fonte]