Xerardo Quintiá
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 28 de marzo de 1970 (54 anos) Friol, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor |
| Lingua | Lingua galega |
Premios | |
   | |
Xerardo Quintiá Pérez, nado en Friol o 28 de marzo de 1970, é un escritor galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
En 1984 trasladouse a Lugo para realizar estudos de Bacharelato, cidade na que reside dende entón. Publicou os seus primeiros traballos na sección cultural “Táboa Redonda” de El Progreso (1988) e colaborou nas revistas Dorna, Xistral e Entremuros. Forma parte do Colectivo Maiakovski e das Lupercais.
Obras[editar | editar a fonte]
Narrativa[editar | editar a fonte]
- Finísimo po nas ás, 1997, Galaxia.
- Unha soa man e outros intres, 1999, Galaxia.
- Un rabaño de ovellas brancas, 2001, Galaxia.
- O libro dos aparecidos, 2002, Francka Editora.
- Regreso á Ulloa, 2004, Concello de Palas de Rei.
- A Chamada (Relato), 2011. Grial Nº 189
- Hotel Cidade Sur, 2012, Galaxia. Traducido ao castelán como "Hotel Ciudad Sur", Pulp Books 2015.
- O viaxeiro radical, 2015, Galaxia. Traducido ao catalán como "El Viatger radical", Editorial Gregal, 2018
Poesía[editar | editar a fonte]
- Ailalalalelo de auga, 2001, Do4 Edicións, Vigo.
- Poesía en ruta, 2007, Espiral Maior.
- Fornelos & Fornelos, primeira fundación, 2011, Espiral Maior.
- Fornelos & Fornelos, segunda fundación, 2016, Sotelo Blanco.
- Fornelos & Fornelos, terceira fundación, 2019, Xerais.
- Obra inacabada de Dosinda Christensen, 2021. Alvarellos.
- Intimidación (Colectivo Maiakovski), 2021. Xerais.
Literatura infanto-xuvenil[editar | editar a fonte]
- A verdadeira historia do burro Feldespato, 2003, Galaxia.
- Ke-Tumba Ke-Tamba, 2006, Galaxia.
- Titiritesa, 2007, OQO editora. Traducido ao castelán,[1] francés,[2] portugués,[3] inglés[4] e éuscaro.[5]
- O país do gran furado[6], 2019, Baía Edicións.
- O corazón dos paxaros (2023). Vigo: Xerais, Merlín. Ilustracións de Nuria Díaz. 40 páxs. ISBN 978-84-1110-382-4. ePub: ISBN 978-84-1110-391-6.
Obras colectivas[editar | editar a fonte]
- Carlos Casares: a semente aquecida da palabra, 2003, Consello da Cultura Galega.
- Negra sombra. Intervención poética contra a marea negra, 2003, Espiral Maior.
- Poetizate. Xerais. 2006.
- Poetas en Lugo. Concello de Lugo, 2007.
- Tres blues e un rap, 2008, GALIX/Xunta de Galicia.
- Erato bajo la piel del deseo, 2010, Sial Ediciones.
- librosconversos, 2016, LibrosGalegos.gal
- Manuel María, libro colectivo de homenaxe. Deputación de Lugo, 2017.
Premios[editar | editar a fonte]
- Gañador do Premio Fermín Bouza Brey no 2005, por Poesía en ruta.
- Finalista do Premio Raíña Lupa no 2006, por Ke-Tumba Ke-Tamba.
- Gañador do Premio Fiz Vergara Vilariño no 2011, por Fornelos & Fornelos, primeira fundación.
- Gañador do XXVIII Premio de poesía Eusebio Lorenzo Baleirón no 2015, por Fornelos & Fornelos, segunda fundación.
- Gañador do Premio Manuel Lueiro Rey no 2018, por Fornelos & Fornelos, terceira fundación.
- Gañador do II Premio Fina Casalderrey de Literatura Infantil pola Igualdade en maio de 2019 por O País do Gran Furado.[7]
- Gañador do Premio de poesía Concello de Vilalba no 2020, por Obra inacabada de Dosinda Christensen.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Titiritesa". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-09.
- ↑ "Titiritesse". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-09.
- ↑ "Titiritesa". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-09.
- ↑ "Titiritess". bibliotraducion.uvigo.es. Arquivado dende o orixinal o 05 de xuño de 2020. Consultado o 2019-11-09.
- ↑ "Titirimari". www.txalaparta.eus. Consultado o 2019-11-09.
- ↑ "Xerardo Quintiá gaña con 'O país do gran furado' o Fina Casalderrey". El Progreso. 21 de maio de 2019.
- ↑ "Xerardo Quintiá Pérez gaña o II Premio Fina Casalderrey de Literatura Infantil pola Igualdade – Editorial". Consultado o 2019-05-19.
