Xosé Rubia Barcia

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Xosé Rubia Barcia
Nacemento31 de xullo de 1914
Lugar de nacementoMugardos
Falecemento6 de abril de 1997
Lugar de falecementoSanta Monica
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade de Granada
Ocupacióncrítico literario, tradutor, filólogo, escritor, ensaísta, xornalista de opinión, dramaturgo e profesor universitario
PremiosBolsa de estudos Guggenheim e National Book Award
Na rede
Bitraga: 64 Dialnet: 1727603
editar datos en Wikidata ]

Xosé Rubia Barcia, nado en Mugardos o 31 de xullo de 1914 e finado en Santa Monica (California) o 6 de abril de 1997,[1] foi un escritor e crítico literario galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou o bacharelato en Ferrol e posteriormente trasladouse a Granada para estudar Filosofía e Letras. En 1935 obtivo a licenciatura de Letras con premio extraordinario. Colaborou no xornal Política. Foi agregado da Universidade de Valencia e xefe de redacción da revista Armas y Letras, órgano de Milicias de la Cultura. Nos últimos meses da guerra civil española foi xefe de negociado da Subsecretaria de Armamentos do Ministerio da Guerra. Acabada a guerra e logo de pasar por un campo de concentración francés, logrou chegar a Cuba onde deu conferencias e fundou a Escola Libre da Habana e a Academia de Artes Dramáticas. Permaneceu na illa ata 1943, ano en que marchou a Estados Unidos de América para ensinar na Universidade de Princeton, pasando despois a Nova York. En 1944, traballou de comentarista e escritor do programa en español da radio norteamericana da Office of War Information. Ese mesmo ano marchou con Luis Buñuel a Hollywood e traballou como escritor e director de dobraxes nos estudios Warner Brothers. Escribiu con Buñuel guións cinematográficos, tales como, La novia de los ojos ensangrentados e La novia de la medianoche. En 1945 casou coa actriz Eva López, nos Ánxeles. A partir de 1954 pertenceu ao claustro do Departamento de Español e Portugués da Universidade de California, en Los Ángeles, do que chegou a ser titular en 1961, e desde 1985, profesor emérito de Literatura española.

En 1954 estivo a punto de ser deportado pola "Caza de Bruxas" do senador Joseph McCarthy e ao ano seguinte trasládase a Portugal para ver a súa familia; como llo impediron, trasladase coa súa muller a París.

Obtivo o Premio José Vasconcelos en 1983 e ese mesmo ano foi nomeado membro correspondente da Real Academia Galega.[2]

Obra[editar | editar a fonte]

Poesía[editar | editar a fonte]

  • Noche de Galicia.
  • Tres en uno.

Ensaio[editar | editar a fonte]

  • España y IV.
  • El esperpento y su signo universal.
  • La Pardo Bazán y Unamuno.
  • Umbral de sueños.
  • Poetas españoles en USA.
  • Lengua y cultura.
  • Mascarón de proa.
  • Memoria de España.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]