Waldo A. Insua

Waldo A. Insua
	;
Biografía
Nacemento	(es) Ubaldo Modesto Álvarez e Insua ; 10 de xuño de 1856 ; A Estrada, España
Morte	10 de agosto de 1938 (82 anos); Madrid, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Actividade
Ocupación	xornalista , escritor , avogado
Xénero artístico	Xornalismo, novela
Pseudónimo literario	Waldo A. Insúa
Lingua	Lingua castelá e lingua galega
Familia
Fillos	Alberto Insúa, Sara Insúa
Parentes	Alberto Sánchez Álvarez-Insúa (great-grandson (en) )

Waldo A. Insua (bautizado Ubaldo Modesto Álvarez e Insua),^[1] nado na Estrada o 10 de xuño de 1856^[1] e finado en Madrid o 10 de agosto de 1938, foi un avogado, escritor e xornalista galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Colaborou cos xornais El Diario de Santiago e El Heraldo Gallego con só 14 anos. En 1873, con 17 anos, publicou algúns poemas na Revista Galaica. Porén, os seus artigos máis comprometidos, nos que denunciaba o sistema político da Restauración borbónica en España, apareceron na Gaceta de Galicia.

O contido destes artigos forzaron a súa marcha a Cuba en 1877. Matriculouse na Universidade da Habana, obtivo a licenciatura en Dereito e traballou durante dez anos como escribán no Xulgado de primeira instancia do Distrito de Belén (A Habana). Posteriormente abriu o seu propio bufete. Fundou o semanario El Eco de Galicia, ocupou cargos directivos no Centro Gallego de La Habana e atribúeselle a fundación do xornal La Aurora del Yumurí en Matanzas.

Iniciador de sociedades galegas na Habana, Álvarez Insua constituíu un dos principais valedores do rexionalismo galego en Cuba. Foi vicepresidente e socio de mérito dunha entidade que en pouco tempo foi a pedra angular da sociedade galega na illa. Desde El Eco de Galicia denunciou de forma pública as manobras do Círculo de Hacendados de La Habana para traer de Galiza traballadores en termos parecidos aos da escravitude. Viaxaba con relativa frecuencia ao país e regresou definitivamente en 1898, despois do Tratado de París e a explosión do acoirazado USS Maine. Asentouse na Coruña e o 4 de febreiro de 1899 foi elixido presidente da Liga Gallega da cidade.

En novembro de 1899 trasladouse a Madrid, onde se dedicou á avogacía e foi secretario do Centro Gallego de Madrid. Colaborou na prensa madrileña, principalmente en El País, El Liberal, La Ilustración Gallega y Asturiana, La Esfera e Blanco y Negro, e seguiu escribindo para xornais da Habana, Buenos Aires e o estradense El Emigrado.