Saltar ao contido

Afonso Carlos, duque de San Jaime

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaAfonso Carlos, duque de San Jaime

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Alfonso Carlos de Borbón y Austria-Este Editar o valor en Wikidata
12 de setembro de 1849 Editar o valor en Wikidata
Londres, Reino Unido Editar o valor en Wikidata
Morte29 de setembro de 1936 Editar o valor en Wikidata (87 anos)
Viena, Austria Editar o valor en Wikidata
Causa da mortemorte accidental, atropelo Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaAttnang-Puchheim (pt) Traducir Editar o valor en Wikidata
RelixiónIgrexa católica Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónmilitar Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloDuque
Carlist pretender to the Spanish throne (en) Traducir
Duke of San Jaime (en) Traducir
Duke of Anjou (en) Traducir
Q198665 Traducir Editar o valor en Wikidata
FamiliaCasa de Borbón-Anjou Editar o valor en Wikidata
CónxuxeMaria das Neves de Bragança (1871–) Editar o valor en Wikidata
PaisXoán, conde de Montizón Editar o valor en Wikidata  e Maria Beatriz de Áustria-Este Editar o valor en Wikidata
IrmánsCarlos, duque de Madrid Editar o valor en Wikidata
Sinatura Editar o valor en Wikidata

Editar o valor en Wikidata

BNE: XX1210358

Afonso Carlos de Borbón e de Austria-Leste, nado en Londres en 1849 e finado en Viena en 1936, foi pretendente carlista ao trono de España co nome de Afonso Carlos I (1931-1936), tamén coñecido como duque de San Jaime.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Fillo do pretendente carlista Xoán e María Beatriz de Austria-Leste e irmán do tamén pretendente Carlos, educouse na familia da súa nai. Pertenceu ao corpo dos suavos do exército dos Estados Pontificios. Casou en 1871 con María das Neves de Braganza e durante a Terceira Guerra Carlista o seu irmán nomeouno comandante xeral de Cataluña, cruzou a fronteira francesa en decembro de 1872 e xa en Cataluña entrou en desavinzas con Francesc Savalls, en 1873 solicitou a unión do exército de Cataluña e do Centro e en 1874 organizou unha ofensiva por terras de Aragón e Castela a Nova, que o levaron a conquistar Cuenca. Pero a decisión do seu irmán de volver separar os exércitos do Centro e Cataluña provocou a súa dimisión e a súa marcha de España. No exilio destacou na organización de asociacións contra os duelos.

Tras a morte do seu sobriño, Xaime, duque de Madrid o 2 de outubro de 1931, Afonso Carlos converteuse no pretendente carlista. O 23 de xaneiro de 1936 designou rexente a Xavier de Borbón-Parma e o 29 de setembro de 1936 morría Afonso Carlos tras ser atropelado por un automóbil.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  • Maria das Neves de Borbón. Mis memorias sobre nuestra campaña en Cataluña en 1872 y 1873 y en el centro en 1874. 1a parte, de 21 abril 1872 a 31 agosto 1873 (Madrid: Espasa-Calpe, 1934). Memorias da súa esposa sobre a terceira guerra carlista.

{{ORDENAR: