Alain-Fournier

Alain-Fournier
	; Alain-Fournier en 1905 (1905)
Biografía
Nacemento	(fr) Henri-Alban Fournier ; 3 de outubro de 1886 ; La Chapelle-d'Angillon, Francia
Morte	22 de setembro de 1914 (27 anos); Les Éparges, Francia
Lugar de sepultura	necrópole nacional de Saint-Remy-la-Calonne ; Saint-Remy-la-Calonne
Educación	Liceo Louis-le-Grand ; Lycée Lakanal ; Lycée Voltaire
Actividade
Ocupación	escritor, novelista
Carreira militar
Lealdade	Francia
Rango militar	Tenente
Conflito	Primeira Guerra Mundial
Obra
	Obras destacables (1913) O gran Meaulnes ;
Familia
Irmáns	Isabelle Rivière
Premios
	(1915) premio Jules-Davaine; mort pour la France ;
Descrito pola fonte	Obálky knih, ; Enciclopedia Galega Universal; Microsoft Encarta

Alain-Fournier, pseudónimo de Henri-Alban Fournier, nado en La Chapelle-d'Angillon, Cher, o 3 de outubro de 1886 e finado en combate en Saint-Remy-la-Calonne, Mosa, o 22 de setembro de 1914, foi un escritor francés, autor dunha única novela publicada en vida, O gran Meaulnes (Le Grand Meaulnes, 1913), obra de fondo autobiográfico, na que combinou a irrealidade coa acción, que exerceu unha notable influencia noutros escritores da súa época.^[1]

Obra

Le Grand Meaulnes

Artigo principal: O gran Meaulnes.

O gran Meaulnes (Le Grand Meaulnes), é unha novela publicada en 1913 pola editorial Émile-Paul Frères. Anteriormente fora serializada na revista literaria La Nouvelle Revue française, de xullo a outubro do mesmo ano.^[2]

A novela evoca dúas parellas con destinos entrelazados: por unha banda, Augustin Meaulnes, quen, durante unha voda á que asiste por casualidade, namórase de Yvonne de Galais; por outra banda Frantz de Galais, irmán de Yvonne, que se casará con Valentine Blondeau, pero ela deixa ó seu prometido o día da voda. Augustin Meaulnes quere atopar a Yvonne e tenta reunir a Frantz e Valentine. O mellor amigo de Meaulnes é François, o narrador da novela.

A novela é a obra literaria francesa máis traducida e lida do mundo, xusto despois de O Principiño (1943) de Saint-Exupéry.^[3] A finais do século XX, vendera máis de catro millóns de copias en formato rústica.^[3]

Edicións en galego

Foi publicada en lingua galega en tradución de Camiño Noia: en 1988 na colección Xabarín de Xerais^[4] e en 2010 por Edicións Morgante^[5] (Rinoceronte Editora). Traballo recoñecido co Premio de Tradución Plácido Castro en 2011.^[6]

Outras obras de Alain-Fournier (todas publicadas postumamente)

Miracles, 1924. Recompilación de versos e prosas publicados en diferentes revistas.
Correspondance avec Jacques Rivière, 1926.
Lettres à sa famille (1905-1914), 1929.
Lettres au petit B., 1930.
La Femme empoisonnée, 1944.
Charles Péguy – Alain-Fournier, Correspondance, Paysages d’une amitié, 1973.
La peinture, le cœur et l’esprit. Correspondance inédite (1907-1924), 1986.
Colombe Blanchet – Esquisses d’un second roman inédit, 1990.