Ramón Blanco Rodríguez

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Ramón Blanco.

Ramón Blanco
Información persoal
Nome	Ramón Blanco Rodríguez
Nacemento	20 de febreiro de 1952
Lugar de nacemento	Vimianzo
Falecemento	9 de maio de 2013
Lugar de falecemento	Cádiz
Posición	Centrocampista
Carreira xuvenil
1965–1969	Sportivo Italiano
Carreira sénior
Anos	Equipos	Aprs	(Gls)
1969–1971	Sportivo Italiano
1972–1973	Independiente
1973–1974	Mallorca	34	(0)
1974–1976	Betis	14	(0)
1976–1980	Cádiz	98	(16)
1980–1981	Recreativo de Huelva	21	(0)
1981–1984	Racing Portuense	87	(7)
1984–1985	Chiclana
1985–1986	Atlético Sanluqueño
1986–1987	Moguer
Adestrador
1990	Cádiz
1991–1992	Cádiz
1993	Cádiz
1993–1995	Atlético Marbella
1996–1998	Cádiz
1998–1999	Almería
1999–2000	San Fernando
2001–2002	Granada
2002–2003	Torredonjimeno
2003–2004	San Fernando
2012	Cádiz
Partidos e goles só en liga doméstica. [ editar datos en Wikidata ]

Ramón Blanco Rodríguez, nado en Vimianzo o 20 de febreiro de 1952 e finado en Cádiz o 9 de maio de 2013, foi un futbolista e adestrador de fútbol galego. Xogaba de centrocampista e foi unha das grandes figuras da historia do Cádiz, tanto na súa etapa como futbolista, como nas diferentes etapas nas que adestrou o club andaluz.

Traxectoria

Como futbolista

Naceu no lugar de Cures, no concello de Vimianzo, de onde era súa nai, mentres que seu pai era natural das Barrosas, en Camariñas. Aos catro anos emigrou cos seus pais á Arxentina, instalándose en Buenos Aires. Comezou a xogar ao fútbol no barrio de La Boca, e aos 12 anos ingresou na canteira do Sportivo Italiano.

Con 17 anos debutou co primeiro equipo na Primeira B Nacional, a segunda máxima categoría do fútbol arxentino. Dous anos despois probou por primeira vez no fútbol español, no Real Oviedo, sen moita sorte, polo que regresou á Arxentina. Alí fichou polo Independiente, aínda que non chegou a debutar co primeiro equipo, xogando no canto diso co equipo filial.

En 1973 regresou a España xunto ao tamén galego José Cuiñas, fichando os dous polo Mallorca, da Segunda División. Alí foi centrocampista titular xunto a Frigols e Niz, e chamou a atención do Betis, que o fichou para a tempada 1974/75 xunto a Cuiñas. Aínda que debutou co equipo sevillano en agosto de 1974 no Trofeo Ciudad de Tarrasa, o seu debut oficial na Primeira División, categoría á que o club acababa de ascender, non se proudiu ata varios meses despois, na xornada 15 fronte ao Hércules no Benito Villamarín. Permaneceu dúas campañas no club verde e branco, disputando 20 partidos oficiais.

En 1976 fichou polo Cádiz, que militaba en Segunda, acompañado de novo por Cuiñas. Xogou a maioría de partidos do club adestrado esa tempada por Enrique Mateos, sendo unha importante peza do equipo que logrou ese ano o primeiro ascenso da súa historia á Primeira División. O paso do Cádiz pola máxima categoría durou só un ano, mentres que Ramón Blanco continuou no club ata 1980, disputando 117 partidos oficiais e anotando 20 goles.

Na tempada 1980/81 asinou co Recreativo de Huelva xunto a Ricardo Ibáñez e Caro, reclamados os tres polo adestrador Roque Olsen, técnico do Cádiz na tempada anterior. No equipo decano xogou 27 partidos e marcou un gol. Rematada a tempada, regresou á provincia de Cádiz, fichando polo Racing Portuense, onde xogou tres tempadas, estando a piques de lograr o ascenso a Segunda.

Por último xogou no Chiclana CF, o Atlético Sanluqueño, e o Moguer, antes de colgar as botas en 1987.

Como adestrador

Comezou a súa carreira como adestrador inmediatamente despois da súa retirada como futbolista. Comezou no equipo xuvenil do Cádiz en 1987, e na tempada 1988/89 converteuse en segundo adestrador de Helmut Senekowitsch no primeiro equipo. Na tempada 1990/91 foi o segundo adestrador do arxentino Héctor Viera, ao tempo que adestraba ao Cádiz B, co que se proclamou campión da Terceira División. Trala destitución do arxentino, púxose á fronte do primeiro equipo, ao que logrou salvar do descenso a Segunda nunha histórica promoción de permanencia contra o Málaga, que se decidiu na quenda de penaltis. Continuou como técnico na campaña seguinte, na que volveu salvar o equipo nunha nova promoción, esta vez contra o Figueres.

Ao remate da tempada, non chegou a un acordo co club para a súa renovación, polo que foi substituído por José Luis Romero. Con todo, o adestrador madrileño foi cesado despois de lograr só dúas vitorias nas primeiras 18 xornadas, sendo contratado de novo Ramón Blanco, que tampouco puido evitar o descenso do club.

Entre 1993 e 1995 adestrou o Atlético Marbella en Segunda División, e en decembro de 1996 regresou de novo ao Cádiz, que estaba agora en Segunda B, e que acababa de destituír a Juan Carlos Álvarez. Na tempada 1997/98 clasificou o equipo para a promoción de ascenso a Segunda, pero non conseguiu o obxectivo. Nos seguintes anos adestrou o Almería, o Granada, o Torredonjimeno e o San Fernando, este último en dúas ocasións, ata que deixou os bancos e dedicouse a outras labores, como a de comentarista en Canal Sur.

Na tempada 2012/13 Alessandro Gaucci convenceuno para sentar de novo no banco do Cádiz, na Segunda B, dirixindo o equipo en tres encontros trala destitución de Monteagudo e antes da chegada de Agné.

Faleceu poucos meses despois, en maio de 2013, vítima dun derramo cerebral.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Datos do xogador en BDFutbol (en castelán).
• Datos do adestardor en BDFutbol (en castelán).