The Lord of the Rings: The Two Towers

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O Señor dos Aneis: As Dúas Torres
Logo do filme
Ficha técnica
Título orixinalThe Lord of the Rings: The Two Towers
DirectorPeter Jackson
ProdutorPeter Jackson
Barrie M. Osborne
Frances Walsh
GuiónPhilippa Boyens
Peter Jackson
Stephen Sinclair
Frances Walsh
Baseado enAs dúas torres de J. R. R. Tolkien
IntérpretesElijah Wood
Ian McKellen
Viggo Mortensen
Sean Bean
Sean Astin
Orlando Bloom
John Rhys-Davies
Billy Boyd
Dominic Monaghan
Christopher Lee
Liv Tyler
Hugo Weaving
Cate Blanchett
Ian Holm
Craig Parker
Andy Serkis
Miranda Otto
David Wenham
Brad Dourif
Karl Urban
MúsicaHoward Shore
FotografíaAndrew Lesnie
MontaxeMichael J. Horton
EstudioWingNut Films
Saul Zaentz
DistribuidoraNew Line Cinema
Estrea2002
Duración179 minutos Versión estendida: 223 minutos
OrixeNova Zelandia Nova Zelandia
Estados Unidos de América Estados Unidos
Reino Unido Reino Unido
XéneroAcción, Aventura, Fantasía
Orzamento$94 000 000[1]
Recadación$926 047 111
Filme anteriorThe Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring
Filme seguinteThe Lord of the Rings: The Return of the King
Na rede
https://www.warnerbros.com/movies/lord-rings-two-towers/
IMDB: tt0167261 Filmaffinity: 944222 Allocine: 39186 Rottentomatoes: m/the_lord_of_the_rings_the_two_towers Mojo: twotowers Allmovie: v271070 TCM: 415203 Metacritic: movie/the-lord-of-the-rings-the-two-towers TV.com: movies/lord-of-the-rings-the-two-towers Netlix: 60004483Editar o valor em Wikidata

The Lord of the Rings: The Two Towers é a segunda parte da triloxía cinematográfica d'O Señor dos Aneis, baseada no segundo tomo da novela homónima do escritor británico de literatura fantástica J. R. R. Tolkien; adaptado ó cine polo neozelandés Peter Jackson, e que foi estreada en 2002. En galego pódese traducir por O Señor dos Aneis: As Dúas Torres. Nos carteis oficiais e outros produtos, Jackson decidiu empregar como torres a Orthanc e Barad-dûr, as dúas torres do mal, aínda que Tolkien nunca deixou claro de cales se trataban, pois podería referirse tanto a Orthanc e Barad-dûr (as dúas torres relacionadas co inimigo), como a Minas Tirith e Barad-dûr (as dúas torres máis poderosas de cada bando) ou a Orthanc e Cirith Ungol (as dúas torres que aparecen nas últimas pasaxes dos libros III e IV do tomo).

Sinopse[editar | editar a fonte]

Despois de internarse en Emyn Muil, Frodo Bulseiro e Samsagaz Gamllí son atacados pola criatura Gollum, que trata de eliminalos e facerse co anel pola forza, pero ó verse derrotado, promete guiar ós hobbits ata Mordor. Despois de sacalos de Emyn Muil e atravesar o Pantano dos Mortos, vai a Morannon, ou a "Porta Negra" de Mordor. Con todo, debido á gran protección que ten é imposible entrar en Mordor e Gollum proponlles tomar o camiño secreto de Cirith Ungol. Durante a xornada, se encontran un avance de tropas de Gondor liderado polo Faramir, fillo de Denethor II e irmán de Boromir, que os toma como prisioneiros e descobre que portan o Anel Único. Faramir decide levalos co seu pai, pero mentre que atravesan a cidade en ruínas de Osgiliath, os soldados de Gondor están loitando contra as forzas de Sauron, liderados por algúns Nazgûl. Entendendo o poder maligno do Anel de Frodo, Faramir decide liberalos para que completen a súa misión.

Mentres tanto, os Uruk-hai que levan presos a Merri e Pipin foron mortos polos cabaleiros de Rohan que foran exiliados, e os hobbits conseguen escapar da batalla no bosque de Fangorn. Aragorn, Legolas e Gimli, que foron tras deles, atopan os restos da loita, e seguen os pegadas dos seus amigos dentro do bosque. Alí reúnense con Gandalf, ó que crían morto despois de caer sobre nun abismo en Moria, e unha vez que saben que deixou a Merri e Pipin en boas mans, viaxan xuntos a Edoras, capital de Rohan, para falar co seu rei Théoden. Non obstante, este está enfeitizado por Saruman coa axuda do conselleiro do rei, Gríma Lingua de Verme, que traballa en segredo para o mago. Baixo a súa influencia, Théoden expulsou ós cabaleiros e ó seu sobriño Éomer despois da morte de Théodred, o seu fillo e herdeiro do trono. Gandalf consegue liberar a Théoden, e este decidiu refuxiar ó seu pobo na fortaleza do Abismo de Helmo para non arriscar un conflito aberto entre Isengarda e Edoras.

Saruman envía un xigantesco exército de Uruk-hai para destruír o Abismo de Helmo, mentres Gandalf vai en busca dos exiliados Rohirrim para a batalla. O elfo Haldir, do bosque Lothlórien, vai cun pequeno exército de Galadhrim en axuda de Rohan, e xuntos conseguen resistir ata a chegada de Gandalf, Éomer e os rohirrims, que derrotan ós Uruks.

Mentres tanto, Pipin e Merri, que foran confiados por Gandalf ó ent Bárbore, van con el a un consello entre os distintos membros da súa raza no que estes deciden facer respecto á guerra. Despois dun longo tempo a charlar, eles deciden que non van loitar. Non obstante, cando Barbárvore leva ós hobbits fóra do bosque, el descobre que Saruman destruíu moitas árbores, e cun forte berro chama polos demais ents para atacar Isengarda. Finalmente destrúena.

Personaxes[editar | editar a fonte]

Só aparecen na versión estendida:

Guión[editar | editar a fonte]

O guión da segundo filme da triloxía, escrito por Phyllippa Boyens, Peter Jackson e a súa esposa, Fran Walsh, foi considerado por eles como o máis difícil de elaborar. En comparanza con "The Fellowship of The Ring", que é máis lineal, "The Two Towers" segue tres liñas argumentais diferentes, dúas delas enlazadas na novela (libro III de The Lord of the Rings), pero unha completamente á parte (libro IV de "O Señor dos Aneis"). Os guionistas tiveron que buscar unha forma de enlazar as tres liñas de xeito que na historia xeral non se perdese a intriga.[2] Stephen Sinclair tamén aparece nos créditos como guionista, aínda que non participou no guión de New Line, senón no da empresa Miramax. Non obstante, como algunhas das súas frases conserváronse, decidiron incluílo.[3]. New Line quería un novo prólogo para esta parte no que se lembrase o acontecido en "The Fellowship of The Ring", pero os guionistas negáronse para evitar un exceso de información. A escena inicial da loita entre Gandalf e o Balrog estaba pensada dende os guións iniciais que se ofreceron a Miramax e ía ser máis longa, mostrando a un Balrog feito de lama debido á súa caída á auga das Montañas Nubradas. Porén, por mor do alto orzamento que supoñían os efectos especiais desta escena (uns 50 000 dólares segundo Jackson), decidiuse eliminala.[3]

A aparición do personaxe de Liv Tyler, Arwen, no Abismo de Helmo foi suprimida do guión ó levantarse críticas negativas entre os fans.[2]

Dende o principio, Jackson descartou incluír en The Two Towers as escenas de Ella-Laraña para evitar que coincidisen coa batalla do Abismo de Helmo e o clímax desta se rompese. Ademais, desta forma conseguían seguir unha orde cronolóxica que J. R. R. Tolkien non fixo na novela, xa que os feitos ocorridos no antro de Ella-Laraña coinciden no tempo co asedio de Minas Tirith.[2]

O traslado destas escenas a "The Return of the King" fixo que a historia de Frodo, Sam e Gollum perdese forza, sendo este un dos motivos que levaron ós guionistas a alterar a trama con Faramir e a aparación do ataque a Osgiliath. O outro motivo que os levou a esta alteración foi que, logo de tratar de convencer de que o Anel é malvado e está consumindo ó seu portador, non podían deixar que Faramir prestase a súa axuda sen máis ós hobbits e non se vise tentado polo poder do Anel, sendo así unha posible ameaza para a misión de Frodo e Sam.[2]

A defensa de Rorke's Drift, por Alphonse de Neuville (1880). Peter Jackson inspirouse neste combate para recrear a batalla do Abismo de Helmo.[2]

Debido ás críticas xurdidas pola desaparición do personaxe de Tom Bombadil en The Fellowship of The Ring, os guionistas decidiron rendirlle unha homenaxe: trasladaron ó vello Home-Sauce ó bosque de Fangorn para que atacase a Pipin e Merri, e Bárbore é o que se encarga de salvalos pronunciando palabras similares ás Bombadil no libro. Esta escena tan só aparece na edición estendida do DVD de The Two Towers.[2]

Jackson decidiu que a batalla do Abismo de Helmo seguise o patrón do filme Zulú (1964), basesado na batalla de Rorke's Drift e na que 140 soldados británicos tiveron que enfrontarse a 4000 guerreiros zulús. Co obxectivo de manter a conexión amorosa entre Aragorn e Arwen, nos guións iniciais de Miramax, os guionistas incluíran a Arwen no exército élfico que chega ó Abismo de Helmo. Esta idea perdurou nos guións definitivos de New Line, pero, á hora da rodaxe, o rumor deste cambio na historia estendeuse por Internet e os fans alzaron críticas en contra. Co obxectivo de atopar unha solución, os guionistas acoderon ós apéndices de "The Lord of the Rings", onde se relata a historia de amor entre Aragorn e Arwen, e decidiron utilizala en forma de flashbacks para substituír a aparición de Arwen no Abismo de Helmo.[2]

Galardóns e nomeamentos[editar | editar a fonte]

  • 2002: 2 Oscars: Mellores efectos sonoros e mellores efectos visuais. 6 nomeamentos.
  • 2002: 2 nomeamentos ó Globo de Ouro: Mellor director, filme.
  • 2002: 3 premios BAFTA: Mellor elenco, vestiario, premio á audiencia. 11 nomeamentos.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. BoxOfficeMojo
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 (21 de novembro de 2003) «Del libro al guion: descubriendo la Tierra Media» en The Lord of the Rings: The Two Towers, os apéndices, disco 3: El viaje continua... (DVD, versión estendida). New Line Cinema.
  3. 3,0 3,1 (21 de novembro de 2003) «Comentarios en son - O director e os guionistas» en The Lord of the Rings: The Two Towers, disco 1 (DVD, versión estendida). New Line Cinema.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]