Río Iso
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde marzo de 2016.) |
| Río Iso | |
|---|---|
 Ponte sobre o río Iso | |
| País |  Galicia |
| Lonxitude | 23 km |
| Conca | 166,5 km² |
| Caudal medio | 4,72 m³/s |
| Desembocadura | Río Ulla |
O Iso é un río galego da provincia da Coruña, afluente do Ulla pola súa marxe dereita.
Percorrido[editar | editar a fonte]
O Iso nace a 580 m de altitude, e logo dun percurso de 23 km, no que atravesa os concellos de Boimorto e Arzúa, únese ao Ulla no encoro de Portodemouros, contribuíndo cun caudal de 4,72 m³/s. A súa conca abrangue unha área de 166,5 km². Cara á desembocadura, na parte encorada do seu percorrido, sitúase no medio do río a illa da Altura.
Afluentes[editar | editar a fonte]
Pola dereita recibe as augas dos regos da Cañota, Carracedo ou de Brandeso. Pola esquerda acolle o rego Rendal, o Ribeiral e, xa no encoro, o río Boente e o rego do Muíño.
Réxime[editar | editar a fonte]
O Iso é un río de réxime pluvial.
Étimo[editar | editar a fonte]
O nome do Iso semella responder á raíz indoeuropea *eis- "correr velozmente", presente en gran número de hidrónimos europeos: Isar, Isère, Ésera etc. En Galiza este étimo tamén está na orixe de Ézaro, o antigo nome do Xallas.
Relevancia histórica[editar | editar a fonte]
Nun diploma da raíña Urraca, expedido o 13 de xuño de 1120, estabeleceuse neste río o límite oriental da Terra de Santiago. Os demais límites quedaban conformados polos ríos Ulla, Tambre e a costa atlántica[1].
- ↑ Portela Silva, Ermelindo (2016). Diego Gelmírez (c. 1065 - 1140): El báculo y la ballesta (en Castelán). Marcial Pons. p. 61. ISBN 9788416662722.