Aale Tynni
Aale Tynni | |
---|---|
![]() | |
Nome completo | Aale Maria Tynni |
Nacemento | 3 de outubro de 1913 |
Lugar de nacemento | Gatchina e Bolshiye Kolpany |
Falecemento | 21 de outubro de 1997 |
Lugar de falecemento | Helsinqui |
Soterrada | cemiterio de Hietaniemi |
Nacionalidade | Finlandia |
Alma máter | Universidade de Helsinki |
Ocupación | tradutora, poeta, escritora e crítico |
Pai | Kaapre Tynni |
Cónxuxe | Kauko Pirinen e Martti Haavio |
Fillos | Matti Pirinen |
Irmáns | Martta Tynni |
Premios | Pro Finlandia Medal of the Order of the Lion of Finland e Aleksis Kivi Award |
Na rede | |
![]() ![]() ![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Aale Tynni, nada o 3 de outubro de 1913 e finada o 21 de outubro de 1997, foi unha poeta e tradutora finlandesa.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Aale Tynni naceu nunha pequena aldea ingria filla de Kaapre Tynni, profesor, xornalista e un dos líderes da causa ingria que en 1919 tivo que se refuxiar en Finlandia[1] coa súa familia. Aale estudou literatura na Universidade de Helsinqui pasando ao se licenzar a ensinar lingua finlandesa. Aínda que comezou a escribir xa de nena, o seu primeiro poemario apareceu en 1938 co título de Kynttiläsydän. Durante a segunda guerra mundial traballou axudando ás vítimas de bombardeos e en 1940 casou co historiador Kauko Pirinen e seguiu publicando poesía, onde reflicte os sentimentos da maternidade, Lähde ja matkamies (1943), Lehtimaja (1946), Soiva metsä (1947). En 1960 divorciou e casou co poeta Martti Haavio. Publicou literatura infantil como Kultainen aapinen (1957) pero sobre todo Tynni é coñecida polas súas traducións de poesía ao finlandés, en especial pola antoloxía Tuhat Laulujen Vuotta (1957) onde traduce poesía europea desde a Idade Media ata a época contemporánea, pero publicou moitos outros libros de tradución: poesía moderna francesa en Tulisen järjen aika (1962), eddas en Eddan sankarirunot (1980) e Eddan jumalrunot (1982), escolma poética de 21 premios nobel Kaksikymmentäyksi Nobel-runoilijaa (1976) e os sonetos de William Shakespeare (1965) e libros de poesía de William Wordsworth e William Butler Yeats.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Inkeri.com". Arquivado dende o orixinal o 18 de outubro de 2012. Consultado o 24 de decembro de 2012.