Quim Farinha

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaQuim Farinha

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento25 de xullo de 1966 Editar o valor em Wikidata (57 anos)
Caldas de Reis, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónmúsico Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
InstrumentoViolín Editar o valor em Wikidata

Discogs: 4934174 Editar o valor em Wikidata


Xaquín López Fariña, coñecido como Quim Farinha, nado en Caldas de Reis o 25 de xullo de 1966, é un músico e compositor galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Estudou violín no Conservatorio Histórico de Santiago de Compostela, tendo como mestra á violinista Laura Quintillán. Comeza a súa traxectoria profesional a finais dos anos 80 e principios dos 90, participando nalgunhas das formacións folk máis relevantes do momento como Dhais (grupo da comarca do Deza), Xorima ou Fía na Roca. Desde 1996 é violinista de Berrogüetto. Entre 1997 e 1999 foi profesor da aula de violín no Conservatorio de Música Tradicional na Universidade Popular de Vigo, tarefa que tamén desenvolveu no Conservatorio Folque de Lalín (de 1999 a 2006), e en A Central Folque en Santiago de Compostela (de 2008 a 2009).

Participa en proxectos como Talabarte trío (folk/música improvisada), fundado no 2003 con Pedro Pascual e Kin García, e Aló Django (swing), Sol de Farofa (bossa nova-jazz), Coro da Ra (gospel, soul, jazz...), ou noutros de corte máis tradicional como A Banda Das Crechas ou Os d'Abaixo. Entre 2008 e 2009 participou no proxecto Descarga ao vivo, mestura de música galega e cubana.

Realizou distintas colaboracións discográficas coa cantante Uxía, así como con Mugardos, Anubía, Emilio Cao, Pepe Vaamonde Grupo, Leilía, Malvela, Marful, Emilio Rúa, Guadi Galego, Lobalú ou Acrobata (Ugia Pedreira e Fred Martins).

Alén da súa faceta musical, realizou estudos na Escola de Artes Mestre Mateo de Santiago, na especialidade de volume, entre 1987 e 1991, montando despois un obradoiro onde desenvolve disciplinas como artesanía, gravado, deseño e decoración. Tamén destaca o seu traballo como lutier, onde construíu unha nickelharpa, instrumento de corda orixinario de Suecia, que empregaría na gravación de Kosmogonías, de Berrogüetto.

Como fotógrafo, tamén autodidacta, participou en exposicións do Outono Fotográfico de Ourense (Des-Orde ou Caos en 2002, e A hora de xantar en 2003), así como en outras colectivas dentro do grupo Clik-Pix. Desenvolveu a parte gráfica de varios traballos de Berrogüetto (Hepta, en colaboración co artista gráfico Georges Rousse, Kosmogonías e O pulso da Terra, en colaboración con Olaia Sendón e Cenlitrosmetroscadrado, respectivamente). No 2007 e 2008 realizou intervencións artísticas en praias de Galiza que serviron de base para ilustrar o traballo discográfico de Uxía, Eterno navegar.

Traballos discográficos[editar | editar a fonte]

Traballos publicados con Berrogüetto[editar | editar a fonte]

  • Navicularia, 1996.
  • A cantar con Xabarín, 1998.
  • Cantigas de Nadal, 1999.
  • Viaxe por Urticaria, 1999.
  • Hepta, 2002.
  • 10.0, 2006.
  • Kosmogonías, 2010.
  • O pulso da terra, libro-disco de Fernando Neira e Berrogüetto, 2011, Galaxia.

Traballos publicados con Aló Django[editar | editar a fonte]

  • Aló Django, 2010.

Traballos publicados con Talabarte[editar | editar a fonte]

  • Talabarte, 2011.

Colaboracións con Uxía[editar | editar a fonte]

  • Estou vivindo no ceo, 1995.
  • Danza das areas, 2000.
  • Eterno navegar, 2008.

Colaboracións con Descarga ao vivo[editar | editar a fonte]

  • Descarga ao vivo Cuba-Galiza, 2009.

Premios[editar | editar a fonte]

Con Berrogüetto[editar | editar a fonte]

  • Preis Der Deutschen Schallplattenkritik, premio da crítica alemá ao mellor grupo folk no 1997.
  • Eiserner Eversteiner, premio europeo da música no 1998 por Navicularia.
  • Premio AGAPI á mellor banda sonora na película A rosa de pedra no 1999.
  • Premio La Opinión outorgado pola crítica galega ao mellor álbum galego no 2002, por Hepta.
  • Finalista do premio ao mellor álbum en galego na VI Edición de los Premios de la Música, outorgado pola Academia de las Artes y las Ciencias de la Música no 2002, por Hepta.
  • Preis Der Deutschen Schallplattenkritik, premio da crítica alemá ao mellor grupo folk no 2002.
  • Nomeamento pola Academia Latina de Artes e Ciencias da Gravación á 3ª edición dos Premios Grammy Latinos no apartado de Mellor Álbum de Música Folk no 2002, por Hepta.
  • Preis Der Deutschen Schallplattenkritik, premio da crítica alemá ao mellor disco de World Music no 2007, por 10.0.
  • Premio La Opinión outorgado pola crítica galega ao mellor álbum galego no 2007, poe 10.0.
  • Finalista do premio ao mellor álbum en galego na Edición de los Premios de la Música, outorgado pola Academia de las Artes y las Ciencias de la Música no 2007, por Hepta.
  • Premio á mellor canción en galego na XV Edición dos Premios da Música, outorgado pola Academia de las Artes y las Ciencias de la Música no 2011, por Kosmogonías.

Con Talabarte[editar | editar a fonte]

  • Finalistas nos Premios La Opinión ao mellor disco e ao mellor tema no 2011, por Talabarte e Fendendo achas, respectivamente.
  • Finalistas nos Premios de la Música Independiente á mellor música de raíz no 2011, por Talabarte.

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Berrogüetto. O pulso da Terra, 2011, Galaxia.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]