Administración Espacial Nacional Chinesa

Administración Espacial Nacional China; chinés: 国家航天局
Propietario	China
Establecido	22 de abril de 1993
Sede	Distrito de Haidian, Pequín
Cosmódromo	Véxase Bases
Administrador	Xu Dazhe
Orzamento	US$500 millóns (oficial); $1,300 millóns
Web	www.cnsa.gov.cn

Liu Boming, takionauta chinés.

Este artigo amosa escritos chineses. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

A Administración Espacial Nacional China (CNSA polas súa siglas en inglés; en chinés: 国家航天局; en pinyin: Guójiā Hángtiān Jú) é a axencia espacial nacional da China, responsábel do programa espacial nacional. China lanzou o seu primériro satélite o 24 de abril de 1970, o Dong Fang Dong (DFH-1), que durou 26 días en órbita, nunha operación da Academia de Tecnoloxía Espacial China (CAST polas súas siglas en inglés) dirixida por Qian Xuesen.^[2]

Historia[editar | editar a fonte]

A CNSA creouse en 1993, ao separarse da axencia aeroespacial.

O 14 de outubro de 2003 converteuse na terceira axencia en enviar un home ao espazo, o tenente coronel Yang Liwei. En 2007 lanzou a súa primeira misión á Lúa; a Chang'e 1.

En xullo de 2020 lanzou a súa primeira misión a Marte, Tianwen-1 ("Preguntando ós ceos").^[3] No 2021 trouxo as súas primeiras mostras de chan da Lúa a misión Chang'e-5.^[4]

A axencia mantén diversas colaboracións, entre elas, coa ESA, coa que en 2022 leva a cabo o Balloon boom.^[5]

Bases[editar | editar a fonte]

Jiuquan (Mongolia Interior), para lanzamentos a órbitas de inclinación media.
Xichang (Sichuan), para lanzamentos a órbitas xeoestacionarias.
Taiyuan (Shanxi), para órbitas polares.
Estación de Espazo Profundo (Neuquén, Arxentina), parte da Rede de Espazo Profundo da China.^[6]

Notas[editar | editar a fonte]

↑ "Orzamento aproximado" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 13 de agosto de 2016. Consultado o 26 de xuño de 2016.
↑ Zajec, Olivier (maio 2013). "Las ambiciones de Pekín trastocan el reparto del poder espacial y nuclear". Le Monde diplomatique en Español (211): 18–19. ISSN 1888-6434.
↑ "Your Guide to Tianwen-1". The Planetary Society (en inglés). Consultado o 2021-01-15.
↑ "Chang'e-5: China's Moon Sample Return Mission". The Planetary Society (en inglés). Consultado o 2021-01-15.
↑ "Balloon boom". www.esa.int (en inglés). Consultado o 2022-02-18.
↑ "Estación china le da a la Argentina "una posibilidad única" para explorar el espacio". La Voz (en castelán). 22 de novembro de 2014. Consultado o 9 de abril de 2021.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Páxina web oficial (en chinés)
Páxina oficial, versión inglesa.

Outras axencias espaciais[editar | editar a fonte]

[1] "Orzamento aproximado" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 13 de agosto de 2016. Consultado o 26 de xuño de 2016.

[2] Zajec, Olivier (maio 2013). "Las ambiciones de Pekín trastocan el reparto del poder espacial y nuclear". Le Monde diplomatique en Español (211): 18–19. ISSN 1888-6434.

[3] "Your Guide to Tianwen-1". The Planetary Society (en inglés). Consultado o 2021-01-15.

[4] "Chang'e-5: China's Moon Sample Return Mission". The Planetary Society (en inglés). Consultado o 2021-01-15.

[5] "Balloon boom". www.esa.int (en inglés). Consultado o 2022-02-18.

[6] "Estación china le da a la Argentina "una posibilidad única" para explorar el espacio". La Voz (en castelán). 22 de novembro de 2014. Consultado o 9 de abril de 2021.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]