Teodorico I dos Francos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Teodorico I dos Francos
Nacementoc. 485
Lugar de nacementovalor descoñecido
Falecemento534
Lugar de falecementovalor descoñecido
Ocupaciónmonarca
PaiClodoveo I
Naifrankish princess
CónxuxeNe e Suavegoda
FillosTeodeberto I e Théodechilde
IrmánsClodomiro, Childeberto I, Clotario I, Ingomer e Clotilde
Na rede
WikiTree: Merovingian-64
editar datos en Wikidata ]

Teodorico I ou Teoderico I, nado cara ao 485 e finado no 534, (en francés Thierry Ier e en alemán Theuderich I.) foi rei merovinxio de Metz entre 511 e 534. Foi gobernante da parte oriental do territorio franco, coñecida como Austrasia.

Teodorico era fillo bastardo primoxénito do rei franco Clodoveo I e dunha princesa ripuaria, descoñécese a data exacta do seu nacemento, que puido ser cara a 485. Morre o ano 534.

Á morte do seu pai en 511, o reino queda dividido entre os catro fillos de Clodoveo I: Teodorico, Clodomiro, Khildeberto e Clotario. Como fillo primoxénito de Clodoveo, Teodorico saíu beneficiado no repartimento quedando coa metade do reino, mentres os seus tres irmáns se repartiron a outra metade.

Teodorico recibiu a seguinte herdanza territorial:

Teodorico casou en 511 coa princesa visigoda Eustere (aprox.494-521), filla do rei visigodo Alarico II. Tivo un fillo deste matrimonio, o futuro Teodeberto I. En 522, tras morrer a súa primeira muller, contraeu matrimonio en segundas nupcias coa princesa burgundia Suavegota, coa que tería unha filla, Teodequilda.

Entre 523 e 524 a instigación da súa irmá Clotilde, os reis francos uníronse nunha expedición conxunta contra os burgundios. En principio, Teodorico non participou en devandita expedición, xa que era xenro do rei burgundio Sexismundo. En 524 uniuse, con todo, á loita contra os burgundios. Nesta guerra morrería Clodomiro, rei de Orleáns. Teodorico faríase coa herdanza do seu irmán máis novo, incorporando desa forma en 524 o Berry, Auxerrois e Sénonais ao seu reino.

En 526 sufocou unha revolta en Auvernia saqueando a rexión. Turinxia foi anexionada ao seu reino en 531.

Á súa morte en 534, deixou o reino ao seu fillo Teodeberto I.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]