Rosa Enríquez
-2.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 4 de xaneiro de 1969 (55 anos) A Rúa, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Formación profesional | Filoloxía Hispánica |
| Actividade | |
| Ocupación | poeta |
| Xénero artístico | Poesía, narrativa |
| Lingua | Lingua castelá |
  | |
Rosa Enríquez Noya, nada na Rúa o 4 de xaneiro de 1969, é unha escritora galega.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Licenciada en Filoloxía Hispánica, exerce como profesora de francés no IES Macías o Namorado de Padrón.
Colabora habitualmente nas revistas literarias Dorna, Xistral, A Casa da Gramática, Leña Verde, A Xanela e Ólisbos, na revista dixital de pensamento nacionalista Terra e Tempo, no portal independentista galego Galiza Livre, no xornal Novas da Galiza e como columnista do xornal La Región. Ten participado en exposicións colectivas de arte -"Icónos" (2006) e "Artnatura" (2007)-, en publicacións adicadas ós poetas María Mariño e Uxío Novoneyra, e na performance Palabra en movemento (2008) baseada toda ela na súa obra Vestíbulo da devastación.
Obras[editar | editar a fonte]
Poesía[editar | editar a fonte]
- Raizame vexetal, 2007 (1º Accesit do Premio I Conde de Gondomar, Editorial Alvarellos).
- Vestíbulo da devastación, 2007 (Espiral Maior).
- Desobediencia, 2011 (A porta verde do sétimo andar - Cadernos de Q de Vian).
- Atlas de Chaguán, 2012 (A porta verde do sétimo andar - Cadernos de Q de Vian).
- Espectros, 2014 (O Figurante Edicións).
- Historia do meu corpo en labaradas, 2015 (Neopàtria).
Narrativa[editar | editar a fonte]
- Unicrom, 2009 (Sotelo Blanco - Colección Medusa).
Obras colectivas[editar | editar a fonte]
- Nas aforas, 2006 (Concello de Outes).
- Letras novas, 2008, (Asociación de Escritores en Lingua Galega).
- Sétimo Andar, Poesía Alén, 2010 (Nova Galicia Edicións, baixo licenza Creative Commons - Volume colectivo).
- Pegadas, 2011 (A porta verde do sétimo andar).
- Vivir un soño repetido. Homenaxe a Lois Pereiro, 2011 (AELG, libro electrónico).
- A cidade na poesía galega do século XXI, 2012 (Toxosoutos).
- Sétimo andar, 2012 (A porta verde do sétimo andar - Cadernos de Q de Vian).
- Novas de poesía. 17 poetas, 2013 (Fundación Uxío Novoneyra).
- Sete, 2013 (A porta verde do sétimo andar - Cadernos de Q de Vian).
- 150 Cantares para Rosalía de Castro (2015, libro electrónico).
- 6 poemas 6. Homenaxe a Federico García Lorca, 2015, Biblos Clube de Lectores. Poesía.
- Dez anos na Porta, 2015, A porta verde do sétimo andar. Poesía.
- Aldeas sen voz, 2016, Editorial Canela.
- Antonio Fernández Morales, autor berciano. Bicentenario do seu nacemento (1817-2017) (Edicións Fervenza, 2017).
Premios[editar | editar a fonte]
- Premio Francisco Añón de Poesía do Concello de Outes no 2005, por Nas aforas.
- Primeiro accésit do Premio I Conde de Gondomar no 2007, por Raizame vexetal.
