Tomas Tranströmer
Tomas Tranströmer Gösta, nado o 15 de abril de 1931 en Estocolmo e finado o 26 de marzo de 2015[1], foi un escritor, poeta e tradutor sueco, cuxa poesía foi traducida a máis de 60 idiomas. Foi o gañador do Premio Nobel de Literatura 2011, "xa que, a través das súas condensadas, transparentes imaxes, dános un acceso fresco á realidade".[2] Tranströmer é aclamado como un dos escritores escandinavos, máis importantes dende a segunda guerra mundial. Os críticos eloxiaron os poemas de Tranströmer pola súa accesibilidade, mesmo na tradución; as súas descricións dos longos invernos suecos, o ritmo das estacións e a palpable beleza da natureza.
Vida[editar | editar a fonte]
Tranströmer recibiu a súa educación secundario na Escola Södra Latin de Estocolmo, graduándose en Psicoloxía, Historia da Literatura e Historia das Relixións na Universidade de Estocolmo en 1956. Comezou a escribir ao trece anos, publicando a súa primeira colección de poemas, 17 dikter (Dezasete poemas) en 1954. A súa antoloxía máis recente, Dean stora gåtan (Gran enigma), foi publicada no 2004. Tamén editou unha autobiografía curta, Minnena ser mig (Os lembranzas míranme - Visión da memoria), en 1993.
Outros poetas, especialmente na década de 1970, acusárono de apartarse da tradición e de non incluír temas sociais nos seus poemas e novelas. O seu traballo apóiase nunha linguaxe modernista, expresionista e ás veces surrealista, con retratos aparentemente simples a partir da vida diaria e da natureza en detalle, revela unha penetración mística en canto aos aspectos universais da mente humana. En 1990, sufriu unha hemiplexía que afectou o seu discurso, mais continúa a escribír. Gustáballe tamén tocar o piano[3] .
Crítica[editar | editar a fonte]
A crítica internacional considérao un dos poetas máis sobresaíntes de Suecia. En 2011 foi galardoado co Premio Nobel de Literatura; previamente gañara o premio Bonnier de poesía, o premio internacional Neustadt de literatura, o Oevralids, o Petrach de Alemaña, e o galardón sueco do Foro Internacional da Poesía. A súa obra poética foi traducida a máis de sesenta idiomas.
Obra[editar | editar a fonte]
Coleccións suecas[editar | editar a fonte]
- 17 dikter 1954
- Hemligheter på vägen, 1958
- Den halvfärdiga himlen, 1962
- Klanger och spår, 1966
- Mörkerseende, 1970
- Stigar, 1973
- Östersjöar, 1974
- Sanningsbarriären, 1978
- Det vilda torget, 1983
- För levande och döda, 1991
- Sorgegondolen, 1996
- Den stora gåtan, 2004
- Galleriet: Reflected in Vecka nr.II, 2007
Laureados co Premio Nobel de Literatura | ||
|---|---|---|
| 1901–1925 |
|  |
| 1926–1950 | ||
| 1951–1975 |
| |
| 1976–2000 | ||
| Dende 2001 | ||
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Morre o Nobel de Literatura Tomas Tranströmer". Arquivado dende o orixinal o 02 de abril de 2015. Consultado o 27 de marzo de 2015.
- ↑ Redacción (6 de outubro de 2011). "El poeta sueco Tomas Tranströmer, premio Nobel de Literatura". elpais.com (en castelán). Consultado o 6 de outubro de 2023.
- ↑ Jean-Pierre Thiollet, 88 notes pour piano solo, Neva Editions, 2015, p.154-155. ISBN 978-2-3505-5192-0
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
| Control de autoridades |
|
|---|
