Ría de Vigo

Ría de Vigo
Localización administrativa
Estado	Galiza
División	Galiza
Subdivisión	Pontevedra
Localización xeográfica
Océano / Mar	Océano Atlántico
Continente	Europa
Xeografía
Subdivisións	Baía de Vigo, Baía de Baiona enseada de San Simón
Illas interiores	Illas Cíes, Toralla e San Simón
Afluentes	Oitavén (34 km), Verdugo (41 km), Alvedosa e Lagares (17,5 km)
Cidades ribeiregas	Vigo, Baiona, Nigrán, Redondela, Soutomaior, Vilaboa, Moaña e Cangas do Morrazo
Accidentes
Cabos	Cabo Silleiro e cabo Home
Estreitos	Estreito de Rande
Características
Superficie	176 km²
Lonxitude máxima	35 km.
Anchura máxima	10-0,6 km
Capacidade	3.117 hm³
	v; c; e;

A ría de Vigo é a ría galega máis ao sur das Rías Baixas e unha das maiores en extensión. Ábrese ao Atlántico desde cabo Home, ao norte, ata ao cabo Silleiro, ao sur, e queda pechada na metade da boca polas Illas Cíes. A ría estreita na enseada de San Simón. Alí forma un estuario interior no que verten na boca da ría os principais afluentes: Oitavén-Vergudo e o Ulló^[1]^[2]^[3]^[4].

A ría baña os concellos de Cangas do Morrazo, Moaña, Vilaboa, Pontevedra, Soutomaior, Redondela, Vigo, Nigrán e Baiona. A riqueza en recursos mariños da ría, os caladoiros e a presenza dun dos principais portos pesqueiros na costa da ría fan posible e explican a alta urbanización do litoral e a alta densidade demográfica^[1].

Os principais espazos naturais que alberga a ría son a enseada de San Simón, as mariñas da Ramallosa e as Illas Cíes^[3].

Características[editar | editar a fonte]

É a máis meridional das Rías Baixas, e presenta unha forma de cuña orientada en dirección nordeste suroeste. A súa superficie total é de 176 km², cunhas dimensións de 33 km de lonxitude e anchura variábel de 10 km na boca, entre cabo Home e a península de Monteferro, e 600 m no estreito de Rande, volvéndose ensanchar no fondo da ría, na enseada de San Simón. O volume total de auga, 3.117 Hm³, convértena na segunda ría, despois da de Arousa, en volume de auga.

A ría de Vigo é unha das rías con máis produción mariña e de maior calidade no mundo. Isto é porque os ventos nórdicos arrastran no verán as augas superficiais quentes permitindo o afloramento das frías, ricas en nutrientes. Debido á súa temperatura, esas augas non forman nubes, o que provoca a falta de chuvia no verán.

Malia a contaminación da ría, destacan os avistamentos de mamíferos mariños entre os cales os arroaces e as toniñas son os máis abondosos.^[5]

Ríos[editar | editar a fonte]

No norte da ría desembocan os ríos da Fraga e o do Pontillón. No sur fano o Alvedosa, o Oitavén e o Verdugo, o Miñor, o de Baredo, o da Groba e o Lagares. A principal afluencia de auga procede do Oitavén-Verdugo, xa que teñen un caudal medio de 16 m³ por segundo; o do Alvedosa, que ten 2 m³ por segundo de caudal; e o Lagares, que ten uns 2,5 m³ por segundo. Porén, o río Lagares, non exerce, debido á súa situación, unha grande influencia no esquema xeral de circulación da ría.