Ricardo Zamora

Ricardo Zamora
Ricardo Zamora
Información persoal
Nome	Ricardo Zamora Martínez
Nacemento	21 de xaneiro de 1901
Lugar de nacemento	Barcelona
Falecemento	8 de setembro de 1978 e 15 de setembro de 1978
Lugar de falecemento	Barcelona
Altura	1,94 m.
Posición	Porteiro
Carreira xuvenil
1914–1916	Universitari SC
Carreira sénior
Selección nacional
Adestrador
1937–1938	Nice
1939–1946	Atlético Aviación
1946–1949	Celta de Vigo
1949–1951	CD Málaga
1952	España
1953	Venezuela
1953–1955	Celta de Vigo
1955–1957	Espanyol
1960	Celta de Vigo
1961	Espanyol
1962	Espanyol
Na rede
	Partidos e goles só en liga doméstica.; ; [ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Ricardo Zamora Martínez, nado en Barcelona o 21 de xaneiro de 1901 e finado na mesma cidade o 8 de setembro de 1978, foi un futbolista e adestrador de fútbol español. Xogaba de porteiro e foi internacional coa selección española. Estaba alcumado como El Divino e na súa honra faise o Trofeo Zamora.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Como xogador[editar | editar a fonte]

Tras formarse no Universitari SC fichou polo RCD Espanyol aos 16 anos, tras un breve paso polo FC Barcelona entre os anos 1919-1922 volveu ao Espanyol, de onde marcharía en 1930 ao Real Madrid, o seu último equipo en España. Co comezo da Guerra Civil Española foi detido e encarcerado no cárcere Modelo de Barcelona polo Goberno da Segunda República e acabou exiliándose primeiro na Arxentina e despois en Francia, onde se retirou xogando nas filas do OGC Nice.

Foi internacional coa Selección de fútbol de Cataluña e coa de Selección de fútbol de España en 46 encontros, disputando os Xogos Olímpicos de Antuerpen 1920, París 1924 e Ámsterdam 1928 e o Mundial de Fútbol Italia 1934.

Como adestrador[editar | editar a fonte]

Estreouse como xogador-adestrador no seu último ano no OGC Nice na tempada 1937-38.

Xa de volta en España trala Guerra Civil dirixiu ao Atlético de Aviación, actual Atlético de Madrid co que gañou a Liga nas tempadas 1939-40 e 1940-41. Despois vestiu as cores do Celta de Vigo, CD Málaga, RCD Espanyol e das seleccións de España e Venezuela.

Zamora dirixiu ao Celta en tres etapas. A primeira entre os anos 1946 e 1948, a segunda entre 1953 e 1955 e a terceira a finais da tempada 1959-60.

Chegou ao club para substituír o técnico galego Armando e o primeiro ano levou ao equipo a cuartos de final da Copa do Xeneralísimo onde perdeu ante o Athletic de Bilbao.

A segunda tempada foi a de máis éxito, onde acadou a mellor clasificación da historia do club na Liga xunto coa 2002-03, ao rematar na 4ª posición. Ademais o equipo chegaría á final da Copa 1947-48, encontro que perdeu por 4-1 ante o Sevilla FC, acabando o encontro con nove xogadores e despois de xogar esa mesma semana unha longa semifinal de catro encontros ante o RCD Espanyol. Nese equipo había xogadores do talle de: Pahiño, Hermidita, Gabriel Alonso ou Miguel Muñoz. Unha das moitas polémicas dese encontro foi a exclusión de Hermidita, máximo goleador da historia do club, do equipo. O seu substituto foi Luís Casas Pasarín.

O seu segundo período no equipo vou tras o cesamento de José Iraragorri na 12ª xornada da tempada 1953-54, o equipo salvouse na última xornada cunha vitoria ante o Athletic de Bilbao en Balaídos por 4-2. O seu segundo ano tamén remataría nunha posición similar pero salvando o descenso con máis comodidade. O seu substituto foi Luis Urquiri.

A terceira e última estancia en Vigo foi co equipo en Segunda División e so para a fase de ascenso. Esa tempada non estivo exenta de polémica xa que tras problemas burocráticos coa licenza do adestrador arxentino Enrique Lúpiz tomou a dirección do equipo Baltasar Albéniz, que conseguiu clasificar ao equipo para a fase de ascenso, pero a directiva tentou fichar a Helenio Herrera para eses encontros restantes polo que Albéniz dimitiu e o Celta tivo que recorrer a un home da casa, Yayo e ao propio Zamora para cumprir o obxectivo, cousa que non se logrou ao perder contra o Real Valladolid

A partir de entón so dirixiu ao RCD Espanyol en dous breves períodos de tempo. Trala súa retirada traballou como empregado do club ata practicamente o día da súa morte.

Postumamente obtivo a Medalla de Ouro ao Mérito Deportivo, e na actualidade os gardametas menos goleados de cada tempada reciben o galardón Trofeo Zamora na súa honra.

Palmarés[editar | editar a fonte]

Como xogador[editar | editar a fonte]

Título	Ano	Equipo
Copa de España	1919-20	FC Barcelona
Copa de España	1921-22	FC Barcelona
Copa de España	1928-29	RCD Espanyol
Liga	1931-32	Real Madrid
Liga	1932-33	Real Madrid
Copa de España	1933-34	Real Madrid
Copa de España	1935-36	Real Madrid

Como adestrador[editar | editar a fonte]

Título	Ano	Equipo
Liga	1939-40	Atlético Aviación
Liga	1940-41	Atlético Aviación
Copa Eva Duarte	1940-41	Atlético Aviación

Galardóns individuais[editar | editar a fonte]

Título	Ano	Equipo
Trofeo Zamora	1928-29	RCD Espanyol
Trofeo Zamora	1931-32	Real Madrid
Trofeo Zamora	1932-33	Real Madrid

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Marcos L. Bacariza (1 de febreiro de 2011). "Ricardo Zamora". Yo entrené al Celta (en castelán).