Xosé Sesto

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Xosé Sesto López»)
Infotaula de personaXosé Sesto
Biografía
Nacemento6 de outubro de 1909 Editar o valor em Wikidata
Pontevedra, España Editar o valor em Wikidata
Morte20 de outubro de 1998 Editar o valor em Wikidata (89 anos)
Caracas, Venezuela Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónxornalista , debuxante , escritor , pintor Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Familia
FillosFarruco Sesto Novás Editar o valor em Wikidata
Premios

Xosé Sesto López, nado en Pontevedra o 6 de outubro de 1909 e finado en Caracas o 20 de outubro de 1998, foi un xornalista, escritor, debuxante e pintor galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fundou a revista Acción onde publicou debuxos e tamén asinou contos co pseudónimo A. Turuxo. Despois participou na fundación das revistas Cristal e Spes. Militante do Partido Galeguista, adscribiuse á Dereita Galeguista en 1936. Viviu con Alexandre Bóveda as súas últimas horas. Montou un obradoiro de restauración.

Chegou a Venezuela en 1955, traído polo seu irmán Manuel. Dedicouse á docencia na Escola de Artes Plásticas Cristóbal Rojas. Ese ano realizou a súa primeira exposición no Ateneo de Caracas. En 1957 ditou un curso sobre cultura bibliográfica e artes do libro na Radio Caracas Televisión. En 1958 fundou o seu obradoiro de encadernación Finisterre. Recibiu a cátedra de Artes do libro e encadernación artística na Escola de Artes Plásticas Cristóbal Rojas. Foi restaurador e director do laboratorio de restauración do Departamento de Patrimonio Histórico e Artístico da Alcaldía de Caracas. Nos últimos anos da súa vida realizou dous murais na capela do Museo Arqueolóxico e Histórico Castelo de San Antón.

Publicou na Editorial Castrelos Refraneiro da muller (1976). No prólogo anunciaba outro refraneiro temático O amor e a morte no refraneiro galego e, tamén para máis adiante, un Refraneiro xeral da Galiza, que non chegou a rematar e que se dá por perdido. Entre 1953 e 1955 mantivo en Faro de Vigo unha sección titulada "El refrán y su sombra", na que en cada entrega comentaba un refrán e adobiábao cun debuxo orixinal.

Recoñecementos[editar | editar a fonte]

Recibiu a Medalla Castelao en 1995.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

É pai de Farruco Sesto Novás.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]