Simurg
 | Este artigo contén varias ligazóns externas e/ou bibliografía ao fin da páxina, mais poucas ou ningunha referencia no corpo do texto. Por favor, mellora o artigo introducindo notas ao pé, citando as fontes. Podes ver exemplos de como se fai nestes artigos. |
O simurg é un ser mitolóxico descrito en textos zoroástricos de grande antigüidade, coma o Avesta e o Bundehish. Nestes escritos noméase ó paxaro lendario Saena (ou senmurv en idioma pahleví. Descríbese coma un gran grifón, dotado dunha especial preeminencia e sabedoría. Sentábase no máis alto da Árbore de tódalas sementes e co seu bater de ás esparexía estas sementes por toda a terra. Esta árbore medraba no medio do Vourukasha, ou mar descrito coma o punto de reunión de tódalas augas, e ademais albergaba o niño do propio Simurg.
O Simurg na tradición cultural persa[editar | editar a fonte]
Textos posteriores vinculan ó Simurg cos heroes propios da tradición persa. Un exemplo son os textos do Shahnama escritos por Firdusí, preto do 1010 (2000 anos despois do Avesta). Aínda que non é seguro, moitos estudosos consideran o Saena o mesmo ser co Simurg, por ter ás mesmas características e poderes.
O Shahnama explica a vida do pai do grande heroe persa Rustam, Zal. Zal, nace de pais que ansiaban ter un fillo, mais o aspecto do bebé é infrecuente: o seu corpo é puro e a súa pel é resplandecente. O pai, Sam, séntese avergoñado e abandona ó neno no macizo de Elbuz.
O Simurg descobre o neno nas montañas cando busca alimento para as súas crías. O ave leva o neno o seu niño para alimentar as crías pero unha voz interna ordénalle que coide do neno.
Unha vez feito adulto, O Simurg suxire a Zal que regrese cos homes profetizándolle que será pai dun dos meirandes heroes. O Simurg dálle unha das súas plumas para que en momentos de perigo lle prenda lume e a faga servir coma sinal, prometéndolle que o axudaría en todo momento.
Pasados os anos, Zal pídelle axuda ó Simurg no nacemento do seu fillo xa que a súa muller, Rudabeh, sofre grandes dores no parto. O Simurg axuda no nacemento do neno por cesárea e grazas as súas menciñas, a nai recupérase do parto. Ademais o Simurg prognostica o gran futuro do neno Rustam.
Noutro relato do Shahnama o Simurg, grazas á intersección de Zal, cura a Rustam as feridas deste recibidas por Isfandiyar e extrae as frechas cravadas no seu corpo. Ademais revela a Rustam como vencer a Isfandiyar: ten que preparar unha frecha especial con tres plumas e dúas puntas de frecha. Esta frecha ten que cravarse nun dos ollos de Isfandiyar. Así Rustam gaña a batalla.
Noutra historia contada por Firdusí, no Shahnama, Isfandiyar mata a outra ave tamén chamada Simurg. Mais aquí identificada coma unha ave perversa.
O Simurg na tradición islámica[editar | editar a fonte]
Posteriormente coa chegada do islamismo e da súa corrente mística, o sufismo, o Simurg pasou a considerarse un símbolo relixioso. Na obra A conferencia dos paxaros identificase ó Simurg coa divindade, porén noutras ocasión identificouse ó Simurg co mestre sufí que orienta ós seus discípulos no seu camiño espiritual.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Mitos persas,[cómpre nº de páxina] por Vesta Sarkhosh Curtis. Tradución de Ana Pérez Humanes, Torrejón de Ardoz : Akal, cop. 1996. (en castelán)
