Þjóðólfr ór Hvíni

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaÞjóðólfr ór Hvíni
Biografía
Nacementoséculo IX Editar o valor em Wikidata
Noruega Editar o valor em Wikidata
Morte930 (Gregoriano) Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeNoruega Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpoeta , escritor , Escaldo Editar o valor em Wikidata
LinguaNórdico antigo e lingua norueguesa Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables

Þjóðólfr de Hvinir (en nórdico antigo) ou Thjódólf de Hvínir (en inglés), Tjodolv den kvinværske (en noruegués), Thjodolf den Hvinverske (en dinamarqués), Tjodolv av Hvin (en sueco), é un escaldo noruegués que viviu a finais do século IX e comezos do X, na corte de Harald I de Noruega.[1] Foi o autor do Ynglingatal e do Haustlöng,[2][3] dúas das fontes de maior antigüidade da mitoloxía nórdica.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Thjódólf é, sen dúbida, orixinario, como o seu nome suxire, do Hvínir (ou Hvinir), unha rexión situada ao redor do fiorde que hoxe leva o nome de fiorde Feda (Fedafjord en noruegués), no territorio do municipio de Kvinesdal, no sur de Noruega.[4]

Foi escaldo do rei Harald de Noruega (Hinn hárfagri) e tamén foi "un amigo moi íntimo" do rei (Saga de Harald, o de fermosa cabeleira, 26),[5] como titor do seu fillo Gudrod ljómi.

Obras[editar | editar a fonte]

O Ynglingatal[editar | editar a fonte]

Ynglingatal significa "Lista dos Ynglingar”. Foi composta por Þjóðólfr, para Rögnvald o Glorioso (ou Heidumhære) un xefe de Vestfold, curmán de Harald I de Noruega. É unha xenealoxía versificada en trinta e sete estrofas da dinastía real sueca de Uppsala,[3] a dinastía Ynglingar (é dicir, descendentes do rei Yngvi ou Yngvi-Freyr), na que se mencionan vinte e sete antepasados do rei. A enumeración comeza co lendario rei Fjölnir e se indica, en cada caso, o xeito en que morreu e o lugar do seu enterramento.

O Ynglingatal serviulle como fonte a Snorri Sturluson para escribir a súa Saga Ynglingar.[6] Así o recoñece no prólogo da súa Heimskringla ou Historia dos Reis de Noruega (da que a Saga dos Ynglingar constitúe a primeira parte), e cítao sistematicamente na súa saga. Con todo, na medida en que Snorri afirma no seu prólogo que trinta devanceiros de Rognvald están no Ynglingatal, é posible que a parte inicial desaparecese.

A Haustlöng[editar | editar a fonte]

Snorri tamén transmitiu o Haustlöng (Skáldskaparmál, 17, 22). O seu nome significa "Outono longo", que quizais se refira ao tempo que o escaldo empregrou na composición. Do mesmo xeito que o Ragnarsdrápa, a Haustlöng describe escenas mitolóxicas representadas sobre un escudo que lle fora ofrecido ao escaldo por Thorleif o sabio (spaki). Con vinte estrofas (pero quizais fose máis longo na orixe[7]) escrito en dróttkvaett, o que se conserva céntrase en dúas escenas mitolóxicas: o poema que narra a traizón de Loki a Iðunn, a "cura da vellez" dos Æsir, que foi raptada polo jǫtunn Þjazi en forma de aguia e o que narra o vitorioso combate de Thor contra o máis forte dos jǫtnar, Hrungnir.[3]

Outras estrofas[editar | editar a fonte]

No seu Edda (Gylfaginning, 2 e Skáldskaparmál, 2), Snorri tamén atribúe a Thjódólf dúas estrofas hoxe consideradas como parte do Haraldskvæði ou Hrafnsmál, obra doutro escaldo na corte de Harald I, Thórbjörn hornklofi.[8]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Ohlmark (1975), p. 169
  2. Orchard (1997), p. 160
  3. 3,0 3,1 3,2 Lindow (2001), p. 16
  4. Sturluson - Dillman (2000)
  5. Sturluson - Dillmann (2000)
  6. Lindow (2001), p. 23
  7. Hollander (1947), p. 39
  8. Orchard (2002)

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]