Adolph von Menzel

Adolph von Menzel
	;
Biografía
Nacemento	(de) Adolph Friedrich Erdmann von Menzel ; 8 de decembro de 1815 ; Wrocław, Polonia
Morte	9 de febreiro de 1905 (89 anos); Berlín, Alemaña
Lugar de sepultura	Dreifaltigkeitskirchhof II (pt)
Educación	Academia das Artes de Berlín (1830–); Prussian Academy of Arts (en)
Actividade
Campo de traballo	Pintura e gravado
Lugar de traballo	Berlín
Ocupación	pintor, gravador, ilustrador, litógrafo
Membro de	Real Academia de Arte (membro de honra) ; Academia de Belas Artes
Xénero artístico	Retrato
Movemento	Realismo
Obra
	Obras destacables (1848) Laying out the March Dead (en) ; (1852) Frederick the Great Playing the Flute at Sanssouci (en) ; (1872) Studio Wall (en) ;
Familia
Parentes	Margarete Krigar, sobriña
Cronoloxía
	restitución da arte saqueada polos nazis
Premios
	(1874) Orde bavaresa de Maximiliano para a Ciencia e as Artes; Orde do Mérito das Ciencias e as Artes; cidadán de honor de Berlín; Orde da Aguia Negra ;
	Sinatura
Descrito pola fonte	Grande Enciclopedia Soviética 1969-1978, (sec:Менцель Адольф фон); Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron; Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron
Sitio web	adolph-von-menzel.com

*Die Tafelrunde* (A mesa redonda) por A. von Menzel

Adolph Friedrich Erdmann (posteriormente: von) Menzel é un pintor de etnia alemá nado o 8 de decembro de 1815 en Wrocław e finado o 9 de febreiro de 1905 en Berlín. Notábel polos seus debuxos, gravados e pinturas. Os temas da súa obra son frecuentemente inspirados na historia e é considerado o máis salientábel representante alemán do realismo pictórico do século XIX.

Biografía

Menzel recibiu as súas primeiras leccións artísticas no estudo litográficos de seu pai. No ano de 1833, estudou por seis meses na Real Academia de Berlín, a época coñecida pola súa énfase na arte retratista e perspectiva. Un ano despois, von Menzel xuntouse á Asociación Xoves Artistas. Até entón el estaba a traballar máis en óleos. En 1838 foi admitido na Asociación de Artistas Elder.

Conquistou a súa fama artística aos 25 anos de idade, en 1839, cando ilustrou a obra A vida de Frederico, o Grande do historiador Franz Kugler; para este proxecto Menzel preparou centos de esbozos a fin de reproducir coidadosamente a arquitectura, os traxes e o mobiliario da época. Desde entón a súa preparación exhaustiva e precisa garantiulle o recoñecemento por parte da elite política e social de Berlín - retratada en moitas das súas pinturas.

En 1853 ingresa na Real Academia da Arte. En 1855 viaxa a París para visitar a Exposición Universal e ver o Pavillón do realismo de Gustave Courbet. En 1867 recibe a Cruz da Lexión de Honra Francesa pola pintura histórica de Frederico e as súas tropas na batalla de Hochkirch. En 1875 é nomeado profesor e membro do Senado. En 1884 ten a súa primeira exposición individual.

Menzel obtén en 1885 un doutoramento na Universidade de Berlín. De 1880 e até o seu falecemento en 1905 en Berlín, abandonou a pintura de relevancia pública ou de valor histórico e pasou a retratar rúas, xardíns e fragmentos de paisaxes. Deixou para a posteridade unha abondosa contribución artística, composta por máis de dez mil deseños e outros milleiros de litografías, xilogravados, acuarelas...