Adrineh Simonian
 | Este artigo ou sección precisa revisión por alguén que saiba deste tema. Se ten eses coñecementos mellore este artigo. Vexa na páxina de discusión que aspectos son os que precisan revisión. (Desde agosto de 2019.) |
 | Este artigo ou sección precisa dunha revisión ortográfica e/ou de gramática (recurso útil: corrector ortográfico en liña de galego). Podes axudarte do revisor ortográfico, activándoo en: Preferencias → Trebellos → Navegación →  Ortografía: Activar o revisor ortográfico.Colabora connosco neste artigo e noutros en condicións semellantes para que a Galipedia mellore e medre. |
 | As referencias deste artigo non teñen un formato correcto. Podes colaborar editándoas como se indica nesta páxina. Pode axudar a mellorar este artigo e outros en condicións semellantes. |
| Adrineh Simonian | |
|---|---|
| Nacemento | século XX |
| Lugar de nacemento | Teherán |
| Nacionalidade | Austria |
| Ocupación | cantante de ópera, realizadora e directora de cine |
| Na rede | |
  | |
| [ editar datos en Wikidata ] | |
Adrineh Simonian, nada antes do 1977 en Teherán, é unha cantante de ópera armenia- austríaca (mezzosoprano). Cantou papeis principais no Volksoper Wien e apareceu en numerosas etapas en toda Europa. É empresaria dunha produtora pornografía artística experimental feminista.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Simonian provén dunha familia armenia e vive en Viena desde 1977. Estudou inicialmente violín, piano e canto na Hochschule für Musik und darstellende Kunst Wien Universidade de Música e Artes Escénicas de Viena, pero finalmente completou a súa aprendizaxe de ópera e opereta no Konservatoriums der Stadt Wien (Conservatorio da cidade de Viena) e graduouse con honores. No Hans-Gabor-Belvedere-Gesangswettbewerb, Concurso Internacional de Canto de Belvedere Hans Gabor 2000, gañou o terceiro Prezo na categoría Opera.[1]
En 2000 debutó na opereta de Johann Strauss One Night in Venice na Ópera de Viena (Wiener Kammeroper) e cantou o ano seguinte na opera Die Fledermaus (O Morcego) .
De 2001 a 2014, Adrineh Simonian actuou regularmente no escenario do Volksoper Wien (Volksoper Wien). Asumiu papeis secundarios, pero tamén principais, como o compositor Strauss en Ariadne en Naxos por Hofmannsthal, as historias de Giulietta Hoffmann, o Hansel en Hansel_und_Gretel_(Oper) de Humperdincks ou o papel protagonista de Carmen von Mérimée / Bizet. O seu repertorio Mozart incluía o Cherubino en Le nozze di Figaro, Zerlina e Donna Elvira en Don Giovanni, ou Lady in the Magic Flute e Annio La clemenza di Tito . De Rossini cantou Zaida en Il turco en Italia, así como Tisbe e Angelina La Cenerentola, de Verdi a Flora Bervoix La traviata, de Puccini a Suzuki e Kate Pinkerton en Madama Butterfly, a Frugola no Ciesca de Gianni Schicchi Gianni Schicchi, de Puccini. . Para os seus papeis de ópera dos anos 20. A finais do século XIX, os estranxeiros incluíron á princesa Rusalka de Dvořák, Concepción, en Ravel Die spanische Stunde (A hora española) e Hermia no A Midsummer Night’s Dream (O soño dunha noite de verán) de Britten.
Simonian tamén apareceu regularmente en operetas no Volksoper, por exemplo na baile de ópera en Heuberger, en Suppés de Boccaccio e de novo en Eine Nacht in Venedig Eine Nacht in Venedig, (Unha noite en Venecia). Tamén encarnou ao Manja na Gräfin Mariza Gräfin Mariza (Condesa Mariza) e á valenciana na Die lustige Witwe (A leda viua) .
Aparicións bel canto[editar | editar a fonte]
A cantante tamén tocou varios recitais e concertos orquestais. En 2004 actuou con Dave Brubeck e o seu cuarteto no Großen Festspielhaus]de Salzburgo. Actuou no Wiener Musikverein e na Wiener Konzerthaus A casa concerto de Viena, en París e Roma. En Copenhague actuou como Tamiri nun concerto de Il re pastore de Mozart, baixo a dirección de Ádám Fischer. Outros coñecidos directores de orquestra cos que traballou foron: Philippe Auguin, Frédéric Chaslin, Alfred Eschwé, Marco_Guiaroini, Leopold Hager, Michael Halász, Martin Haselböck, Thomas Hengelbrock, Ernst Märzendorfer Ernst Märzendorfer, Marc Piollet, Donald Runnicles Donald Runnicles] und Claude Schnitzler.
Como cantante de ópera, Simonian actuou no Stadttheater Klagenfurt Teatro Estatal de Klagenfurt a Ottavia en di_Poppea", no Théâtre du Capitole de Tolosa, Oberon de Elektra , así como na Opéra de Nice, (na flauta máxica ). En 2005 estreou como Enrichetta no I puritani de Bellini e máis tarde cantou a Lucienne na Die tote Stadt (cidade morta) de Erich Wolfgang Korngold na Wiener Staatsoper (Opera estatal de Viena). En 2008 recibiu excelentes críticas pola súa composición de Petrus na Pasión de Nostro Signore Gesu Christo de de Josef Mysliveček no Festival Retz, onde tamén cantou o Dido en Dido e Aeneas de Henry Purcell en 2010. No verán de 2013, asumiu o papel de Hänsel na nova produción de Josef Köpplingers, no Opernfestspiele Jennersdorf (festival de ópera Jennersdorf) . A isto seguiu Juno en Handel's Semele_(H%C3%A4ndel) Semele] no Teatro de Múnic no Theater am Gärtnerplatz, no Aldonza en Der_Mann_von_La_Mancha_(Musical) (Un home da Mancha) no Stadttheater Baden. En 2014, a cantante despidiuse do Bell Canto co papel principal na Juditha triumphans Juditha triumphans] (O triumfo de Judith) de Vivaldi no Festival Retz do Opernbühne.
Pornografía experimental[editar | editar a fonte]
En xaneiro de 2016, Simonian presentou o sitio web Art House Vienna que segundo a súa propia declaración produce "pornografía artística experimental", cita textual do periódico Kurier_(Tageszeitung) cun contido, "feminista porno".[2] O seu compañeiro como produtor é o científico cultural e o profesor universitario Patrick Catuz. Os primeiros formatos presentados polo sitio web son Blind Date[3], primeiros encontros nos que as dúas partes están vendadas, e Blackbox[4], un espazo baleiro no que os artistas só ou en parellas quedan na liberdade de actuar como desexen. "Unha cámara grúa estática filmada estáticamente dende arriba, dúas máis do lado. Os técnicos da video producción non está presente". Simonian entón corta un clip do material xerado nesas gravacións.
O que significa para min feminismo é que poder amosar todas as visións dunha muller. As partes sexuais nun close up, ou plano cercano é aburrido. Todo o mundo sabe como é. Eu estou mais interesada na psicoloxía da sexualidade e a autenticidade na representación do acto sexual. Dende os anos 70 existe un colectivo de mulleres que loitan pola representación e escenificación positiva no cinema erótico. Este movemento chamase "Feminismo sexual positivo", mais tarde pasa a ser o "PorYes" con relación a Alice Schwarzer. Esta loitadora feminista iniciou a campaña no 1987 "PorNo" contra a pornografía cinematográfica existente.Entrevista a A. Simonian no periódico Berlín Kurier o 28 de marzo de 2017[5]
Gravacións (selección)[editar | editar a fonte]
- Tomaso Albinoni: Il Nascimento dell'Aurora . Clemencic Consort, Director: René Clemencic ; 2003
- Joseph Haydn: La Galatea . Haydn Sinfonietta Vienna, director: Manfred Huss . Con Bernard Richter (Acide), Raffaella Milanesi (Galatea), Jennifer O'Loughlin (Glauce e Polifemo), Iván Paley (Nettuno) e Adrineh Simonian (Tetide); 2009
- Hans Gál: Organ Works . Academia de Viena, director: Martin Haselböck . Con István Mátyás (órgano), David Pennetzdorger (violoncelo) e Adrineh Simonian.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ International Hans Gabor Belvedere Singing Competition, Kategorie Winners, abgerufen am 26.
- ↑ Martin Stepanek: Opernsängerin produziert feministische Pornos: "Aufgeilen ist mir zu wenig", Kurier (Wien), 25.
- ↑ "BLIND DATE". Experimentelle Pornographie (en alemán). Arquivado dende o orixinal o 18 de maio de 2019. Consultado o 2019-05-15.
- ↑ "BLACKBOX". Experimentelle Pornographie (en alemán). Arquivado dende o orixinal o 18 de maio de 2019. Consultado o 2019-05-15.
- ↑ "„Echter Sex sieht anders aus“: Opernsängerin gibt Karriere auf – um Pornos zu drehen". Berliner-Kurier.de (en alemán). 2017-03-28. Arquivado dende o orixinal o 19 de abril de 2017. Consultado o 2019-05-15.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Adrineh Simonian nas páxinas do Volksoper Vienna
- YouTube, lamentándose "Cando me sento" de Dido e Eneas de Purcell
- Art House Vienna, sitio web para pornografía artística experimental
- Adrineh Simonian: Como converter a un cantante de ópera nun produtor porno SWR1 people SWR1 Baden-Württemberg, youtube.com, 17. Agosto de 2017, acceder a 6. Abril de 2018. - Vídeo (29:55)
