Stefania Sandrelli

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaStefania Sandrelli

(1970) Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento5 de xuño de 1946 Editar o valor em Wikidata (77 anos)
Viareggio, Italia (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeItalia Editar o valor em Wikidata
Actividade
Campo de traballoActuación Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónactriz de cinema , directora de cine , actriz Editar o valor em Wikidata
Período de actividade1961 Editar o valor em Wikidata -
LinguaLingua italiana Editar o valor em Wikidata
Familia
ParellaGino Paoli Editar o valor em Wikidata
FillosAmanda Sandrelli Editar o valor em Wikidata
Premios

Páxina webstefaniasandrelli.it Editar o valor em Wikidata
IMDB: nm0762248 Allocine: 3448 Rottentomatoes: celebrity/stefania_sandrelli Allmovie: p63007 TCM: 169593 Metacritic: person/stefania-sandrelli
Musicbrainz: 6ba5a9f9-8e18-4fa5-a0cf-d252f685440a Editar o valor em Wikidata

Stefania Sandrelli, nada en Viareggio (Provincia de Lucca) o 5 de xuño de 1946, é unha actriz italiana.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Sandrelli naceu na Toscana nunha familia de clase media, filla de Florida e Otello Sandrelli (que morreu cando ela tiña oito anos), propietarios dunha coñecida pensión en Viareggio.[1][2] Tivo un irmán, Sergio, sete anos máis vello, que fixo unha carreira musical de éxito e finou en 2013. Cando era moza Stefania achegouse á música, aprendendo a tocar o acordeón e estudando ballet.

En 1960 gañou o concurso de beleza Miss Cinema Viareggio e apareceu na portada da revista Le Ore. Logrou entón as súas primeiras oportunidades no cinema, aparecendo, entre outros, en Il federale, de Luciano Salce.[3] A súa carreira despuntou con Divorcio á italiana (1961), de Pietro Germi, co que logo traballou outras tres veces, en Seddota e abbandonata (1963), L'immorale (1967) e Alfredo, Alfredo (1970).[2]

Sandrelli converteuse en pouco tempo nunha estrela da commedia all'italiana, aparecendo en filmes de Mario Monicelli, Ettore Scola ou Bernardo Bertolucci. Traballou tamén en producións francesas.[2]

En 1983 relanzou a súa carreira co filme erótico A chave secreta[4] de Tinto Brass. Tralo éxito interpretou unha serie de filmes eróticos de éxito

En 2005 recibiu o León de Ouro á súa carreira no Festival de Venecia[5] e en 2012 o título de Cabaleiro da Ordre des Arts et des Lettres.[6]

Filmografía[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Miccichè, Lino. Io la conoscevo bene di Antonio Pietrangeli: infelicità senza dramma. Associazione Philip Morris progetto cinema, 1999. ISBN 887180273X. 
  2. 2,0 2,1 2,2 Girlanda, Elio. Stefania Sandrelli. Gremese Editore, 2002. ISBN 8884401739. 
  3. D'Amico, Silvio (1966). Enciclopedia dello spettacolo: 1955-1965. Unedi-Unione editoriale. 
  4. Mereghetti, Paolo (2001). Il Mereghetti: dizionario dei film. Baldini & Castoldi, 2001. ISBN 8884900875. 
  5. Moliterno, Gino (2009). The A to Z of Italian Cinema. Scarecrow Press. ISBN 0810870592. 
  6. Scategni, Ciro (11 de maio de 2012). "Stefania Sandrelli regina di cultura in Francia: nominata Cavaliere Arti e Lettere.". Oggi 24. Arquivado dende o orixinal o 17 de maio de 2012. Consultado o 30 de marzo de 2013. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Ezio Alberione, Gianni Canova, Francesco Miuccio, Stefania Sandrelli, Papageno, 1998

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]