Punishment Park

Punishment Park
Ficha técnica
Director	Peter Watkins
Produtor	Susan Martin
Guión	Peter Watkins
Intérpretes	Carmen Argenziano Harold Beaulieu Jim Bohan Stan Armsted Paul Alelyanes
Música	Paul Motian
Distribuidora	Project X Distribution
Estrea	1 de xaneiro de 1971
Duración	88 minutos
Xénero	Docudrama
Orzamento	25.000 $
Na rede

Punishment Park ("parque de castigo") é unha película de 1971 escrita e dirixida por Peter Watkins. É un falso documental dun grupo de rodaxe británico e de Alemaña Occidental que seguen a Gardas Nacionais, soldados e policías dos EUA, mentres perseguen a un grupo de activistas da contracultura a través do deserto.

Argumento

A acción ten lugar en 1970. A Guerra de Vietnam está a intensificarse, e Richard Nixon, Presidente dos Estados Unidos, acabe de decidir levar a cabo unha campaña de bombardeo "secreta" en Camboxa. Enfrontado cun crecente movemento anti-guerra, o Presidente decreta un estado de emerxencia baseada na Acta de Seguridade Interna McCarran de 1950, que autoriza a autoridades federais para deter persoas consideradas coma un "risco para a seguridade interna" sen necesidade de avisar o Congreso. Membros do movemento anti-guerra, movemento polos dereitos civís, movemento feminista, obxectores de conciencia e membros do Partido Comunista, na súa maioría estudantes universitarios, son detidos e enfróntase a un tribunal de emerxencia constituído por membros da comunidade. Coas prisións do estado e federais cheas ata arriba, ofréceselle aos convictos a opción de cumprir a pena completa nunha prisión federal, ou pasar tres días en Punishment Park. Alí, no deserto de California, deberán atravesar en tres días 60 millas baixo unha calor abafante, sen auga e comida, mentres son perseguidos por Gardas Nacionais e oficiais de aplicación de lei como parte da súa formación de campo. Se logran chegar a unha bandeira americana situada ao final da ruta, serán liberados. Se fallan por ser "detidos", pasarán o resto da condena nunha prisión federal.

Os grupos europeos de rodaxe seguen a dous grupos de presos como parte do seu documental. Mentres o grupo 637 comeza a súa viaxe de tres días e aprende as regras do "xogo", o tribunal civil comeza a tomar declaración ao grupo 638. Os reporteiros entrevistan aos membros do grupo 637 e os seus perseguidores, documentando o modo en que os membros de cada grupo se volven crecentemente hostís cara ao outro. Mentres tanto, volvendo á tenda onde está o tribunal, os reporteiros filman o xuízo do grupo 638, con argumentos en contra da guerra de Vietnam considerados vans polos membros do tribunal. No deserto, o primeiro grupo escíndese por unha banda nun grupo que se nega a aceptar as regras do xogo e intenta resistir con violencia, e outro grupo que continúa cara ao obxectivo. No grupo violento, malia que logran matar a varios militares, son todos asasinados polas forzas represoras. E cando o outro grupo está a piques de chegar á bandeira, atopan un grupo de policía que os espera, vendo así que non hai xeito algún de rematar o curso en Punishment Park, pois está controlado polo sistema de principio a fin.

Produción

Punishment Park foi rodado en 16 mm cun equipo de 8 persoas e un cámara Eclair. O conxunto era sumamente mínimo, usando soamente unha tenda de campaña pechada dentro dunha tenda máis grande para as escenas interiores. O resto foi gravado no deserto de El Mirage Dry Lake, en California. Gravouse en dúas semanas e media. Para lograr a impresión de "noticiario", a película foi realzada por desaturación da cor e a eliminación do bordo duro tradicional da imaxe mediante o uso de filtros de difusión Harrison. O orzamento da produción foi de 66.000 $, máis outros 25.000 adicionais cando a película foi convertida a 35 mm.

Intérpretes

Tanto os soldados coma os disidentes foron interpretados por actores non-profesionais cuxas opinións políticas emparellaban ata tal punto coas dos caracteres que representaban, que o director dicía que temía que en calquera momento estoupase a violencia no grupo.

• Patrick Boland: acusado
• Kent Foreman: acusado
• Carmen Argenziano: Jay Kaufman
• Luke Johnson: acusado
• Katherine Quittner: Nancy Smith
• Scott Turner: acusado
• Stan Armsted: Charles Robbins
• Mary Ellen Kleinhall: Allison Mitchner
• Mark Keats: Mr. Hoeger, presidente do tribunal
• Gladys Golden: Mrs. Jergens
• Sanford Golden: Senador Harris
• George Gregory: Mr. Keagan
• Norman Sinclair: membro do tribunal
• Sigmund Rich: Profesor Hazlett
• Paul Rosenstein: membro do tribunal

Técnica

A película é unha ucronía ou historia alternativa, e un psicodrama. Foi rodado ao estilo do cinéma vérité, con cámaras levadas a man e improvisación, recollendo o auténtico xenio e a realidade dos actores que se enfurecen. Inicialmente Watkins tiña un guión coidadosamente detallado, pero como nas súas outras películas, mentres preprodución progresaba, decidiu permitir improvisar ao elenco baseándose nos seus propios sentimentos instintivos. Nas súas películas anteriores, Watkins soamente utilizara improvisación nunha pequena cantidade. En Punishment Park foi a primeira vez que Watkins deu o control case total do diálogo aos actores. O seu único requisito era seguir un contorno aproximado das secuencias preparadas polo director.

Nunha ocasión os participantes identificábanse coa situación tan completamente que as vítimas empezaron realmente a atacar os perseguidores tirando rochas que dan lugar a un lume inicial a cambio. A reacción de pánico do equipo de película, que cre que os actores que se deixan caer abaixo foran disparados de verdade, é auténtica. Watkins aumentaba o realismo utilizando actores de afeccionados, improvisación, e técnicas de cámaras de noticiario, pero tamén tiña un ríxido control á hora da edición para garantir que a súa visión individual fose expresada con claridade, e lograr a participación de audiencia. Aínda que a película en si é ficticia, moitos dos elementos atopados dentro son metáforas de acontecementos sociais e políticos do tempo, como o xuízo dos Sete de Chicago, os disparos do Estado de Kent, a brutalidade policial ou a polarización política.

Reaccións

Unha das intencións de Watkins para a película era provocar respostas emocionais e intelectuais fortes, e certamente pouca xente tivo reaccións imparciais ante a película. Como Watkins prevía, o filme producía debates despois das proxeccións similares aos debates que teñen lugar na película. Había moitas reaccións sumamente negativas, en gran parte debido á forma orixinal da rodaxe ou porque era visto como un sumario contra os EUA. Había mesmo quen vencellaba a película co comunismo, afirmando que a película expresa unha filosofía comunista. Por outra parte, moita xente escandalizábase porque un director británico rodase unha película sobre problemas políticos americanos nun tempo de crise.

A película foi fortemente atacada na súa estrea no Festival de Cinema de Nova York de 1971, e os estudios de Hollywood negáronse a distribuíla.

Véxase tamén

Ligazóns externas

• Punishment Park Arquivado 09 de agosto de 2009 en Wayback Machine. na web de Peter Watkins (en inglés).
• Punishment Park no Movie Review Query Engine (en inglés).