Irmáns Taviani

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Vittorio Taviani»)
Infotaula de personaIrmáns Taviani

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(it) Paolo e Vittorio Taviani Editar o valor em Wikidata
Membros
Grupodúo de irmáns Editar o valor em Wikidata
Paolo Taviani (pt) Traducir (San Miniato (pt) Traducir, 8 de novembro de 1931 - Roma, 29 de febreiro de 2024). Director de cinema
Vittorio Taviani (pt) Traducir (San Miniato (pt) Traducir, 20 de setembro de 1929 - Roma, 15 de abril de 2018). Director de cinema Editar o valor em Wikidata
Actividade
Interesado enLuigi Pirandello Editar o valor em Wikidata
Xénero artísticoDrama Editar o valor em Wikidata
Premios

Discogs: 1631709 Editar o valor em Wikidata

Paolo Taviani, nado en San Miniato (Toscana) o 8 de novembro de 1931 e Vittorio Taviani, nado na mesma localidade o 20 de setembro de 1929 e finado en Roma o 15 de abril de 2018[1] son directores de cinema e guionistas italianos. Sempre traballaron xuntos, dirixindo cada un escenas alternas.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Ambos os dous comezaron as súas carreiras como xornalistas. Chegaron ao mundo do cinema en 1960, dirixindo con Joris Ivens o documental L'Italia non è un paese povero, ao que seguiron Un uomo da bruciare (1962) e I fuorilegge del matrimonio (1963), con Valentino Orsini.

O seu primeiro filme autónomo foi I sovversivi (1967) e gañaron atención con Baixo o signo de scorpio (1969). En 1977 gañaron a Palma de Ouro do Festival de Cannes con Padre padrone.

Filmografía[editar | editar a fonte]

Colaboradores[editar | editar a fonte]

Nicola Piovani compuxo a banda sonora de oito dos seus filmes, desde La notte di San Lorenzo a Luisa Sanfelice, agás Le affinità elettive, que tivo música de Carlo Crivelli.

Lina Nerli Taviani, esposa de Paolo, foi a deseñadora do vestiario da meirande parte dos seus filmes.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]