Víctor Casas

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaVíctor Casas Rey
Nome orixinal(es) Víctor Casas Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento31 de xullo de 1900 Editar o valor em Wikidata
A Coruña
Morte12 de novembro de 1936 Editar o valor em Wikidata (36 anos)
A Caeira (Poio)
Causa da morteFerida por arma de fogo Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
OcupaciónXornalista
Partido políticoPartido Galeguista
LinguaLingua galega e lingua castelá Editar o valor em Wikidata

Víctor Casas Rey, nado na Coruña o 31 de xullo de 1900 e finado na Caeira (Poio) o 12 de novembro de 1936, foi un xornalista, actor e político galego que desenvolveu a súa actividade en Galicia.[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Foi fillo de Félix Casas e Cinita Rey. En 1916 ingresou na Irmandade da Fala da Coruña. Tras abandonar o seu emprego como viaxante vendedor de calzado, en 1918 participou na I Asemblea Nacionalista de Lugo, da que saíu o «Manifiesto Nazonalista», que constituiría a base común de todos os programas do nacionalismo galego até a Guerra Civil, e combateu a ditadura de Primo de Rivera. Cabo de Federico Zamora percorreu o país para levar a mensaxe do nacionalismo galego.

Placa en Pontevedra en memoria dos fusilados o 12 de novembro de 1936.

Activo colaborador das Irmandades da Fala, e director d' A Nosa Terra desde 1922, foi un dos impulsores da Organización Republicana Gallega Autónoma (ORGA), participando nas reunións constituíntes do partido durante setembro de 1929. Aceptou o Pacto de Lestrobe (26 de marzo de 1930), pero non o Compromiso de Barrantes (25 de setembro de 1930) organizado polo Partido Autonomista Galego, e asinado por Vicente Risco, Ramón Otero Pedrayo, Castelao, Florentino López Cuevillas, Valentín Paz-Andrade e Portela Valladares.

Non obstante, desencantado coa ORGA, pola súa deriva estatalista, participou, en 1931 na fundación do Partido Galeguista, do que foi presidente na provincia de Pontevedra e da Coruña. Partidario da alianza na Fronte Popular, tralo intento de golpe de Estado que deu lugar á Guerra Civil, foi detido, condenado por un consello de guerra e fusilado polas tropas franquistas no monte da Caeira, en Poio, a catro quilómetros de Pontevedra, xunto a outros dez republicanos.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]