Potencias Centrais

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Potencias centrais»)
As Potencias Centrais móstranse en vermello.

Potencias Centrais (en alemán Mittelmächte) é o termo empregado xeralmente para referirse á alianza de Alemaña, Austria-Hungría, o Imperio Otomán e Bulgaria durante a primeira guerra mundial.

Alemaña e Austria-Hungría aliáronse o 7 de outubro de 1879, ós que se lle uniría Italia o 20 de maio de 1882) (véxase Tripla Alianza). Porén, Italia non tiña intención de atacar a Francia, polo que o 23 de maio de 1915 entrou na primeira guerra mundial aliada co imperio Británico.

En outubro de 1914 o Imperio Otomán atacou a Rusia, provocando a declaración de guerra dos países integrantes da Tripla Entente (Rusia, Francia e o Imperio Británico).

Bulgaria, aínda resentida pola súa derrota en xullo do 1913 a mans de Serbia, Grecia, Romanía e Turquía, foi a última nación en entrar en guerra contra a Entente, invadindo Serbia en conxunción coas tropas alemás e austro-húngaras en outubro de 1915.

Bulgaria firmou un armisticio cos aliados o 29 de setembro de 1918, tras un exitoso avance aliado en Macedonia. O Imperio Otomán fíxoo o 30 de outubro tras as vitorias Británica e árabes en Palestina e Siria. Austria e Hungría fixérono por separada durante a primeira semana de novembro, ó tempo que se desintegraba o Imperio dos Habsburgo. Finalmente, Alemaña firmou o armisticio o 11 de novembro tras varios avances exitosos das tropas estadounidenses, Británicas, Francesas e Belgas no nordés de Francia e Bélxica.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]