Adolfo Scilingo
| Nome orixinal | (es) Adolfo Francisco Scilingo Manzorro  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 28 de xullo de 1946 (77 anos) Bahía Blanca, Arxentina |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Arxentina |
| Relixión | Catolicismo |
| Educación | Military Naval School (en)  |
| Actividade | |
| Ocupación | militar |
| Lingua | Lingua castelá |
| Carreira militar | |
| Rama militar | Armada Argentina (pt) |
| Rango militar | lieutenant commander (en) |
| Outro | |
| Condenado por | Crime de lesa humanidade |
Adolfo Scilingo (nado en 1947) é un militar arxentino que actuou como oficial de mariña de guerra durante a ditadura militar de 1976 a 1983 en devandito país.
Scilingo foi un dos primeiros militares do Proceso que admitiu publicamente o terrorismo de estado levado á práctica na Arxentina. Confesou ante o xuíz español Baltasar Garzón ter participado en dous voos da morte mediante os cales moitos dos prisioneiros foan tirados ao mar coa intención de facelos desaparecer. Seguindo a Fernando Mas,
El testimonio de Scilingo ante Garzón contribuyó en forma decisiva a implicar a los altos jefes de la Armada de los tiempos de la dictadura. Scilingo explicó el funcionamiento de la ESMA el centro de operaciones más importante que tenía la Armada en la lucha antisubversiva, o sea el centro de la guerra. Scilingo describió minuciosamente.. los vuelos de la muerte con los prisioneros narcotizados a bordo, a los cuales se desnudaba y arrojaba vivos al mar.Fernando Mas: De Nuremberg a Madrid, Historia íntima de un Juicio. Grijalbo 1999. Páx. 105)
En abril do 2005 Scilingo foi axuizado en España e condenado por delitos de lesa humanidade cometidos entre 1976 e 1977 á pena de 640 anos de prisión, tras haberse probado a súa responsabilidade na morte de trinta persoas e unha detención ilegal seguida de torturas.
Posteriormente, en xullo de 2007, o Tribunal Supremo español elevou a condena a 1 084 anos, ao comprobarse a súa complicidade noutras 255 detencións ilegais.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Artigo do diario Clarín da Arxentina Arquivado 07 de setembro de 2007 en Wayback Machine.