Síndrome nefrótica
| Síndrome nefrótica | |
|---|---|
| Clasificación e recursos externos | |
 | |
| ICD-10 | N.04 |
| ICD-9 | 581.9 |
| DiseasesDB | 8905 |
| MedlinePlus | 000490 |
| MeSH | D009404 |
 Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico. | |
A síndrome nefrótica (SN) é unha doenza renal causada por un conxunto de doenzas, caracterizada por un aumento na permeabilidade da parede capilar dos glomérulos renais, o que leva á presenza de niveis altos de proteínas na urina (proteinuria), niveis baixos de proteínas no sangue (hipoproteinemia), ascite, e en certos casos, edemas, niveis de colesterol elevados (hipercolesterolemia) e unha predisposición para a coagulación. A orixe desta síndrome é a lesión do glomérulo renal, ben sexa de xeito primario ou secundario, que altera a súa capacidade para peneirar as substancias que transporta o sangue. O dano causado no doente ha ser máis ou menos grave, sendo posíbel a aparición de complicacións noutros órganos e sistemas. As doenzas asociadas con esta síndrome polo xeral causas unha disfunción renal crónica. Porén, en función da afección e do tipo de lesión, estes individuos presentan un mellor prognóstico baixo un tratamento médico axeitado.
Causas[editar | editar a fonte]
As causas que adoitan producir síndrome nefrótica poden ser tanto doenzas glomerulares coma doenzas extrarrenais que afectan ao ril.
Glomerulonefrites primarias[editar | editar a fonte]
- Doenza con lesión mínima: é a causa máis común de síndrome nefrótica primaria en idade infantil. Debe o seu nome a que o nefróns semellan normais vistos co microscopio óptico e só co microscopio electrónico se aprecia a lesión. Tamén hai intensa proteinuria.
- Glomerulonefrite membranosa: é la causa máis común nos adultos. Unha inflamación da membrana do glomérulo dificulta a función de filtrado do ril. O motivo polo que se engrosa a membrana é descoñecido.
- Glomerulonefrite mesanxiocapilar: a inflamación do glomérulo e mais o depósito de anticorpos na membrana do mesmo, dificultan a filtración da urina.
- Glomerulonefrite rapidamente progresiva: dise que hai doenza cando coma mínimo o 50% dos glomérulos do doente amosa formas de semilúa nunha biopsia de ril.
- Glomeruloesclerose focal e segmentaria: caracterízase pola aparición dun tecido cicatricial nos glomérulos. O adxectivo focal débese a que algúns dos glomérulos presentan esas cicatrices, mentres que outros fican intactos; o termo segmentaria representa que só parte do glomérulo sofre dano.
Glomerulonefrites secundarias[editar | editar a fonte]
- Nefropatía diabética
- Lupus eritematoso sistémico (nefropatía lúpica)
- Sarcoidose
- Sífilis
- Hepatite B
- Síndrome de Sjögren
- VIH
- Amiloidose
- Mieloma múltiple
- Vasculite
- Cancro
- Trastornos xenéticos
- Drogas
Tratamento[editar | editar a fonte]
O tratamento principal da síndrome nefrótica é o mesmo tratamento da causa que o orixina. Ademais, cómpre tomar unha serie de medidas para tratar as complicacións que pode ocasionar esta síndrome. Os edemas poden ser tratados mediante diuréticos, aínda que a dieta tamén é importante neste aspecto, sendo necesario realizar unha restrición da inxesta de auga e sal. A presión arterial e a dislipemia tamén teñen que ser controladas, sendo os fármacos inhibidores do sistema renina-anxiotensina-aldosterona (IECA) os fármacos de elección.
